พระเจ้าพย็องว็อน
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
พระเจ้าพย็องว็อน (เกาหลี: 평원왕; ฮันจา: 平原王; อาร์อาร์: Pyeongwon-wang; เอ็มอาร์: P'yǒngwǒn-wang; ค.ศ. 559 — ค.ศ. 590) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 25 แห่งอาณาจักรโคกูรยอ[1]
| พระเจ้าพย็องว็อน | |
| ฮันกึล | 평원왕, 평강(상호)왕 |
|---|---|
| ฮันจา | 平原王, 平岡(上好)王 |
| อาร์อาร์ | Pyeongwon-wang, Pyeonggang(sangho)-wang |
| เอ็มอาร์ | P'yǒngwǒn-wang, P'yǒnggang(sangho)-wang |
| ชื่อเกิด | |
| ฮันกึล | 양성 หรือ 탕 |
| ฮันจา | 陽成 หรือ 湯 |
| อาร์อาร์ | Yangseong หรือ Tang |
| เอ็มอาร์ | Yangsǒng หรือ Tang |
พระราชประวัติ แก้
พระเจ้าพย็องว็อน เป็นพระราชโอรสในพระเจ้ายังว็อน พระองค์ยังทรงให้ความสนใจด้านประวัติศาสตร์มากพระองค์ไม่สามารถสร้างฐานอำนาจความเชื่อมั่นให้กับเหล่าราษฎรได้พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์โตของพระเจ้ายังว็อน พระเจ้าพยองวอนทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นองค์รัชทายาทในปี ค.ศ. 557 พระเจ้าพยองวอนตรัสไว้ว่าไม่ทรงเกรงกลัวเหล่าขุนนางทั้งหลายและพระองค์ยังมีพระปรีชาสามารถทางด้านการยิงธนูด้วย[1][2]
ในช่วงรัชสมัยอำนาจต่างๆของเหล่าเชื้อพระวงศ์ต่างถูกลิดรอนไปอย่างมากโดยเหล่าขุนนางชนชั้นสูงพระเจ้าพยองวอนทรงให้ความสำคัญกับเหล่าเกษตรกรที่ทำการเพาะปลูกทรงใส่พระทัยและให้กำลังใจกับเหล่าเกษตรกรกลุ่มนี้เพื่อสร้างเศรษฐกิจและรากฐานของอาณาจักร
พระเจ้าพย็องว็อนยังทรงรักษาความสัมพันธ์กับต่างประเทศไม่ว่าจะเป็นประเทศตุรกีและพระราชวงศ์ของจีนยกตัวอย่างเช่น สงครามในคาบสมุทรเหลียวตงระหว่างราชวงศ์โจวทางตอนเหนือของจีนและราชวงศ์สุย ของจีนพระองค์ทรงเตรียมกองทัพไพร่พลไว้อย่างพร้อมเพรียงเพื่อการสงครามและส่งกองทัพไปช่วยเหลือแก่ราชวงศ์สุย
และในรัชสมัยของพระองค์ พันธมิตรระหว่างอาณาจักรแพ็กเจ และ อาณาจักรชิลลา ก็เป็นอันยุติลงด้วย
ในปี ค.ศ. 590 สันนิษฐานว่าเป็นปีที่พระเจ้าพย็องว็อนเสด็จสวรรคต ซึ่งยังไม่มีหลักฐานแน่ชัดมาอธิบายและตรวจสอบ
อ้างอิง แก้
| ก่อนหน้า | พระเจ้าพย็องว็อน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้ายังว็อน | 
|
จักรพรรดิแห่งโคกูรยอ (พ.ศ. 1094 - พ.ศ. 1133) |
|
พระเจ้าย็องยัง|} |