พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอรุณ
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอรุณ หรือ พระองค์ใหญ่อรุณ[1] (13 ตุลาคม พ.ศ. 2348 — 11 มิถุนายน พ.ศ. 2428) พระราชธิดาพระองค์ที่ 1 ในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพประสูติแต่เจ้าจอมมารดาน้อย
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอรุณ | |
---|---|
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ ชั้น 3 | |
ประสูติ | 13 ตุลาคม พ.ศ. 2348 |
สิ้นพระชนม์ | 11 มิถุนายน พ.ศ. 2428 (79 ปี) |
ราชวงศ์ | จักรี |
พระราชบิดา | สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพ |
พระมารดา | เจ้าจอมมารดาน้อย |
พระประวัติ
แก้พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอรุณ ประสูติเมื่อวันอาทิตย์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2348[2] เป็นพระธิดาในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพประสูติแต่เจ้าจอมมารดาน้อย ธิดาพระยาพินาศอัคคี (จาด ณ บางช้าง)
ในสมัยรัชกาลที่ 4 พระองค์เจ้าอรุณทรงเป็นผู้ใหญ่ในพระบวรราชวัง ด้วยทรงเป็นพระราชธิดาพระองค์โตในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพ และทรงมีหน้าที่กำกับฝ่ายในในพระบวรราชวัง ครั้งหนึ่งพระองค์เจ้าอรุณเคยกราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวว่ามีขโมยขึ้นตำหนักพระองค์เจ้าสุด หลังจากนั้นพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงทรงชำระความ และออกประกาศพระราชบัญญัติฝ่ายพระบวรราชวัง เรื่องเล่นเบี้ยในพระบวรราชวัง เป็นต้นมา ดังปรากฏในคำประกาศประกาศพระราชบัญญัติฝ่ายพระบวรราชวัง เรื่องเล่นเบี้ยในพระบวรราชวังว่า[3]
"...ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สั่งว่า พระบวรวงศ์เธอชั้น ๒ พระองค์เจ้าอรุณกราบบังคมทูลพระกรุณาว่า พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงสุด ลงไปพระบรมมหาราชวัง... ผู้ร้ายเข้าในตำหนัก... จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ชำระเอาตัวผู้ร้ายให้จงได้... อนึ่งมีพระราชบัญญัติห้ามมิให้คนภายนอกพระบวรราชวังเข้ามาคบหากันกับคนในพระบวรราชวัง ห้ามมิให้เจ้าจอมหม่อมพนักงานท้าวนางจ่าโขลนผู้ใหญ่ผู้น้อย แลข้าหลวงพระองค์เจ้าหม่อมเจ้าข้าทาษทั้งปวง ซึ่งอยู่ในพระบวรราชวังคบหาคนนอกพระบวรราชวัง..."
พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอรุณ สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 5 เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2428 พระชันษา 81 ปี พระราชทานเพลิงพระศพ ณ พระเมรุ ท้องสนามหลวง เมื่อวันจันทร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2429[2]
พงศาวลี
แก้พงศาวลีของพระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอรุณ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
แก้- ↑ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 1 จ.ศ. 1246 หน้า 235
- ↑ 2.0 2.1 กรมศิลปากร. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ (2554). ราชสกุลวงศ์ (PDF). กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. p. 123. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2017-05-16.
- ↑ ประชุมประกาศรัชกาลที่-๔-ภาค-๑/๑๗-ประกาศพระราชบัญญัติฝ่ายพระบวรราชวัง-เรื่องเล่นเบี้ยในพระบวรราชวัง