ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ครูครับ เราจะสู้เพื่อฝัน"

| caption = โปสเตอร์ภาพยนตร์

| director = [[ปีเตอร์ เวียร์]]

| writer = [[พอล ชูลมาน]]

| music = [[มัวริซ จาร์]]

| editing = [[วิลเลียม เอ็ม. แอนเดอร์สัน]]

พื้นเพของเรื่องนั้นเกิดขึ้นที่วิทยาลัยเวลตัน (ที่สมมติขึ้น) ในเมืองเวอร์มอนต์ และภาพยนตร์ถ่ายทำกันที่โรงเรียนเซนต์แอนดรูว์ เมืองมิดเดิลทาว์น [[มลรัฐเดลาแวร์]] โดยบทภาพยนตร์มีเค้าโครงมาจากชีวิตของผู้แต่งขณะที่กำลังศึกษาอยู่ที่วิทยาลัยมอนต์โกเมอรีเบลล์ ซึ่งเป็นโรงเรียนเตรียมสำหรับชายล้วนในเมืองแนชวิลล์ [[มลรัฐเทนเนสซี]] ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังถูกนำไปทำเป็น[[นวนิยาย]]โดย[[แนนซี เอช. ไคลน์บอม]] โดยมีเค้าโครงมาจากบทภาพยนตร์

 

{{เสียรส}}

 

เมื่อเห็นเช่นนั้น โนแลนจึงโกรธเกรี้ยว แล้วสั่งทอดด์ให้นั่งลงและขู่ว่าจะไล่เขาออกถ้าเขาไม่ทำตาม แต่กลับมีนักเรียนที่ทำตามทอดด์เพิ่มขึ้นทีละคนๆ แต่ละคนก็เรียกคีทติงว่า "O Captain! My Captain!" จนครบหมดทุกคน ยกเว้นแคเมรอน ที่เป็นสายข่าวให้อาจารย์ คีทติงเห็นจากสายตาลูกศิษย์ว่าในที่สุดสิ่งที่เขาต้องการสอนผ่านวรรณกรรมและบทกวี ได้เข้าไปอยู่ในใจของลูกศิษย์แล้ว คีทติงจึงกล่าวขอบคุณกับนักเรียนของเขาทั้งน้ำตา แล้วจึงเดินออกจากห้องไปเพื่อไม่ให้นักเรียนต้องเดือดร้อน

 

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการวิจารณ์ในแง่บวก โดยนักวิจารณ์ชมว่าเนื้อเรื่องสามารถสื่อความหมายได้อย่างมีชีวิตชีวา และความลึกของตัวละครหลายๆ ตัว รวมถึงความสามารถในการแสดงของโรบิน วิลเลียมส์ แต่ก็มีคำวิจารณ์ในแง่ลบที่กล่าวว่าตอนจบของเรื่องนั้น ไม่น่าจะเป็นไปได้ ที่จะมีคนทำสิ่งที่แหกกฎเกณฑ์อย่างพร้อมเพรียงเป็นใจเดียวกันอย่างนี้ และชีวิตจริงควรจะเป็นอีกแบบหนึ่งที่ไม่มีใครกล้าพอที่จะแหกกฎเกณฑ์ ซึ่งจะให้ตอนจบที่เย็นชา แต่เหมือนจริงมากกว่า โดน[[โรเจอร์ เอเบิร์ต]]ถึงกับกล่าวว่า "พอหนังจบแล้วเลี่ยนจนอยากจะอาเจียน"<ref>{{cite web

| url = http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/19890609/REVIEWS/906090301/1023

[[bg:Обществото на мъртвите поети]]

[[br:Dead Poets Society]]

[[de:Der Club der toten Dichter]]

[[en:Dead Poets Society]]