ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มอร์กอธ"

'''มอร์กอธ บาวเกลียร์''' (เดิมเป็นที่รู้จักในนาม{{lang-en|Morgoth '''เมลคอร์'''Bauglir}}) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย [[เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน]] ปรากฏในผลงานของโทลคีนเรื่อง มอร์กอธเป็นชาว[[ซิลมาริลลิออน]] "และตำนานอื่นๆ ในยุคโบราณของ[[ปกรณัมชุดมิดเดิลเอิร์ธ]] มอร์กอธเป็นชาว[[ไอนู"นัวร์]] ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่น[[วาลาร์]] ชื่อเดิมของเขาคือ '''เมลคอร์''' แต่ต่อมาเป็นที่รู้จักทั่วไปใน[[มิดเดิลเอิร์ธ]]ในชื่อของ มอร์กอธ หลังจากที่เจ้าชายเอลฟ์นามว่า [[เฟอานอร์]] เป็นผู้ตั้งให้

ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิลเอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง [[เซารอน]] เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะ[[ลอร์ดออฟเดอะริงส์]]เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา นาม มอร์กอธ บาวเกลียร์ ที่จริงแล้วเป็นชื่อฉายา ชื่อของเขาที่ปรากฏครั้งเเรกใน[[ไอนูลินดาเล]] (เรื่องราวของการสร้างมิดเดิ้ลเอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของ [[ซิลมาริลลิออน]] ) มีชื่อว่า ''เมลคอร์'' ซึ่งหมายถึง "ผู้ผงาดด้วยอำนาจ" ส่วนคำว่า ''มอร์กอธ'' สามารถเเปลได้ว่า "ทรราชเจ้าเเห่งความมืด" หรือ "ผู้กดขี่อันน่าสยดสยอง" คำนี้มีที่มาจาก[[ภาษาเควนยา]]ซึ่งหมายถึง ศัตรูมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก ''มอร์ (mor)'' - สีดำ ความมืด เงามืด และ ''กอส/กอธ (goth)'' - น่ากลัวมาก ความสยองขวัญ) ส่วนคำว่า ''บาวเกลียร์'' เป็น[[ภาษาซินดาริน]] หมายถึง ทรราช หรือ ผู้กดขี่ (รากศัพท์ ''MBAW'' - บังคับ พลังอำนาจ กดขี่)

ตัวละครนี้ไม่ได้ถูกเรียกว่ามอร์กอธจนกระทั่งเขาได้รับสมญานั้นจาก [[เฟอานอร์]] แห่ง [[โนลดอร์]] ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน[[ยุคที่หนึ่ง]] (First Age) หลังจากเมลคอร์หลบหนีออกจาก[[วาลินอร์แล้วนอร์]]แล้ว และพวกเอลฟ์ก็เรียกแต่ชื่อนั้นของเขา แต่ก่อนหน้าเหตุการณ์นั้นเขาถูกเรียกเพียงว่า เมลคอร์