ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ยูงาโอะ"

 

 

 

เดือนสิงหาคมคืนหนึ่ง ที่จันทร์เพ็ญทอแสงส่องประกาย เก็นจิค้างคืนที่บ้านของยูงะโอะจนกระทั่งรุ่งเช้า เสี่ยงดังเอ่ะเอะจากบ้านเรือนในตลาดใกล้เคียงปลุกให้เขาตื่นขึ้น เสียงโม่แป้ง เสียงห่านร้อง เสียงเสียดสีของกอไผ่ น้ำค้างพราวบนใบไม้ในสวนเป็นประกายจากแสงอรุณ แมลงในฤดูใบไม้ร่วงหรีดหริ่งเซ็งแซ่ เมื่อรวมกันแล้วช่างเป็นเสียงที่อึกทึกเหลือเชื่อ แต่ก็วิเศษสุด ยูงะโอะช่างเป็นหญิงที่แสนนุ่มนวลงดงาม ทั้งสองต่างร่วมกันชมทิวทัศน์ สาบานว่าจะรักกันตลอดไป

 

 

โคะเระมิตสึจัดการห่อร่างไร้วิญญาณของยูงะโอะ ไปที่วัดแถบฮิงาชิยามา เขารู้จักแม่ชีคนนึงที่บวชอยู่แถวนั้น เก็นจินั้นยังอยู่ในความพรั่นพรึง เขากลับไปที่คฤหาสน์นิโจ และในตอนค่ำ เขาเดินทางไปที่วัด ร่างไร้วิญญาณของหญิงสาวยังงามเหมือนเดิม เสียงสวดมนต์ของพระที่ทำพิธีศพช่างน่าเลื่อมใส จนทำให้เก็นจิต้องหลั่งน้ำตาไม่ขาดสาย อุคน พี่เลี้ยงของยูงะโอะร่ำไห้อาลัยนายสาวหลังฉากกั้น