ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นิโคลา เทสลา"

| signature = Nikola Tesla signature 1900.svg}}

 

 

เทสลามีปัญหาทางประสาทในวัยเด็ก ที่เขาต้องทุกข์ทรมาน จากโรคย้ำคิดย้ำทำ เขาได้งานแรกในบูดาเปสต์โดยทำงานที่บริษัทโทรศัพท์ เทสล่าได้ประดิษฐ์ลำโพงสำหรับโทรศัพท์ระหว่างที่ทำงานอยู่ที่นี่ ก่อนที่จะเดินทางอพยพไปอเมริกาในปี พ.ศ. 2427 เพื่อที่จะไปทำงานกับ [[โทมัส เอดิสัน]] แต่ในไม่นานเขาก็เริ่มก่อตั้ง ห้องปฏิบัติการ/บริษัท พัฒนาอุปกรณ์ไฟฟ้าของตัวเองโดยมีผู้สนับสนุนด้านการเงินให้ สิทธิบัตรมอเตอร์ไฟฟ้ากระแสสลับแบบเหนี่ยวนำ และหม้อแปลงไฟฟ้า ได้รับการจดทะเบียนโดย [[จอร์จ เวสติงเฮ้าส์]] ซึ่งเป็นผู้ว่าจ้างให้เทสลาเป็นที่ปรึกษาและพัฒนาอุปกรณ์ไฟฟ้าและเครื่องกลต่างๆ อาทิเช่น การทดลองเกี่ยวกับคลื่นความถี่สูงและแรงดันไฟฟ้าแรงสูง ในนิวยอร์ก และโคโลราโด สปริงซ์ สิทธิบัตรของอุปกรณ์และทฤษฎีที่ใช้ในการสร้างวิทยุสื่อสาร การทดลอง X-ray ของเขา เขายังเป็นผู้คิดค้นตัวกำเนิดสัญญาณ (Oscillator) หลากหลายรูปแบบอีกด้วย และโครงการ [[Wardenclyffe Tower]] ซึ่งเป็นความพยายามในการส่งสัญญาณไร้สายข้ามทวีปแต่โชคร้ายที่โครงการนี้ไม่ประสบความสำเร็จ

== ปฐมวัย ==

 

 

 

เทสลาเป็นลูกคนที่สี่ในทั้งห้าคน เขามีพี่น้องผู้หญิงสามคน ได้แก่ มิลก้า แองเจลิน่า และมาริก้า และพี่ชายชื่อเดน ผู้ซึ่งเสียชีวิตในอุบัติเหตุขี่ม้าเมื่อเทสลาอายุได้ห้าปี ในปี พ.ศ. 2404(ค.ศ.1861) เทสลาเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาในสมิลยาน ที่ซึ่งเขาศึกษาภาษาเยอรมัน คณิตศาสตร์และเรื่องศาสนา ในปี พ.ศ. 2405 (ค.ศ. 1862) ครอบครัวของเทสลาย้ายไปอยู่ที่กอสปิช (Gospić) เมืองที่ใกล้กันที่พ่อของเทสลาไปทำงานเป็นบาทหลวงประจำเขตพื้นที่นั้น นิโคลาเรียนจบชั้นประถมศึกษา โรงเรียนโป๊ต่อด้วยจบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ในปีพ.ศ. 2413 (ค.ศ.1870) เทสลาย้ายไปคาร์โลวัตส์เพื่อศึกษาต่อในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่โรงเรียนมัธยมไฮเออร์เรียลจิมแนสเซียม (Higher Real Gymnasium) ซึ่งจัดรูปแบบการเรียนการสอนเป็นภาษาเยอรมัน เป็นสากลในทุกโรงเรียนภายในเขตพรมแดนทหารออสเตรีย-ฮังการี

 

 

ในปี พ.ศ. 2416 (ค.ศ.1873) เทสลากลับมาที่เมืองสมิลยาน ไม่นานหลังจากที่เขาไปถึง เขาได้ติดเชื้ออหิวาตกโรค ล้มป่วยเป็นเวลาเก้าเดือน และเกือบเสียชีวิตหลายครั้ง ในช่วงที่หมดหวัง พ่อของเทสลา (ซึ่งเดิมอยากให้เขาเข้ารับการบวชเป็นนักบวช) ได้สัญญาที่จะส่งเขาไปโรงเรียนวิศวกรรมที่ดีที่สุด ถ้าเขาหายจากอาการป่วย

ในปี พ.ศ. 2424 (ค.ศ.1881) เทสลาย้ายไปอยู่ที่บูดาเปสต์ ประเทศฮังการี เพื่อทำงานภายใต้บริษัทของ ทิวาดาร์ ปูสกาส (Tivadar Puskás) ที่บริษัทโทรเลข ชุมสายโทรศัพท์บูดาเบส เมื่อมาถึง เทสลาได้มีความเข้าใจว่าบริษัท ซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง ไม่สามารถปฏิบัติการได้ ดังนั้นเขาจึงทำงานเป็นช่างเขียนแบบในสำนักงานโทรเลขกลางแทน ภายในเวลาไม่กี่เดือน ชุมสายโทรศัพท์บูดาเบสก็เริ่มใช้การได้ และเทสลาได้รับการจัดสรรตำแหน่งหัวหน้าช่างไฟฟ้า ในระหว่างการจ้างงานของเขา เทสลาได้ทำการปรับปรุงหลายอย่างในอุปกรณ์สถานีส่วนกลาง และอ้างอิงการทำทวนสัญญาณโทรศัพท์ (Telephone Repeater) หรือเครื่องขยายเสียงโทรศัพท์ (Telephone Amplifier) ที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งไม่เคยมีการจดสิทธิบัตรหรือเปิดเผยต่อสาธารณะ<ref name=":0" />

 

ในปี พ.ศ. 2425 (ค.ศ.1882) ทิวาดาร์ ปูสกาส (Tivadar Puskás) ให้ตำแหน่งงานในปารีสกับบริษัทคอนทิเนนทอล เอดิสัน (Continental Edison Company) เทสลาเริ่มทำงานในสิ่งที่เป็นอุตสาหกรรมใหม่ในขณะนั้น โดยติดตั้งไฟหลอดไส้ในร่มทั่วทั้งเมืองในรูปแบบของสาธารณูปโภคไฟฟ้า บริษัทมีแผนกย่อยหลายแห่ง และเทสลาทำงานที่บริษัทไฟฟ้าเอดิสัน (Société Electrique Edison) ซึ่งเป็นแผนกหนึ่งในย่านชานเมืองไอวรี-ซูร์-แซน (Ivry-sur-Seine) ของปารีส ซึ่งรับผิดชอบการติดตั้งระบบไฟ ที่นั่นเขาได้รับประสบการณ์ภาคปฏิบัติมากมายในด้านวิศวกรรมไฟฟ้า ฝ่ายบริหารสังเกตเห็นความรู้ขั้นสูงของเขาในด้านวิศวกรรมและฟิสิกส์ และในไม่ช้าก็ให้เขาออกแบบและสร้างเครื่องกำเนิดไฟฟ้าไดนาโมและมอเตอร์รุ่นปรับปรุง พวกเขายังส่งเขาไปแก้ปัญหาด้านวิศวกรรมที่สาธารณูปโภคอื่นๆ ของเอดิสันได้สร้างเอาไว้ ทั่วฝรั่งเศสและในเยอรมนี<ref name=":0" />

 

เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2434 อายุ 35 ปี เทสลาได้เปลี่ยนแปลงสัญชาติเป็นพลเมืองของสหรัฐอเมริกา ในปีเดียวกันนั้นเขาได้จดสิทธิบัตรขดลวดเทสลาของเขา<ref name=":0" />

 

ในฤดูใบไม้ร่วงปีพ.ศ. 2480 (ค.ศ.1937) ด้วยวัย 81 ปี หลังเที่ยงคืนของคืนหนึ่ง เทสลาออกจากโรงแรมนิวยอร์กเกอร์เพื่อเดินทางไปโบสถ์และห้องสมุดเพื่อป้อนอาหารนกพิราบเป็นประจำ ขณะข้ามถนนจากโรงแรมไปสองสามช่วงตึก เทสลาไม่สามารถหลบรถแท็กซี่ที่กำลังขับอยู่และล้มลงพื้น หลังของเขาเคล็ดอย่างรุนแรงและซี่โครงสามซี่ของเขาหักจากอุบัติเหตุ อาการเจ็บทั้งหมดของเขาไม่สามารถทราบได้ เทสลาไม่ยินยอมที่จะปรึกษาแพทย์ ซึ่งเป็นธรรมเนียมปฏิบัติแทบทั้งชีวิต และไม่เคยหายดีจริงๆ เลย

 

ในปี พ.ศ. 2495 (ค.ศ.1952) หลังจากแรงกดดันจากซาวา โคซาโนวิช (Sava Kosanović) หลานชายของเทสลา ทรัพย์สินทั้งหมดของเทสลาถูกส่งไปยังเบลเกรดด้วยทรัค 80 ลำที่มีเครื่องหมายเอ็น.ที. (N.T.) ในปี พ.ศ. 2500 (ค.ศ.1957) ชาร์ลอทท์ มิวซาร์ (Charlotte Muzar) เลขานุการของโคซาโนวิช (Kosanovi) ได้ขนส่งขี้เถ้าของเทสลาจากสหรัฐอเมริกาไปยังกรุงเบลเกรด ขี้เถ้าถูกจัดแสดงอยู่ในพาชนะทรงกลมเคลือบทองบนแท่นหินอ่อนในพิพิธภัณฑ์นิโคลา เทสลา<ref name=":0" />

 

 

=== ความสัมพันธ์ ===