ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โจโฉ"

ในวรรณกรรมวรรณคดีเรื่อง[[สามก๊ก]]บางสำนวน โจโฉได้รับการบรรยายให้เป็นกษัตริย์ที่โหดเหี้ยมและทะเยอทยาน แต่ตามประวัติศาสตร์แล้ว โจโฉเป็นผู้ปกครองที่สามารถ นักการทหารที่ชาญฉลาด และยังเป็นกวีอีกด้วย ในสามก๊ก โจโฉแม้จะเป็นคนโหดเหี้ยม เจ้าเล่ห์ แต่ก็หาใช่ว่าเป็นคนไร้เหตุผล ตรงกันข้ามยังเป็นคนผูกใจคนเก่ง ชอบใช้คนมีความสามารถ รู้จักใช้คน บริหารจัดการเก่ง มีความเป็นผู้นำสูง และออกอุบายวางแผนได้ด้วยตนเอง ซึ่ง[[หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช]] ได้กล่าวว่า ''"ยิ่งอ่าน ยิ่งรักน้ำใจโจโฉ"'' และเป็นที่ของหนังสือที่ชื่อ [[โจโฉ นายกฯตลอดกาล]] ที่ว่าด้วยการมองโจโฉในอีกแง่ และให้ฝ่าย[[จ๊กก๊ก]] ของ[[เล่าปี่]] [[กวนอู]] [[เตียวหุย]] เป็นตัวร้ายแทน

เริ่มต้น โดยเป็นหนึ่งในแม่ทัพของฝ่าย[[ราชวงศ์ฮั่น]]ที่ออกปราบกบฏ[[โจรโพกผ้าเหลือง]]ซึ่งมี "เตียวก๊ก" เป็นหัวหน้า ซึ่งมี [[พระเจ้าเลนเต้]]เป็นจักรพรรดิ โจโฉ มีชื่อรองว่า เมิ่งเต๋อ เป็นบุตรของโจโก๋ อดีตข้าหลวงในวัง เดิมมิได้แซ่ "โจ" แต่แซ่ "แฮหัว" โจโฉในวัยเด็กเป็นคนไม่เอาไหน มีรูปร่างเล็ก หนวดยาว ฉลาดแบบเจ้าเล่ห์ เก่งในการเอาตัวรอด เชี่ยวชาญ[[ตำราพิชัยสงคราม]] แต่ก็ชื่นชอบในศิลปะ อุปนิสัยรอบคอบ โจโฉได้รับความดีความชอบในการปราบโจรโพกผ้าเหลือง แต่ท้ายสุดถูกหักหลัง ต่อมาเมื่อ[[ตั๋งโต๊ะ]]เป็นใหญ่ โจโฉก็ร่วมมือกับเจ้าเมือง 18 หัวเมืองตั้งเป็น "กองทัพสิบแปดหัวเมือง" โดยมี [[อ้วนเสี้ยว]]เป้นแม่ทัพใหญ่ ปราบตั๋งโต๊ะ ระหว่างหลบหนีจากการผิดพลาดในการสังหารตั๋งโต๊ะ โจโฉได้พบกับนายอำเภอคนหนึ่งชื่อ [[ตันก๋ง]] ระหว่างพักค้างแรม โจโฉได้สังหาร[[แป๊ะเฉีย]] และคนในครอบครัว ด้วยเข้าใจผิดในความปรารถนาดีของแป๊ะเฉียที่จะฆ่าหมูมาเลี้ยง ความโหดเหี้ยมของโจโฉจึงปรากฏในตอนนี้ โจโฉได้กล่าววาจาที่แสดงถึงตัวตนของเขาได้ชัดเจนว่า ''"ข้ายอมทรยศคนทั้งโลก แต่ไม่ยอมให้ใครทรยศข้า"'' เมื่อโจโฉตั้งตัวได้ ก็กล้าที่จะปลอมราชโองการ กล้าที่จะแอบอ้างราชโองการเพื่อที่จะกำจัดฝ่ายตรงข้าม ทำให้ในที่สุด โจโฉได้รับการสถาปนาเป็นสมุหนายก หลังจากนั้น ก็ มหาอุปราช(ไจเสี่ยง) มีอำนาจสามารถสั่งการแทนฮ่องเต้ ทำให้มีอำนาจล้นฟ้า ไม่มีใครที่จะคานอำนาจ จึงกล้าถึงขนาดทดสอบบารมีของพระเจ้าเหี้ยนเต้ด้วย จนพระเจ้าเหี้ยนเต้ต้องแอบเขียนหนังสือลับด้วยโลหิตตนเองถึง[[เล่าปี่]] ให้จัดการกับโจโฉที่ทำตนเป็นตั๋งโต๊ะอีกคน