ผลต่างระหว่างรุ่นของ "น้ำกร่อย"

'''น้ำกร่อย''' ([[ภาษาอังกฤษ]]:{{lang-en|Brackish water}}) คือ[[น้ำทะเล]] (น้ำเค็ม) ผสมกับ[[น้ำจืด]] สามารถพบได้ตามตามปากอ่าวแม่น้ำออกทะเล เช่น [[สมุทรปราการ]] ([[แม่น้ำเจ้าพระยา]]ออกทะเล) บริเวณ[[สมุทรสาคร]] ([[แม่น้ำท่าจีน]]ออกทะเล) [[สมุทรสงคราม]] ([[แม่น้ำแม่กลอง]]ออกทะเล) โดยทั่วไปแล้ว น้ำกร่อยหรือน้ำทะเลในสภาพปกติมีสภาพเป็น[[ด่าง]]อ่อน ๆ pH ราว 7.3 ไปจนถึง 8.5 เหตุที่น้ำทะเลมีสภาพเป็นด่างอ่อน ๆ เป็นเพราะในน้ำทะเลมันมีแร่ธาตุหลายชนิด ที่ทำให้น้ำเป็นด่างอ่อน

[[เครื่องมือวัดความเค็ม]] เรียก [[Salinometerซาลิโนมิเตอร์]] (Salinometer) หรือ [[รีแฟรกโตซาลิโนมิเตอร์ (Refractosalinometer]]) วัดโดยใช้หลัก[[การหักเหของแสง]] ยิ่งเค็มมาก ยิ่งหักเหมาก แล้วแปลงไปเป็นสเกลของ ppt (part per thousand = ส่วนในพันส่วน) ซึ่งเป็นหน่วยของค่าความเค็มของน้ำ ความเค็มกับ pH ไม่ได้สัมพันธ์กันโดยตรง เพียงแต่ว่าน้ำทะเลมี pH สูงกว่าน้ำจืด แต่น้ำใน[[นาเกลือ]]ที่มีความเค็มเกิน 100 ppt มีค่า pH ไม่แตกต่างจากน้ำทะเลปกติ (ไม่นับปัจจัยอย่างอื่นที่เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเช่น ค่า DO หรือ [[คาร์บอนไดออกไซด์]] เป็นต้น)

ในบริเวณที่เป็นน้ำกร่อยมี[[สิ่งมีชีวิต]]ทั้งสัตว์และพืชอาศัยอยู่ ซึ่งมีรายละเอียดดังแสดงข้างล่าง