ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฤๅษี"

จำนวนฤๅษีบำเพ็ญตนมีมากถึงขั้นพระบรมครู ร้อยแปด แต่มีฤๅษีอีกมากบำเพ็ญตนไม่ขึ้นขั้นอยู่ระหว่างใกล้สำเหร็จสำเร็จผลบุญเพียร และถ้าถึงขั้นแล้วปราศจากของบริโภคทั้งปวง การเข้าในหลักธรรมเช่นเดียวกัน แต่ถือศิลแปด สูงกว่าคนะรรมดา 3ข้อ แค่5ข้อทั้งชีวิตคนเราส่วนใหญ่แล้วถือกันไม่ถึงการบำเพ็ญตนลดการสัมผัส กลิ่น รูป รสชาติ การยึดติด ลุ่มหลง งมง่าย ไม่เป็นการเบียดเบียนตน หาของพอรับประทานกันร่างกายทรมาน โดยเสยอาหารเป็นประเภทไม่มีเนื้อสัตว์ทั้งปวง เสยของสดๆ ผลไม้ พัก ไม่ปล่อยให้เน่าเสียเอาแต่พอเสย ในแต่ละมื้อ บางท่านมื้อเดียวบำเพ็ญได้เป็นพรรษา ฤๅรักษาตนด้วยน้ำล้างร่างกายไม่เสยน้ำมีสีกลิ่นรสทุกประเภท น้ำเปล่ามีส่วนทำให้ร่างสมบูรณ์ได้อย่างดีเป็นธรรมชาติที่สุดโรคร้ายใดๆจึงไม่มีในฤๅษีทุกองค์