ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เวด-ไจลส์"

 

เวด-ไจลส์ เป็นระบบหลักของการถอดอักษรสำหรับผู้พูดภาษาอังกฤษในช่วงคริสตศตวรรษที่ 20 ใช้ในหนังสืออ้างอิงมาตรฐานหลายเล่ม และในหนังสือทุกเล่มที่เกี่ยวกับ[[ประเทศจีน]]ที่ตีพิมพ์ก่อนปี ค.ศ. 1979 (พ.ศ. 2522)<ref> Krieger, Larry S.; Kenneth Neill, Dr. Edward Reynolds (1997). "ch. 4". World History; Perspectives on the Past. Illinois: D.C. Heath and Company. pp. 82. ISBN 0-669-40533-7. "This book uses the traditional system for writing Chinese names, sometimes called the Wade-Giles system. This system is used in many standard reference books and in all books on China published before 1979."</ref> แทนที่ระบบถอดอักษรของ[[หนานจิง]]ที่ใช้กันเป็นปกติจนกระทั่งปลายคริสตศตวรรษที่ 19 ปัจจุบันนี้เปลี่ยนไปใช้ระบบ[[พินอิน]]กันเป็นส่วนใหญ่ แต่มีเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นที่ยังใช้ระบบเวด-ไจลส์ โดยเฉพาะชื่อบุคคลและเมืองบางแห่งใน[[สาธารณรัฐจีน]] ([[ไต้หวัน]])