ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การสอบสนามหลวง"

'''สอบสนามหลวง''' คือการสอบไล่วัดความรู้[[ปริยัติธรรม|พระปริยัติธรรม]]ของ[[สงฆ์|คณะสงฆ์]]ไทย โดยคำว่า "สนามหลวง" นั้นสันนิษฐานว่ามาจากคำว่า "การสอบพระปริยัติธรรมบาลีใน[[พระบรมมหาราชวัง|พระราชวังหลวง]]" โดยการสอบสนามหลวงในสมัยก่อนนั้น[[พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว]]จะทรงรับเป็นพระราชภาระ ถวายความอุปถัมภ์การจัดสอบขึ้นในพระบรมมหาราชวัง โดยจัดสอบแบบปากเปล่า คือ[[ภิกษุ|พระภิกษุ]]หรือ[[สามเณร]]ผู้ศึกษา[[บาลี]]มีความรู้พอสมควรแล้ว เข้าสอบบาลีสนามหลวงโดยการแปล คัมภีร์[[ภาษาบาลี]]เป็น[[ภาษาไทย]] หรือแต่งภาษาไทยเป็นภาษาบาลี ต่อหน้า[[พระที่นั่ง]]และคณะกรรมการพระเถรานุเถระ โดยผู้สอบไล่ได้ในชั้นประโยคต่างๆ จะได้รับการพระราชทาน[[สมณศักดิ์]] [[พัดยศ]] [[ไตรจีวร]] และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ตั้งพระภิกษุสามเณรผู้สอบได้ให้เป็น[[เปรียญ]] และรับ[[นิตยภัต]]ของหลวง เป็นการยกย่องเชิดชู

 

{{โครงส่วน}}

 

=== การสอบไล่ปากเปล่าในอดีต ===

 

วิธีการสอบไล่ในอดีตคือผู้เข้าสอบเข้าไปแปลคัมภีร์[[อรรถกถา]]ต่อหน้าพระเถราจารย์ และพระเถราจารย์จะซักถามผู้เข้าสอบไล่ จึงเป็นที่มาของคำว่า '''ไล่ความรู้''' หรือ '''สอบไล่'''

 

=== การเปลี่ยนรูปแบบสอบไล่บาลีมาเป็นข้อเขียน ===

 

เมื่อ[[พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]]ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตั้ง[[มหามกุฎราชวิทยาลัย]]ขึ้นในคณะสงฆ์[[ธรรมยุตินิกาย]] [[สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส]] ซึ่งเวลานั้นทรงเป็นผู้ช่วยเจ้าคณะใหญ่คณะธรรมยุติกนิกายได้ทรงกำหนดหลักสูตรของมหามกุฎราชวิทยาลัยขึ้น โดยกำหนดให้ผู้เรียน เรียนทั้งหนังสือไทยและ[[บาลีไวยากรณ์]] โดยผู้เข้าเรียนในสำนักมหามกุฎราชวิทยาลัย นี้มีทั้งพระภิกษุ สามเณร และ[[ฆราวาส]]

== การสอบสนามหลวงในปัจจุบัน ==

 

 

การสอบสนามหลวงในปัจจุบันนี้แบ่งเป็นสองประเภทคือการสอบบาลีสนามหลวง และสอบธรรมสนามหลวง