ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โคกคูนตระกูลไข่"

| audio_format =

| first_run =

| preceded_by =

| followed_by =

 

 

* [[ธงชัย ประสงค์สันติ]]

 

ภรรยาของประธานคำดี โคกคูน เจ้าของบริษัทโคกคูน ใจดี สุขุม รอบคอบ แต่ตระหนี่เป็นบ้างครั้ง เนื่องจาก ประธานคำดี สามี ได้หายไปเลยจึงต้องเป็นประธานบริษัท เพื่อรอให้สามีกลับมา บัวศรีจึงต้องดูแลกิจการบริษัทโคกคูน และประคับประคองทั้งครอบครัว

คำดี โคกคูน ฉลาด รอบคอบ รักครอบครัว เป็นผู้ก่อตั้งบริษัทโคกคูนที่ชีวิตพลิกผันจากที่เป็นชาวอีสานที่หาบไข่ปิ้งขายข้างถนน ฝ่าฟันอุปสรรคจนกลายเป็นบริษัทขายไข่ปิ้งใหญ่โตมีแฟรนไชส์หลายร้อยสาขา ทั้งในเมืองไทยและต่างประเทศ วันหนึ่งขับเครื่องบินส่วนตัวไปเที่ยว แล้วหายสาบสูญไร้ร่องรอย วิลเลี่ยม น้องชายต่างมารดาต้องการจะเข้าควบคุมบริษัทจึงจ้าง จ่อย ชาวอีสานที่หน้าเหมือนคำดีมาสวมรอยเป็นคำดี แต่สุดท้ายถูกบัวศรีตลบหลังด้วยการเป็นผู้ว่าจ้างจ่อยเอง

อดีตทหารที่ชอบโอ่อวดและให้คนอื่นเรียกตนว่า เสธ. ชาคริต โง่ ชอบประดิษฐ์สิ่งประดิษฐ์แต่ก็ล้อมเหลวทุกครั้ง ชอบก่อปัญหา ชอบลักเล็กขโมยน้อย เป็นเจ้าของบริษัท รปภ. ที่บริษัทโคกคูนจ้างมา มีบริษัทและบ้านอยู่ใต้รางรถไฟ นอกจากนี้ยังรับจ้างทั่วไป เพื่อหาเงินประทังชีวิต เนื่องจากมักก่อปัญหาจึงถูกบัวศรีหักเงินเดือนเป็นประจำและหมดเงินไปกับสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ ในทีแรกวิลเลี่ยมเป็นผู้ว่าจ้างชาคริตเพื่อมาจัดการบริษัทโคกคูน แต่เนื่องจากชาคริตแอบหลงรักบัวศรี เนื่องจากบัวศรีเคยช่วยเหลือตนไว้ แต่หลงคิดว่าบัวศรีเองก็มีใจ จึงมาอยู่ฝ่ายบัวศรีแทน แต่ในบ้างครั้งก็ร่วมมือกับวิลเลี่ยมเพื่อเอาผลประโยชน์ของบริษัทเข้าตน เป็นคนที่สามารถเข้านอกออกในทั้งที่บริษัทและที่บ้านโคกคูนทั้งเพื่อตามตื้อบัวศรีและขอข้าวกิน เป็นเพื่อนเล่นหอยโข่งและฝืนทำดีกับหอยโข่งเพื่อเอาใจบัวศรี

ลูกชายคนโตของคำดีและบัวศรี ชื่อจริงๆ ชื่อคำโขง มาจากแม่น้ำโขง แต่ใครๆ ชอบเรียกว่าโข่ง จึงกลายเป็น หอยโข่ง เป็นโรคปัญญาอ่อนมีสมองอายุประมาณเด็ก 7 ขวบ แต่ก็มีความสามารถในการชิมเป็นเลิศ ทุกเมนูของโคกคูน หอยโข่งต้องชิมก่อน ถ้าเปรียบหอยโข่งเป็นเด็ก หอยโข่งเป็นเด็กที่ดีแต่มีหลายครั้งที่ดื้อ

หัวหน้าเลขาประจำบริษัท และเลขาส่วนตัวของบัวศรี เรียกตัวเองว่า โสภิตภิตาตลอด มีความมั่นใจสูง สวย เซ็กซี่ แต่งตัวจัด เปลี่ยนแฟนบ่อย รูปร่างสูงใหญ่จึงมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นกระเทย ชื่อเดิมชื่อแจ่มจันทร์ เป็นชาวสุโขทัย ที่มักปิดบังพื้นเพของตน มักจะนั่งอยู่เคาเตอร์โอเปอเรเตอร์เพื่อจับกลุ่มนินทา ชอบทำอาชีพเสริมในเวลางานเช่น เอาของมาขาย ปล่อยเงินกู้ ตั้งแชร์ ขายสินค้าเงินผ่อน กดขี่เอาเปรียบคนอื่นอยู่เป็นประจำ และไม่ยำเกรงเจ้านายอย่างบัวศรี มักถูกบัวศรีหักเงินเดือนเพราะทำผิดกฎบริษัท เป็นคู่กัดของวิลเลี่ยม ครั้งหนึ่งเคยเป็นแฟนกับวิลเลี่ยมถึงขั้นเกือบจะแต่งงานกัน

วิลเลี่ยมเป็นน้อยชายต่างมารดาของคำดี หนึ่งในผู้บริหารบริษัทโคกคูน เป็นผู้จัดการฝ่ายต่างประเทศ ไม่ชอบให้ใครว่าตนเป็นคนอีสาน

ไม่พูดอีสาน (แต่เวลาโกรธก็หลุดบ้าง) วิลเลี่ยมอยากเข้าบริหารบริษัทและโกงบริษัททุกวิถีทาง ทั้งขโมยสูตรไข่ปิ้งไปขาย การโกงจากการขายของในบริษัท แอบไปเปิดบริษัทใหม่มาแข่ง เป็นต้น และทุกครั้งก็ล้มเหลว ในท้ายที่สุดบัวศรีจึงปรับวิลเลี่ยมให้เป็นคนส่งเอกสาร

เผด็จเป็นเจ้าของร้านขายเบเกอรี่ในตึกโคกคูน ที่ไม่ค่อยถูกทั้งชาคริต โสภิตภิตา และวิลเลี่ยมมาหลอกกินฟรี เผด็จเป็นคนขยันและใจดี แอบชอบบัวศรีแต่ไม่เปิดเผย มีเพียงชาคริตที่สังเกตได้จึงชาคริตจึงเขม่นเผด็จอยู่ตลอด เผด็จเอ็นดูหอยโข่งมาก อีกทั้งหอยโข่งเองก็ชอบน้ำหวานลูกสาวของเผด็จ

ลูกชายคนเล็กของคำดีและบัวศรี หน้าตาดี เข้ามาช่วยบัวศรีบริหารบริษัทแต่มีปัญหาที่คำแท้ยังอ่อนประสบการณ์ เรื่องความรักเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเอง และไม่มีโชคด้านความรัก

เป็นพ่อบ้านประจำบ้านโคกคูน เป็นที่ปรึกษาในฐานะผู้ผ่านน้ำร้อนมาก่อน ชอบพูดสำนวนสุภาษิตในสถานการณ์ต่างๆและมักจะไม่เข้ากับสถานการณ์