ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ธอริน โอเคนชิลด์"

เมื่อพวกเขายึดเอเรบอร์คืนมาได้ บิลโบแอบขโมยเพชรอาร์เคนสโตนไป [[ธรันดูอิล]]กษัตริย์[[เอล์ฟเอลฟ์ (มิดเดิลเอิร์ธ)|เอล์ฟเอลฟ์]] กับบาร์ด นักธนูชาวเมือง[[เดล]] อาศัยเพชรนั้นกลับมาเรียกร้องขอส่วนแบ่งในทรัพย์สมบัติ ทำให้ธอรินโกรธมาก แต่ก่อนที่ความขัดแย้งจะวุ่นวายไป พวกเขาก็ต้องหันมาร่วมมือกันต่อสู้กับกองทัพออร์คและ[[สัตว์ประหลาดอื่นๆ (มิดเดิลเอิร์ธ)|วาร์ก]]เสียก่อน ทัพคนแคระ เอล์ฟเอลฟ์ และมนุษย์รวมตัวกัน พร้อมกับกองกำลังอินทรีและกองกำลังของบียอร์นยกมาสนับสนุนเป็นห้าทัพ เรียกสงครามครั้งนั้นว่า [[สงครามห้าทัพ]] แม้ฝ่ายทัพผสมจะได้ชัยชนะ แต่ธอรินได้รับบาดเจ็บสาหัส ก่อนเขาจะตาย ได้ปรับความเข้าใจกับบิลโบ คำพูดสุดท้ายของธอรินคือ "ถ้าพวกเราส่วนมากจะเห็นค่าของอาหาร ความรื่นเริง และการร้องรำทำเพลงยิ่งกว่าขุมทองมหาสมบัติที่สั่งสมกันมา โลกนี้จะน่าอยู่กว่านี้แน่ แต่ไม่ว่ามันจะเศร้าหรือน่าอยู่ ข้าก็จะต้องลาจากไปแล้ว ลาก่อน!"<ref>สุดจิต ภิญโญยิ่ง, ''ฮอบบิท'', สำนักพิมพ์แพรวเยาวชน, 2545</ref> ดาอิน ญาติคนหนึ่งของธอรินรับตำแหน่งกษัตริย์คนแคระสืบต่อมา เนื่องจากธอรินไม่มีลูกชาย

ระหว่างการเดินทางคราวนั้น ธอรินพบดาบเอล์ฟเอลฟ์เก่าแก่เล่มหนึ่งชื่อ [[ออร์คริสต์]] (Orcrist) ซึ่งเขาใช้ในการต่อสู้มาตลอดทาง แต่ถูกพวกเอล์ฟเอลฟ์ยึดคืนไปเมื่อตอนที่พวกเอล์ฟเอลฟ์ป่าจับตัวชาวคณะเดินทางไว้ได้ แต่หลังเสร็จสิ้นสงครามและธอรินตาย พวกเอล์ฟเอลฟ์มอบดาบเล่มนี้คืนให้แก่เขา โดยวางเอาไว้เหนือหลุมศพ (ส่วนเพชรอาร์เคนสโตนฝังอยู่ด้วยกันกับร่างของเขา) เพื่อใช้เป็นเครื่องเตือนภัยแก่ชาวคนแคระ เนื่องจากดาบเอล์ฟเอลฟ์จะเปล่งแสงสีน้ำเงินเรืองรองเมื่อมีพวกออร์คเข้ามาใกล้