ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วาณิชธนกิจ"

*'''การฝ่ายวาณิชธนกิจ''' เป็นส่วนงานตามปกติทั่วไปของวาณิชธนกิจ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการช่วยเหลือลูกค้าในการหาเงินทุนในตลาดทุนให้คำแนะนำในการควบรวมและการซื้อขายกิจการ และอาจเกี่ยวข้องกับการช่วยนักลงทุนในการออกตราสารใหม่ ประสานงานกับผู้เสนอซื้อ หรือเจรจาต่อรองกับบริษัทที่เป็นเป้าการควบรวม โดยทั่วไปแล้วแผนกวาณิชธนกิจจะถูกแบ่งออกเป็นฝ่ายการพาณิชย์ (industry coverage) และฝ่ายผลิตภัณฑ์ (product coverage) ฝ่ายการพาณิชย์จะเน้นการทำธุรกิจกับกลุ่มธุรกิจต่างๆอย่างจำเพาะเจาะจง เช่น การดูแลสุขภาพ อุตสาหกรรม หรือเทคโนโลยี และรักษาความสัมพันธ์กับองค์กรในกลุ่มธุรกิจเหล่านั้น ฝ่ายผลิตภัณฑ์จะเน้นด้านผลิตภัณฑ์ทางการเงินต่างๆ เช่น ตราสารหุ้น พันธบัตรเกรดสูง เป็นต้น ทั้งสองฝ่ายจะทำงานร่วมกันในกรณีที่งานที่ต้องบริการลูกค้ามีความละเอียดอ่อนและต้องอาศัยความชำนาญเฉพาะ

*'''การฝ่ายบริหารการลงทุน (Investment Management)''' คือการบริหารตราสารหลักทรัพย์หลากหลายประเภท เช่น หุ้น พันธบัตร และสินทรัพย์อื่นๆ เช่น อสังหาริมทรัพย์อย่างมืออาชีพเพื่อตอบสนองเป้าหมายการลงทุนของนักลงทุน ซึ่งอาจเป็นนักลงทุนสถาบัน (บริษัทประกัน กองทุนบำเหน็จบำนาญ องค์กรบริษัท) หรือนักลงทุนเอกชน (ทั้งโดยตรงผ่านสัญญาการลงทุน และที่แพร่หลายกว่าผ่านแผนการลงทุนรวมหมู่ เช่น กองทุนรวม) แผนกบริหารการลงทุนของวาณิชธนกิจมักถูกแบ่งเป็นฝ่ายบริหารความมั่งคั่งส่วนบุคคล (Private Wealth Management) และฝ่ายบริการลูกค้าส่วนบุคคล (Private Client Services) เทรดเดอร์ผู้ทำหน้าที่บริหารสินทรัพย์และทำหน้าที่ตัวกลางสร้างตลาดจะซื้อขายผลิตภัณฑ์ทางการเงินต่างๆเพื่อหากำไรจากเงินส่วนเพิ่ม เซลส์ เป็นคำที่หมายถึงพนักงานขายของวาณิชธนกิจ ซึ่งมีหน้าที่หลัก คือการชักจูงให้นักลงทุนสถาบันหรือนักลงทุนที่มีสินทรัพย์สุทธิสูงเพื่อให้คำแนะนำด้านแนวคิดการซื้อขาย (โดยอ้างอิงหลักการผู้ซื้อขายที่ผู้ซื้อต้องเป็นผู้รับผิดชอบในการหาข้อบกพร่องของสินค้าเอง หรือ หลัก caveat emptor) แล้วรับคำสั่งซื้อขาย หลังจากนั้นฝ่ายขายจะส่งคำสั่งซื้อขายของลูกค้าไปยังฝ่ายเทรดดิ้งที่เหมาะสม ฝ่ายเทรดดิ้งจะสามารถตั้งราคา ทำการซื้อขาย หรือออกแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ที่เหมาะสมกับความต้องการนั้นๆ

*'''การฝ่ายออกแบบผลิตภัณฑ์ทางการเงิน (Structuring)''' เป็นข่ายงานที่ค่อนข้างใหม่โดยเปรียบเทียบ เพิ่งเกิดเมื่อตราสารอนุพันธ์เริ่มเข้ามามีบทบาท โดยมีพนักงานคำนวณซึ่งมีความชำนาญเชิงวิชาการระดับสูงออกแบบผลิตภัณฑ์ที่มีโครงสร้างซับซ้อน ซึ่งโดยทั่วไปแล้วจะให้ผลตอบแทนสูงกว่าหลักทรัพย์เงินสดที่ใช้อ้างอิงอย่างมาก ความจำเป็นในการใช้ความสามารถเชิงคำนวณทำให้เกิดงานสำหรับดอกเตอร์สาขาฟิสิกส์และคณิตศาสตร์ งานชนิดนี้ เรียกว่านักวิเคราะห์เชิงปริมาณ (Quantitative Analyst)

*'''การฝ่ายธนาคารเพื่อธุรกิจขนาดใหญ่ (Merchant Banking)''' เป็นข่ายงานส่วนเงินทุนภาคเอกชน (private equity) ของวาณิชธนกิจ ตัวอย่างในปัจจุบัน เช่น Goldman Sachs Capital Partners และ One Equity Partners ของเจพี มอร์แกน (ดั้งเดิมแล้ว คำว่า merchant banking เป็นคำศัพท์อังกฤษแบบบริติชซึ่งหมายถึงวาณิชธนกิจ)

*'''การทำฝ่ายรายงานวิจัย (Research)''' เป็นแผนกซึ่งตรวจสอบค้นคว้าบริษัทและเขียนรายงานให้ความเห็นถึงความเป็นไปได้ที่บริษัทจะประสบความสำเร็จในอนาคต โดยมักให้เรตติ้ง “ขาย” หรือ “ซื้อ” ถึงแม้กิจกรรมของฝ่ายวิจัยจะไม่ได้สร้างรายได้โดยตรง แต่ทรัพยากรที่ได้จากแผนกนี้จะถูกใช้ศึกษาโดยเทรดเดอร์เพื่อทำการซื้อขาย พนักงานขายใช้เพื่อแนะนำแนวคิดให้แก่ลูกค้า และนักวาณิชธนกิจใช้ศึกษาข้อมูลลูกค้าของตน อาจเกิดความขัดแย้งด้านผลประโยชน์ระหว่างตัววาณิชธนกิจและรายงานวิเคราะห์ที่จัดทำขึ้นได้ เนื่องจากรายงานวิเคราะห์ที่ถูกจัดพิมพ์นั้นอาจมีผลกระทบต่อผลกำไรของธนาคาร ดังนั้น ในช่วงหลายปีมานี้ความสัมพันธ์ระหว่างวาณิชธนกิจและฝ่ายวิจัยจึงถูกควบคุมสอดส่องเป็นอย่างมาก โดยต้องมีการบังคับใช้นโยบายกำแพงข้อมูล (Chinese wall หรือ firewall) ระหว่างข่ายงานทั้งสอง