ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อีวาน ปัฟลอฟ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ZeroSixTwo (คุย | ส่วนร่วม)
ZeroSixTwo (คุย | ส่วนร่วม)
แทนที่ "รีซาน" → "เรียซัน" +แทนที่ "เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก" → "เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก" ด้วยสจห.
บรรทัด 5:
| caption =
| birth_date = {{birth date|1849|9|14|mf=y}}
| birth_place = [[รีซานเรียซัน]] [[จักรวรรดิรัสเซีย]]
| death_date = {{death date and age|1936|2|27|1849|9|14}}
| death_place = [[เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กปีเตอส์เบิร์ก|เลนินกราด]] [[สหภาพโซเวียต]]
| citizenship = [[จักรวรรดิรัสเซีย]] [[สหภาพโซเวียต]]
| nationality = [[รัสเซีย]], [[สหภาพโซเวียต|โซเวียต]]
| field = [[สรีรวิทยา]], [[จิตวิทยา]], [[แพทย์]]
| work_institution = สถาบันการแพทย์ทหาร
| alma_mater = [[มหาวิทยาลัยเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กปีเตอส์เบิร์ก]]
| doctoral_advisor =
| doctoral_students =
บรรทัด 22:
 
== ชีวประวัติและงานวิจัย ==
อีวาน ปาฟลอฟเกิดที่[[รีซานเรียซัน]] [[จักรวรรดิรัสเซีย]]<ref>[http://nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1904/pavlov-bio.html Ivan Pavlov The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1904]</ref> เขาเริ่มศึกษาชั้นสูงที่ Ryazan Ecclesiastical Seminary แต่ได้พักการเรียนและย้ายมาศึกษาที่[[มหาวิทยาลัยเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กปีเตอส์เบิร์ก]] (University of Saint Petersburg) เพื่อศึกษาวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและได้เป็นนักสรีรวิทยา ปาฟลอฟจบการศึกษาดุษฎีบัณฑิตใน ค.ศ. 1879
 
ในทศวรรษที่ 1890 ปาฟลอฟได้ศึกษาการทำงานของ[[กระเพาะอาหาร]]ของ[[สุนัข]]โดยการผ่า[[ต่อมน้ำลาย]]เพื่อเก็บ วัด และวิเคราะห์[[น้ำลาย]]ที่ตอบสนองเมื่อมีอาหารภายใต้สภาวะต่าง ๆ เขาค้นพบว่าสุนัขมีแนวโน้มหลั่งน้ำลายก่อนที่อาหารจะเข้าไปในปากจริง ๆ และเขาเรียกปรากฏการณ์ดังกล่าวว่า ''การขับ (น้ำลาย) ทางจิตใจ'' (psychic secretion)
บรรทัด 32:
หลังจากเหตุการณ์การลอบสังหาร[[เซียร์เกย์ คีรอฟ]] (Sergei Kirov) ใน ค.ศ. 1934 ปาฟลอฟได้เขียนจดหมายจำนวนมากถึง[[วยาเชสลาฟ โมโลตอฟ]] (Vyacheslav Molotov) วิพากษ์การลงโทษอย่างหนักและเรียกร้องให้พิจารณาคดีที่เกี่ยวข้องกับคนหลายคนที่เขารู้จักส่วนตัวใหม่
 
บั้นปลายชีวิตปาฟลอฟสนใจในการใช้การวางเงื่อนไขเพื่อสร้างแบบจำลองเพื่อชักนำ[[โรคประสาท]] เขาเสียชีวิตที่[[เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กปีเตอส์เบิร์ก|เลนินกราด]] ห้องปฏิบัติการของเขาถูกรักษาไว้เพื่อเป็นพิพิธภัณฑ์
 
ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ปาฟลอฟได้ขอให้นักเรียนของเขาคนหนึ่งที่นั่งอยู่ข้างเตียงบันทึกเหตุการณ์ขณะเขาเสียชีวิต เพราะเขาต้องการสร้างหลักฐานเกี่ยวกับประสบการณ์อัตวิสัยของบั้นปลายชีวิตของเขา การอุทิศตนเพื่อวิทยาศาสตร์ของปาฟลอฟในครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าเขามีความพยายามในการเรียนรู้ และเพิ่มพูนความรู้ด้านสรีรวิทยา แม้ในวินาทีสุดท้ายของชีวิต<ref>Chance, Paul. ''Learning and Behaviour''. Wadsworth Pub. Co., 1988. {{ISBN|0-534-08508-3}}. Page 48.</ref>
บรรทัด 48:
 
== เกียรติประวัติและมรดก ==
[[ไฟล์:One of Pavlov's dogs.jpg|thumb|สุนัขตัวหนึ่งของปาฟลอฟ ที่พิพิธภัณฑ์ปาฟลอฟ [[รีซานเรียซัน]] [[ประเทศรัสเซีย]]]]
แนวคิดของปาฟลอฟที่เป็นที่โด่งดังไปทั่วคือ [[conditioned reflex|รีเฟล็กซ์มีเงื่อนไข]] (conditioned reflex) ซึ่งเขาพัฒนาร่วมกับผู้ช่วยชื่อ อีวาน ฟิลิปโปวิช โทโลชินอฟ (Ivan Filippovitch Tolochinov) ใน ค.ศ. 1901<ref>{{cite book
| last = Todes
บรรทัด 102:
[[หมวดหมู่:นักวิทยาศาสตร์ชาวโซเวียต]]
[[หมวดหมู่:ศิษย์เก่าจากมหาวิทยาลัยเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก]]
[[หมวดหมู่:บุคคลจากเรียซัน]]