มหาทวีปแพนเจีย
มหาทวีปแพนเจีย หรือ มหาทวีปพันเจีย (อังกฤษ: Pangaea; แพน หมายถึง ทั้งหมด และ เจีย หมายถึง โลก ในภาษากรีกโบราณ) เป็นมหาทวีปในมหายุคพาลีโอโซอิกและมหายุคมีโซโซอิก มหาทวีปแพนเจียก่อตัวขึ้นจากหน่วยทวีปต่าง ๆ เมื่อประมาณ 335 ล้านปีที่แล้ว ก่อนที่จะเริ่มแยกตัวกันออกเป็นทวีปต่าง ๆ อีกครั้งราว 175 ล้านปีก่อน[1] เป็นทวีปลอเรเชียทางตอนเหนือ-ออสเตรเลียและกอนด์วานาทางตอนใต้-อินเดีย-อเมริกาใต้-แอฟริกา
มหาทวีปแพนเจียตั้งอยู่ในซีกโลกทางใต้ ล้อมรอบโดยมหาสมุทรยักษ์ แพนธาลัสซา (อังกฤษ: Panthallssa; จากภาษากรีก πᾶν "ทั้งปวง" และ θάλασσα "ทะเล") แพนเจีย เป็นการเกิดขึ้นของมหาทวีปครั้งล่าสุดนับแต่การอุบัติขึ้นของดาวเคราะห์โลก และเป็นมหาทวีปแรกที่นักธรณีวิทยาหาหลักฐานมายืนยันได้ว่ามีอยู่จริง
ต้นกำเนิดทางทฤษฎีแก้ไข
ชื่อ แพนเจีย (Pangaea) ถูกใช้ครั้งแรกโดยชาวเยอรมัน ผู้ค้นพบทฤษฎีการเคลื่อนตัวของทวีป อัลเฟรท เวเกอเนอร์ในงานตีพิมพ์ทางวิชาการ ค.ศ. 1912 เรื่อง "ต้นกำเนิดของทวีป" เวเกอเนอร์เสนอสมมุติฐานว่า ก่อนที่ทวีปทั้งหลายจะแตกออกจากกัน และเคลื่อนที่ไปสู่ตำแหน่งในปัจจุบัน ทวีปเหล่านั้นเคยเป็นส่วนหนึ่งของ "มหาทวีป" โบราณมาก่อน โดยเวเจเนอร์เรียกมหาทวีปนั้นว่า Urkontinent" หรือทวีปดึกดำบรรพ์
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Plate Tectonics and Crustal Evolution, Third Ed., 1989, by Kent C. Condie, Pergamon Press
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: มหาทวีปแพนเจีย |
 |
บทความเกี่ยวกับธรณีวิทยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |