ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ความเป็นโลหะ (ดาราศาสตร์)"

ในทาง[[ดาราศาสตร์]]และ[[จักรวาลวิทยาเชิงกายภาพ]] '''ความเป็นโลหะ''' ({{lang-en|metallicity}}) ของวัตถุคือค่าสัดส่วนองค์ประกอบของสสารในวัตถุนั้นที่มีส่วนประกอบของธาตุทางเคมีมากกว่า[[ไฮโดรเจน]]และ[[ฮีเลียม]] ทั้งนี้ [[ดาวฤกษ์]]ซึ่งเป็นวัตถุที่สามารถมองเห็นได้ชัดในเอกภพมักประกอบด้วยไฮโดรเจนกับฮีเลียม นักดาราศาสตร์จึงนิยมเรียกส่วนที่เหลือ (ในที่ว่างดำมืด) ว่าเป็น "โลหะ" เพื่อความสะดวกในการบรรยายถึงส่วนที่เหลือทั้งหมด<ref>John C. Martin. [http://etacar.umn.edu/~martin/rrlyrae/metals.htm "What we learn from a star's metal content"]. New Analysis RR Lyrae Kinematics in the Solar Neighborhood. http://etacar.umn.edu/~martin/rrlyrae/metals.htm. เก็บข้อมูลเมื่อ 2005.</ref> จากคำนิยามนี้ [[เนบิวลา]]ซึ่งมีส่วนประกอบของ[[คาร์บอน]] [[ไนโตรเจน]] [[ออกซิเจน]] และ[[นีออน]] อยู่อย่างล้นเหลือ จึงถูกเรียกว่าเป็น "วัตถุอุดมโลหะ" ในทางฟิสิกส์ดาราศาสตร์ แม้ว่าองค์ประกอบเหล่านั้นไม่ได้เป็นโลหะจริงๆ ตามความหมายของ[[เคมี|เคมีดั้งเดิม]] จึงจำเป็นอย่างยิ่งต้องระมัดระวังไม่นำไปปะปนกับคำว่า "โลหะ" (metal หรือ metallic) โดยทั่วไป

 

 

[[หมวดหมู่:ฟิสิกส์ดาราศาสตร์]]