ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลอเรนโซ วัลลา"

{{แก้ภาษา}}

{{ต้องการวิกิลิงก์}}

 

 

 

วัลลาจบการศึกษาที่กรุงโรม เขาได้ศึกษาในชั้นเรียนของอาจารย์ที่มีชื่อเสียง ได้แก่ Leonardo Bruni และ Giovanni Aurispa ซึ่งบุคคลเหล่านี้ได้เป็นผู้สอนในด้านอักษรศาสตร์กรีกและลาตินแก่วัลลา นอกจากนี้เขายังได้เข้าศึกษาที่ University of Padua ในปี ค.ศ. 1428 เขาพยายามที่จะเข้าไปดำรงตำแหน่งในคณะทูตของสันตะปาปา แต่กลับถูกปฏิเสธเพราะอายุยังน้อย ต่อมาในปี ค.ศ. 1429 เขาได้รับหน้าที่ให้เข้าไปสอนวิชา rhetoric (วิชาที่ว่าด้วยสุนทรียศาสตร์ทางด้านภาษา) ที่ Padua แต่ก็ถูกบังคับให้ลาออกหลังจากที่ตีพิมพ์จดหมายที่เป็นการดูถูกวิธีการสอนการวิจัยทางนิติศาสตร์

ในปี ค.ศ. 1431 วัลลาได้บวช และหลังความพยายามที่เขาจะหาความปลอดภัยจากตำแหน่งเลขานุการของผู้เผยแพร่ศาสนาในประเทศจีน เขาได้เดินทางไปที่ Piacenza และจากที่นี่เขาได้เดินทางต่อไปยัง Pavia ที่ซึ่งเขาได้รับตำแหน่งอาจารย์ในการที่จะพูดโน้มน้าวใจ วัลลาได้เดินทางไปยังมหาวิทยาลัยหลายแห่ง และมีการนัดหมายและเข้าบรรยายในหลายเมือง ในปี ค.ศ. 1433 วัลลาได้เดินทางไปยังเมืองเนเปิลส์ และราชสำนักของ Alfonso V of Aragon (Alfonso the Magnanimous, ค.ศ. 1936-1458) ซึ่ง Alfonso ทรงแต่งตั้งให้วัลลาเป็นเลขานุการส่วนพระองค์ และต่อสู้คดีให้วัลลาในการที่เขาได้กล่าวโจมตีฝ่ายตรงข้าม การกล่าวโจมตีครั้งหนึ่งเกิดขึ้นเมื่อวัลลาถูกเรียกเข้ามาสอบสวนหาความผิดในคำกล่าวของเขาเกี่ยวกับเรื่องเทววิทยา รวมถึงการที่เขาปฏิเสธว่า Apostle’s Creed (คำกล่าวของผู้นับถือศาสนาคริสต์ที่เริ่มต้นว่า “I Believe in the god father Almighty …”) มิได้ถูกเรียบเรียงขึ้นมาโดย 12 อัครสาวกของพระเยซู แต่ในที่สุดคำกล่าวหาพวกนี้ก็หมดลง

Sir Richard Jebb กล่าวว่า งานเขียน “De Elegantiis” ของวัลลาเป็นสัญลักษณ์ถึงการวิพากษ์วิจารณ์การเรียนภาษาลาติน

Erasmus สรุปไว้ใน De ratione studii ว่าไม่มีผู้ชักนำที่ดีกว่าวัลลาแล้ว