เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
{{ปรับภาษา|<u>'''เพราะใช้โปรแกรมแปล'''</u>}}
'''พระบรมราชาที่ 7''' หรือ'''สมเด็จพระศรีสุริโยพรรณ''' ในพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาเรียกว่า'''พระศรีสุพรรณมาธิราช'''<ref>''พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม)''. นนทบุรี : ศรีปัญญา, 2553, หน้า 161</ref> เป็นกษัตริย์กัมพูชาที่ปกครองตั้งแต่ พ.ศ. 2146 ถึง พ.ศ.– 2161
พระองค์ได้รับแต่งตั้งให้เป็น [[พระมหาอุปราช]] (รัชทายาท) โดย [[สมเด็จพระบรมราชาที่ 4 (นักพระสัตถา)]] พระเชษฐาของพระองค์ เมื่อปี พ.ศ. 2122
ในปี พ.ศ. 2137 เมื่อกัมพูชาถูกโจมตีโดยสยามในรัชสมัย สมัย[[สมเด็จพระนเรศวรมหาราช]] [[พระไชยเชษฐาที่ 1]] และ นักพระสัตถา ได้หลบหนีออกจากเมืองหลวง ทิ้งพระศรีสุพรรณมาธิราชไว้ป้องกันกองทัพสยาม<ref>{{cite book|title=Popular History of Thailand|location=Bangkok, Thailand|publisher=Claremint|year=1976|asin=B002DXA1MO|last=Jumsai|first=Manich|chapter=King Tilokarat (1441–1485)|page=222–223}}</ref> โดยพระศรีสุพรรณมาธิราชได้รับพระราชทานยศเป็นพระมหาอุปโยราช ซึ่งเป็นพระอิสริยยศของกษัตริย์ที่สละราชบัลลังก์แต่ยังทรงดำรงอำนาจบริหารอยู่ พระองค์ได้รับความช่วยเหลือจากทหารรับจ้างชาวสเปนและโปรตุเกส แต่ในปีเดียวกัน [[ละแวก]] ถูกกองทัพสยามยึดครอง พระองค์ถูกนำตัวไปยังอยุธยาพร้อมกับชาวกัมพูชาจำนวน 90,000 คน<ref>{{cite book|title=Popular History of Thailand|location=Bangkok, Thailand|publisher=Claremint|year=1976|asin=B002DXA1MO|last=Jumsai|first=Manich|chapter=King Tilokarat (1441–1485)|page=227–231}}</ref>
== อ้างอิง ==
|
