ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาณาจักรหลวงพระบาง"

หลังเจ้ากิสราช กับเจ้าองค์นก (องค์ดำ) มาชิงเอาเมืองหลวงพระบางได้ ก็ประกาศขึ้นครองราชสมบัติของนคร[[หลวงพระบาง]]ในระหว่างพ.ศ. 2250 ถึง พ.ศ. 2269 เจ้ากิ่งกิสราชขึ้นครองราชย์ ต่อมาเจ้าอินทะโสมอนุชาเป็นกบฏหนีไปอยู่[[สิบสองปันนา]] พระเจ้ากิ่งกิสราชอยู่ในราชสมบัติจนถึงปี พ.ศ. 2269 เป็นรัชสมัยเดียวกับพระเจ้าชัยเชษฐาธิราชที่ 2 หรือ พรเจ้าพระเจ้าองค์ไชยเว้ครองนคร[[เวียงจันทน์]] พระเจ้าสร้อยศรีสมุทรครองนครจำปาศักดิ์ พระเจ้ากิ่งกิสราชมีพระโอรสนามว่าเจ้าแท่นขาว เจ้าแท่นคำ ครั้นในรัชสมัย[[เจ้าโชติกะ]] กองทัพญวนได้ยกทัพมาจากทางทิศตะวันออก บุกเข้ายึดเมืองพวนและเข้าประชิดแดนหลวงพระบาง ในเวลาที่เจ้าอินทะโสมสวรรคต เสนาอำมาตย์จึงเนามนำบรรดาพระโอรสของ[[เจ้าอินทะโสม]]เสี่ยงทายให้เป็นแม่ทัพไปตีพวกญวนแตกพ่ายกลับไป จึงอัญเชิญขึ้นเสวยราชย์สมบัติแทนได้ 8 เดือน บรรดาพระประยูรญาติจึงไม่พอพระทัย จึงยอมสละราชสมบัติให้แก้แก่เจ้าโชติกะปีนั้นเอง ต่อมาทัพพม่ายกทัพใหญ่มารุกรานหลวงพระบางเจ้าโชติกะเสด็จหนีออกไปจากนคร ปล่อยให้[[เจ้าสุริยะวงศ์]]รักษาเมืองแทน พม่าตีหลวงพระบางได้จับตัวเจ้าอินทะวงศ์และกวาดต้อนผู้คนไปยังพม่า

ต่อมา เจ้าอินทะวงศ์ หนีกลับพม่ามา ซ่องสุมผู้คนอยู่ในเขตเมืองแถงแล้วยกทัพมายึดหลวงพระบางไว้ เจ้าโชติกะหนีไปตั้งค่ายอยู่นอกเมือง เตรียมจะยกทัพมาสู้รบ[[ เจ้าหญิงศรีคำกอง]]ซึ่งเป็นพระขนิษฐาของเจ้าโชติกะเกลี้ยกล่อมมิให้ทั้ง 2 ฝ่ายรบราฆ่าฟันกันเอง จึงมอบราชสบัติให้แก่[[เจ้าสุริยวงศา]]ในปี พ.ศ. 2314 [[หลวงพระบาง]]มีเรื่องขัดแย้งกับนคร[[เวียงจันทน์]]ในสมัยเจ้าสุริยวงศา จนล่วงมาถึงรัชสมัยเจ้าอุ่นคำ หลวงพระบางและเวียงจันทน์ไม่ปกติสุข ด้วยชาว[[ฮ่อ]]หนีมาจาก[[มณฑลยูนนาน|ยูนนาน]] ประเทศจีน เหตุการณ์สงบลงเนื่องจากทางฝ่ายญวนได้ตีขนาบมาอีกด้านหนึ่ง จนมาถึงสมัย[[พระเจ้าสักรินทรฤทธิ์]] เพราะอันเนื่องมาจากเหตุการณ์ที่[[วิกฤตการณ์ ร.ศ. 112|ไทยต้องทำสงครามกับฝรั่งเศส]]นั้นเอง จึงส่งผลทำให้ไทยต้องยอมยกดินแดนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงซึ่งมีเมืองหลวงพระบางอยู่ด้วยนั้นให้ตกไปเป็นของ[[ฝรั่งเศส]]แทน เมื่อวันที่ [[3 ตุลาคม]] [[พ.ศ. 2436]]