ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ทำเนียบท่าช้าง"

[[พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]] พระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์สร้างตำหนักใหม่ ในปี [[พ.ศ. 2460]] สร้างเป็นอาคารทรง[[ยุโรป]]ก่ออิฐถือปูน 2 ชั้น เรียกว่า [[วังมะลิวัลย์]] จากนั้น พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนเรศวรฤทธิ์ทรงย้ายไปประทับอยู่ ณ วังมะลิวัลย์จนสิ้นพระชนม์ในปี [[พ.ศ. 2468]] ส่วนตำหนักเดิมนั้น สันนิษฐานว่าเป็นที่พำนักของเจ้าจอมมารดากลิ่น หลังจากที่พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนเรศวรฤทธิ์สิ้นพระชนม์ พระโอรสองค์ใหญ่ซึ่งทรงเป็นผู้จัดการมรดก ได้ทูลเกล้าฯ ถวายขายตำหนักและที่ดินแก่พระคลังข้างที่ใน [[พ.ศ. 2468]] หรือ [[สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์]] ในปัจจุบัน

ตำหนักเดิม เป็นอาคาร 2 ชั้น ก่ออิฐถือปูน [[หลังคา]][[ปั้นหยา]]มุงกระเบื้องว่าว มีจั่วเปิดคู่ด้าน[[แม่น้ำเจ้าพระยา]] และจั่วเปิดหนึ่งจั่วด้านถนนพระอาทิตย์ หน้าจั่วประดับปูนปั้นลายพรรณพฤกษา เชิงชายประดับไม้ฉลุ แต่เดิมหน้าอาคารจะอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ระเบียงมีระเบียงทั้งชั้นบนและชั้นล่าง ตามลักษณะ[[สถาปัตยกรรมแบบโคโลเนียล]] ราวระเบียงชั้นล่างเป็นลูกกรงปูนปั้น ส่วน

ลูกกรงชั้นบนเป็นลูกกรงเหล็กหล่อทำให้ดูโปร่งเบา หน้าจั่วด้านถนนพระอาทิตย์มีเสาสูงรับหนาจั่ว กลางมีลักษณะได้รับอาคารอิทธิพล[[คลาสิครีไววัล]] ด้านทิศเหนือมีมุขครึ่งแปดเหลี่ยม ผนังอาคารตกแต่งด้วยลวดบัวปูนปั้น และเซาะร่องตามแนวนอน หน้าต่างโค้ง ช่วงบนเป็นช่องระบายอากาศมีการใช้ไม้ฉลุลายโปร่งแบบเรือน[[ขนมปังขิง]] ซึ่งเป็นที่นิยมในสมัยรัชกาลที่ 5 บริเวณช่องระบายอากาศ