ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาณาจักรน่านเจ้า"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Aquapatinth (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 2:
[[ภาพ:Premongol.png|thumb|300px|อาณาจักรต่างๆสมัยก่อนมองโกล น่านเจ้าอยู่บริเวณตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน]]
 
'''อาณาจักรน่านเจ้า''' หรือเจ้าทางใต้ ({{lang-zh|南詔}}) หรือจีนเรียกว่า '''สานสานโกวะ ''' ตั้งขึ้นในปลายพุทธศตวรรษที่ประมาณ 12[[พ.ศ. 1192]] โดย[[พระเจ้าสีนุโล]] แห่ง[[เม่งเซเหม่งแซ]] ต่อมา[[พระเจ้าพีล่อโก๊ะ]]ได้รวบรวมเมืองต่างๆ ที่แยกกันตั้งอยู่เป็นอิสระ 46 แคว้นคือ [[เหม่งแซ]] (Mengshe;蒙舍) [[มุ่งซุ้ยม่งซุย]] (Mengsui;蒙嶲) [[เอี้ยเซ่ลางเซียง]] (Langqiong;浪穹) [[เต็งตัน]] (Dengtan;邆賧) [[ลางเซียงซีล่าง]] (Shilang;施浪) และ (Yuexi;越析) เข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับม่งเสได้สำเร็จ ตั้งเป็นอาณาจักรใหม่ขึ้น เรียกว่า อาณาจักรน่านเจ้า พ.ศ. 1291 พระเจ้าโก๊ะล่อฝง ตั้งเมือง [[ตาลีฟู]] หรือ [[หนองแส]] เป็นราชธานี ของอาณาจักรน่านเจ้า ได้รบกันกับจีนหลายครั้ง และได้ชัยชนะ และพระองค์ทรงได้เจริญสัมพันธไมตรีกับ[[ประเทศจีน|จีน]]ในสมัย[[ราชวงศ์ถัง]]
 
แต่พอพระเจ้าพีล่อโก๊ะสวรรคต [[พระเจ้าโก๊ะล่อฝง]]ได้ขึ้นครองราชย์พระองค์ยังทรงมีการเจริญสัมพันธไมตรีกับ[[ทิเบต]]และเป็นสมัยที่น่านเจ้าเจริญรุ่งเรืองสูงสุด ภายหลังจากรัชสมัยของพระเจ้าพีล่อโก๊ะ ก็ยังมีกษัตริย์ปกครองสืบต่อกันมาอีกหลายพระองค์ จนในที่สุด ปี[[พ.ศ. 1797]] น่านเจ้าได้ถูก[[ประเทศมองโกเลีย|มองโกล]]พิชิต โดย[[กุบไลข่าน]] (สมัยที่ยังเป็นเจ้าชายอยู่) และถูกรวมเข้ากับ[[จักรวรรดิมองโกล]]ในที่สุด และต่อมา น่านเจ้าจึงตกเป็นของจีนในสมัยกษัตริย์[[ราชวงศ์หยวน]](พ.ศ. 1822-1911)