==บทสวดถวายพรพระ==
เป็นบทสวดที่แปลมาจากคาถา พาหุง ในภาษาบาลี ซึ่งมีอยู่แปดบท กล่าวถึงชัยชนะแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่อ'มาร' หรือเหตุการณ์ต่างๆ ในการสวดสรภัญญะเป็นหมู่ นิยมสวดบทสวดที่หนึ่ง (ปางเมื่อพระองค์ปรมพุท) ซึ่งเป็นคำแปลโดย[[พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยดัดแปลงบทลงท้าย ]][[ชะยะมัง คะละลานิ มาเป็น]] ชะยะสิจธินิจจัง
บทสวด:
ปางเมื่อพระองค์ปรมพุท- ธวิสุทธศาสดา
ตรัสรู้อนุตรสมา- ธิ ณ โพธิบัลลังก์
ขุนมารสหัสพหุพา- หุวิชาวิชิตขลัง
ขี่คีริเมขละประทัง คชะเหี้ยมกระเหิมหาญ
แสร้งเสกสราวุธประดิษฐ์ กลคิดจะรอนราน
รุมพลพหลพยุหะปาน พระสมุทรนองมา
หวังเพื่อผจญวรมุนิน- ทสุชินราชา
พระปราบพหลพยุหมา- รเมลืองมลายสูญ
ด้วยเดชะองค์พระทศพล สุวิมลไพบูลย์
ทานาทิธรรมวิธิกูล ชนน้อมมโนตาม
ด้วยเดชะสัจวจนา และนมามิองค์สาม
ขอจงนิกรพลสยาม ชยสิทธิทุกวาร
ถึงแม้จะมีอริวิเศษ พลเดชเทียมมาร
ขอไทยผจญพิชิตผลาญ อริแม้นมุนินทร
ถ้วนรัตติอาฬวกยักษ์ มุหะกักขฬากร
โฆราปวาทพระชินวร หฤหรรษ์อหังการ
ยิ่งคราพระองค์ปรมพุทธ อภิยุทธ์ผจญมาร
สัมพุทธโปรดประณุทพาล อริจิตอมิตรคลาย
ทรงไขพระขันติวรธรรม วิธิคัมภิโรบาย
จิตจัณฑยักษ์มุหะมลาย กุธะฟุนละมุนลง
ด้วยเดชชเยศอภิยุท- ธพิสุทธิ์ภิเษกสรง
สรวมพรบวรอนุตรมง- คลฤทธิ์ประสิทธิ์พลัน
นาฬาคิรีพลพิลึก คชะคึกคะนองมัน
คืออัคนีประลยวัน วิยจักรารอน
เริงรุทรประดุจอสนิบาต นฤนาททิฆัมพร
โถมทวนพิถียบทจร พระสุคตเสด็จคลา
ทรงโสรจวรัมพุทกสิญ- จนะรินพระเมตตา
รื่นรส ณ คชหทยา มทะอุณห์ละมุนลง
ด้วยเดชพระเมตติยมฤต อภิสิตภิเษกสรง
สรวมพรบวรอนุตรมง- คลวัฒน์จิรัฐกาล
โจรใจฉกาจทระนง กิระองคุลีมาล
ชูขรรค์ถลันถลทะยาน ระยะโยชนาตรี
อุกอำมหิตหทยะมาด จะพิฆาตพระชินสีห์
หากพุทธโกศลวิธี นิยยานการนำ
ด้วยอิทธิสังขตมโน วรโพธิญาณธรรม
พาพ้นอนันตริยกรรม ภยะร้ายสลายลง
ด้วยเดชชเยศมนมยิทธิ์ อภิสิตภิเษกสรง
สรวมพรบวรอนุตรมง- คลฤทธิ์ประสิทธิ์ผล
ปางจิญจยาปทุฐจิต กละคิดพิรากล
ก้อนกาฐะคาดอุทระตน วิยคัพภินียา
ในกลางนิกรชนะประกาศ อปวาทพระสัตถา
มวลสัตบุรุษจะสถิรา วิจิกิจฉ์ก็คิดแคลง
สัมพุทธดุษณิยสันต์ วิยะจันทร์จรัสแสง
สันตาธิวาสนแสดง ทุรุบายสลายลง
ด้วยเดชะสันตชยฤทธิ์ อภิสิตภิเษกสรง
สรวมพรบวรอนุตรมง- คลฤทธิ์พิสิฐา
เดียรัตถิย์สัจจกนิครนถ์ อธิอนธอันธา
เหิมจิตเพราะทิฐิอติมา- นะอนุตรวาที
เสียสัตย์จะทัดพระวรวากย์ ปฏิพากย์พระชินสีห์
เพียงเสาวณิตพระสวนีย์ ก็วิรัติวิวาทา
ปัญญาปทีปชวลิต พระพินิตนิคัณฐา
ฤๅรังสิขัชชุปนกา จะประจัญประภากร
ด้วยเดชชเยศพระนรสีห์ รศมีประภัสสร
สรวมสรรพพิสุทธิ์อนุตรพร ชยฤทธิ์ประสิทธิ์ผล
นันโทปนันทภุชคิน- ทรหินชาติมนท์
กำแหงแสดงสทิสพล เพราะพิโรธนาวรณ์
มืดมน ณ บนอนิลบถ ธุมะจดทิฆัมพร
จึงองค์พระผู้อนธิวร วรพุทธฎีกา
พุทโธรสาอธิกฤทธิ์ ทมะทิสนาคา
ฤทธูปเทสะทมนา- คนุฤทธิ์พิชิตลง
ด้วยเดชชเยศวรฤทธิ์ อภิสิตภิเษกสรง
สรวมพรบวรอนุตรมง- คลพาสิตารมณ์
พรหมมิจฉทิฐิอติมา- นะพกาภิไธยพรหม
หลงความวิสุทธิ์ชุตินิยม และมหิทธินิจจา
มิจฉาเสมือนอสิรพิษ ทฐวิส ณ หัตถา
สมเด็จบรมวรนา- ยกพาธพยาบาร
ทรงมอบมโหสถวิเศษ วรเวชอาธาร
คือองค์อนุตรติญาณ ปริวัฏตรีวง
ด้วยเดชพระญาณวรวิชช์ อภิสิตภิเษกสรง
สรวมพรบวรอนุตรมง- คลฤทธิ์วิศิษฐา
==ข้อมูลอื่น==
|