ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาอังกฤษแบบบริติช"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
SieBot (คุย | ส่วนร่วม)
โรบอต แก้ไข: ko:영국 영어
Mda (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 4:
'''อังกฤษบริเตน''' หรือ '''ภาษาอังกฤษแบบบริเตน''' (British English : BrE) เป็นคำที่ใช้แยกแยะรูปแบบของ[[ภาษาอังกฤษ]]ที่ใช้ใน[[หมู่เกาะบริเตน]] (British Isles) และที่ใช้ในภูมิภาคอื่นๆ
 
คำว่า "อังกฤษบริเตน" นี้ ยังหมายรวมถึง[[ภาษาถิ่นย่อย]]ทั้งหมดของภาษาอังกฤษ ทั้งที่ใช้ในหมู่เกาะบริเตนทั้งหมด, [[สกอตแลนด์]], [[ไอร์แลนด์]] และ[[เวลส์]] ด้วย คำนี้มักจะนิยมใช้เป็นพิเศษในหมู่ชาวอเมริกัน (รวมทั้งนักภาษาศาสตร์ และนักเขียนพจนานุกรม ด้วย) ส่วนชาวอังกฤษนั้น ปกติแล้วจะใช้คำว่า "ภาษาอังกฤษมาตรฐาน" (Standard English) หรือเรียกสั้นๆ ว่า "ภาษาอังกฤษ" (English) เท่านั้น
 
ความแตกต่างเด่นที่สุดของภาษาอังกฤษแบบบริเตน กับอเมริกาคือ แบบบริเตนจะออกเสียงคำอย่างตรงตัว a จะออกเป็น อา ตรงๆ ไม่ออกว่า แอ เหมือนอเมริกา เสียง t จะเน้นมาก และชาวสหราชอาณาจักรจะไม่นิยมการออกเสียงตัว r ถึงออกก็เพียงออกไปนิดเดียว เช่น actor อเมริกาจะออกว่า ''แอกเตอร์'' แต่อังกฤษจะออกว่า ''อักทอร์'' นอกจากนั้นอังกฤษแบบบริเตนจะออกเสียงลงคอดั่งเช่น[[ภาษาเยอรมัน]]และ[[ภาษาฝรั่งเศส]] เช่นคำว่า schedule ซึ่งอังกฤษบริเตนจะมีออกเสียงลงคอตรงท่อน sche ซึ่งเป็นเสียงผสมระหว่าง ซ กับ ค