พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวา
พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวา (พม่า: ဘုရင်မင်းကြီးစွာ) หรือ มีนจีชวาซอเก (พม่า: မင်းကြီးစွာစော်ကဲ, ออกเสียง: [mɪ́ɰ̃.d͡ʑí swà sɔ̀ kɛ́]; รู้จักกันในนาม စွာစောကဲ[1]; 1330–1400) พระเจ้าอังวะองค์ที่ 2 ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1367 ถึง 1400 หลังจากพระเจ้าตะโดมินพญา ปฐมกษัตริย์สวรรคตอย่างกระทันหันด้วยโรคฝีดาษ ระหว่างทำสงครามบุกลงใต้เพื่อขยายดินแดน โดยพระปณิธานที่สำคัญของพระเจ้าฝรั่งมังศรีชวาคือการรวบรวมแผ่นดินและสถาปนาอาณาจักรพุกาม ที่ล่มสลายไปเมื่อราวคริสต์ทศวรรษ 1280 ขึ้นมาอีกครั้งตามที่พระเจ้าตะโดมินพญาได้ตั้งพระทัยเอาไว้[2]
พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวา | |
---|---|
พระเจ้าอังวะ | |
ครองราชย์ | 5 กันยายน ค.ศ. 1367 – เมษายน ค.ศ. 1400 |
ราชาภิเษก | 29 มีนาคม ค.ศ. 1368 หรือ (16 มีนาคม ค.ศ. 1368) |
ก่อนหน้า | พระเจ้าตะโดมินพญา |
ต่อไป | พระเจ้าตราพระยาแห่งอังวะ |
มุขยมนตรี | Min Yaza |
ผู้ว่าแห่ง Amyint | |
ครองราชย์ | ค.ศ. 1351 – 5 กันยายน ค.ศ. 1367 |
ถัดไป | Tuyin Theinzi |
ผู้ว่าแห่งยะแมสิน | |
ครองราชย์ | ค.ศ. 1351 |
ก่อนหน้า | Thihapate |
ถัดไป | Thilawa |
ผู้ว่าแห่ง Talok | |
ครองราชย์ | ป. ค.ศ. 1344 – 1351 |
ถัดไป | Yazathu |
ประสูติ | 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1330 วันจันทร์ ขึ้น 1 ค่ำ เดือน Wagaung 692 ME ตะแยะ, อาณาจักรปี้นยะ |
สวรรคต | เมษายน ค.ศ. 1400 (69 พรรษา) ป. เดือน Kason 762 ME อังวะ, อาณาจักรอังวะ |
ชายา | Khame Mi Shin Saw Gyi Saw Omma Saw Taw Oo |
พระราชบุตร และพระองค์อื่น... | พระเจ้าตราพระยา พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง Theiddat Thupaba Dewi |
ราชวงศ์ | ปี้นยะ |
พระราชบิดา | Min Shin Saw |
พระราชมารดา | Shin Myat Hla |
ศาสนา | พุทธเถรวาท |
นอกจากนี้พระองค์ยังเป็นผู้ก่อให้เกิดสงครามครั้งสำคัญที่สุดครั้งหนึ่งของชาวพม่าและชาวมอญคือ สงครามสี่สิบปี เมื่อ ค.ศ. 1384 โดยเป็นการปะทะกันระหว่างกรุงอังวะของชาวพม่าและกรุงหงสาวดี ของชาวมอญที่นำโดยกษัตริย์หนุ่มอย่างพระเจ้าราชาธิราช กษัตริย์องค์ที่ 9 แห่งกรุหงสาวดี หลังจากความพ่ายแพ้ถึง 3 ครั้งของกองทัพอังวะพระเจ้าฝรั่งมังศรีชวาจึงตัดสินพระทัยพักรบกับหงสาวดีเมื่อ ค.ศ. 1391[3][4]
พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวาสวรรคตเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1400 ขณะพระชนมายุได้ 70 พรรษา โดยองค์รัชทายาทได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็นพระเจ้าตราพระยาแห่งอังวะ[1]