ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระอรหันต์"

#พระฉฬภิญญะ (ผู้ได้อภิญญา ๖ คือ ตาทิพย์([[ทิพฺพจักขุ]])คือฤทธิที่สามารถหยั่งรู้เหตุการณ์ใกล้ไกลได้ มีพระอนุรุทธะ เป็นเอกทัคคะ เลิศกว่าภิกษุทั้งหลายในด้านการมีตาทิพย์ คือสามารถมองเห็นโลกใบนี้ ราวกับ มองเม็ดมะขามป้อมบนฝ่ามือ, หูทิพย์([[ทิพยโสต]]) แสดงฤทธิ์ได้โดยเฉพาะ[[มโนมยิทธิ]]การแยกร่างและจิต เป็นฤทธิที่แสดงได้เฉพาะพระอรหันต์ประเภทแฬภิญโญเท่านั้น ([[อิทธิวิธี]]) ทายใจผู้อื่นได้(เจโตปริยญาณ) ระลึกชาติได้(บุพเพนิวาสานุสสติญาณ) และญาณที่ทำให้อาสวะสิ้นไป(อาสวักขยะญาณ)) อานิสงค์จากการปฏิบัติวิปัสสนาและเจริญสมาธิจนได้ฌานสมาปัตติ

#พระปฏิสัมภิทัปปัตตะ (ผู้บรรลุปฏิสัมภิทา ๔)คือแตกฉานในความรู้อันยิ่ง ๔ ประการ ได้แก่ [[อัตถปฏิสัมภิทา]] ความแตกฉานในอรรถ [[ธัมมะปฏิสัมภิทา]]ความแตกฉานในธรรม [[นิรุตติปฏิสัมภิทา]]ความแตกฉานในภาษา [[ปฏิภาณปฏิสัมภิทา]] ความแตกฉานในปฏิภาณไหวพริบ
*อานิสงค์จากการปฏิบัติวิปัสสนา และเล่าเรียน ตรึกตรอง ทรงจำและแสดง ซึ่งพระธรรมวินัยที่พระศาสดาทรงตรัสสอน(ไตรปิฎก)ซึ่ง
#'''การเล่าเรียนธรรม'''อานิสงค์ได้ธรรมปฏิสัมภิทา รู้จริงในเหตุของสรรพสิ่งในธรรมชาติ
# '''การตรึกตรองธรรม''' อานิสงค์ได้อัตถปฏิสัมภิทารู้จริงในผลลัพที่ลึกซึ้ง
#'''การท่องทรงจำธรรม''' อานิสงค์ได้นิรุตติปฏิสัมภิทา รู้จริงในภาษาต่างๆในโลก
#''' การเทศนาแสดงธรรม''' อานิสงค์ได้ปฏิภาณปฏิสัมภิทา รู้จริงในการแก้ไขปัญหาเข้าใจในนิสัยสันดานของสัตว์โลก