ซุนกวน

(เปลี่ยนทางจาก พระเจ้าซุนกวน)
ในบทความนี้นามสกุลคือ ซุน

พระเจ้าซุนกวน (จีนตัวย่อ: 孙权; จีนตัวเต็ม: 孫權; พินอิน: Sūn Quán; ค.ศ. 183 – 21 พฤษภาคม ค.ศ. 252)[a][2] พระนามรอง จ้งโหมว (仲謀) ซึ่งรู้จักกันในพระนามย้อนหลังว่า จักรพรรดิอู่ต้า (吳大帝) เป็นจักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์ง่อตะวันออกซึ่งเป็นหนึ่งในสามก๊ก พระองค์สืบทอดระบอบการปกครองที่ก่อตั้งโดยพระเจ้าซุนเซ็กพระเชษฐาของพระองค์ในปี ค.ศ. 200 พระองค์ประกาศเอกราชอย่างเป็นทางการและปกครองตั้งแต่ปี ค.ศ. 222 ถึง ค.ศ. 229 ในฐานะกษัตริย์ง่อก๊ก และ ค.ศ. 229 ถึง ค.ศ. 252 ในฐานะจักรพรรดิง่อก๊ก

พระเจ้าซุนกวน
吳大帝
Sun Quan Tang.jpg
ซุนกวนในเครื่องทรงพระมหากษัตริย์ ภาพวาดสมัยราชวงศ์ถังโดยหยัน ลี่เปิ่น
จักรพรรดิแห่งง่อก๊ก
ครองราชย์23 พฤษภาคม ค.ศ. 229 – 21 พฤษภาคม ค.ศ. 252
ถัดไปซุนเหลียง
กษัตริย์ง่อก๊ก (吳王)
(ในฐานะผู้นำอิสระ)
ครองราชย์พฤศจิกายน ค.ศ. 222 – 23 พฤษภาคม ค.ศ. 229
กษัตริย์ง่อก๊ก (吳王)
(ในฐานะรัฐบริวารของวุยก๊ก)
ดำรงตำแหน่ง23 กันยายน ค.ศ. 221 – พฤศจิกายน ค.ศ. 222
Marquis of Nanchang (南昌侯)
(ภายใต้จักรวรรดิฮั่น)
ดำรงตำแหน่งธันวาคม ค.ศ. 219 – 23 กันยายน ค.ศ. 221
คู่อภิเษก
พระราชบุตร
พระนามเต็ม
พระนามตระกูล: ซุน (孫)
พระนามแรก: กวน (權)
พระนามรอง จ้งโหมว (仲謀)
รัชศก
  • หวงหวู (黃武; 222–229)
  • หวงหลง (黃龍; 229–231)
  • เจียเหอ (嘉禾; 232–238)
  • ชื่อวู (赤烏; 238–251)
  • ไท่หยวน (太元; 251–252)
  • เสินเฟิ่ง (神鳳; 252)
พระนามหลังสิ้น
จักรพรรดิต้า (大皇帝)
วัดประจำรัชกาล
ไท่จู่ (太祖)
ราชวงศ์ง่อก๊ก
พระราชบิดาซุนเกี๋ยน
พระราชมารดางอฮูหยิน
ประสูติค.ศ. 183 [a]
จักรวรรดิฮั่น
สวรรคต21 พฤษภาคม ค.ศ. 252(252-05-21) (68–69 ปี)[a]
Jianye, ง่อก๊ก
ฝังพระศพPurple Mountain
ซุนกวน
Sun Quan (Chinese characters).svg
พระนามซุนกวนในอักษรจีนตัวเต็ม (บน) และตัวย่อ (ล่าง)
อักษรจีนตัวเต็ม孫權
อักษรจีนตัวย่อ孙权

พระเจ้าซุนกวนประสูติในปี ค.ศ. 181 หลังจากที่พระเจ้าซุนเกี๋ยนผู้เป็นพระราชบิดาสิ้นพระชนม์ในช่วงต้นทศวรรษที่ 190 พระองค์และพระราชวงศ์ของพระองค์ประทับอยู่ในเมืองต่าง ๆ ทางตอนล่างของแม่น้ำแยงซี จนกระทั่งพระเจ้าซุนเซ็ก ผู้เป็นพระเชษฐาแยกตัวออกจากอ้วนสุด จัดตั้งระบอบขุนศึกขึ้นในมณฑลกังตั๋งในปี ค.ศ. 194 โดยการสนับสนุนจากผู้ติดตามและกลุ่มตระกูลในท้องถิ่นผู้จงรักภักดีจำนวนหนึ่ง เมื่อพระเจ้าซุนเซ็กถูกลอบปลงพระชนม์โดยผู้ติดตามของเค้าก๋อง (許貢) ในปี ค.ศ. 200 เจ้าชายซุนกวนพระชนมายุ 18 พรรษาได้รับมรดกที่ดินทางตะวันออกเฉียงใต้ของแม่น้ำแยงซีจากพระเชษฐาของพระองค์ การปกครองของพระองค์ค่อนข้างมั่นคงในช่วงปีแรก ๆ โดยขุนนางอาวุโสส่วนใหญ่ของพระเจ้าซุนเกี๋ยนและพระเจ้าซุนเซ็ก เช่น จิวยี่ พี่น้องร่วมสาบานของพระเจ้าซุนเซ็ก เตียวเจียว เตียวเหยียง และเทียเภาสนับสนุนการสืบทอดตำแหน่ง ดังนั้นตลอดช่วงทศวรรษที่ 200 พระเจ้าซุนกวนภายใต้การดูแลของที่ปรึกษาที่มีความสามารถของพระองค์ยังคงสร้างความแข็งแกร่งไปตามแม่น้ำแยงซี ในต้นปี ค.ศ. 207 ในที่สุดกองกำลังของพระองค์ก็ได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์เหนือหองจอ เจ้าเมืองกังแฮผู้นำทางทหารภายใต้เล่าเปียวเจ้ามณฑลเกงจิ๋ว ซึ่งครองอำนาจทางตอนกลางของแม่น้ำแยงซี หองจอถูกสังหารในสนามรบ

ในช่วงฤดูหนาวของปีนั้น โจโฉนำกองทัพประมาณ 220,000 นายมุ่งหน้าลงใต้เพื่อรวมชาติให้สำเร็จ สองกลุ่มที่แตกต่างกันได้ปรากฏตัวขึ้นที่ราชสำนักของพระองค์เพื่อจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไร ฝ่ายหนึ่งนำโดยเตียวเจียว เรียกร้องให้ยอมจำนน ในขณะที่อีกฝ่ายนำโดยจิวยี่และโลซกคัดค้านการยอมจำนน ในที่สุด พระเจ้าซุนกวนก็ตัดสินพระทัยต่อต้านโจโฉในตอนกลางของแม่น้ำแยงซีด้วยกองกำลังทางแม่น้ำที่เหนือกว่า เป็นพันธมิตรกับเล่าปี่ และใช้กลยุทธ์ร่วมกันของจิวยี่และอุยกายพวกเขาเอาชนะโจโฉอย่างเด็ดขาดในยุทธนาวีที่ผาแดง

ในปี ค.ศ. 220 หลังจากการเสียชีวิตของโจโฉ โจผี กษัตริย์แห่งเว่ย์บุตรชายและผู้สืบทอดของโจโฉได้ยึดราชบัลลังก์และปลดพระเจ้าเหี้ยนเต้ ประกาศตนเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ สิ้นสุดการปกครองในนามของราชวงศ์ฮั่น ในตอนแรก พระเจ้าซุนกวนดำรงตำแหน่งขุนนางของวุยก๊กด้วยตำแหน่งกษัตริย์ง่อที่มอบให้โดยวุยก๊ก แต่หลังจากที่พระเจ้าโจผีเรียกร้องให้ส่งเจ้าชายซุนเต๋ง พระราชโอรสไปเป็นตัวประกันที่เมืองหลวงของวุยก๊กคือลั่วหยาง แต่พระองค์ปฏิเสธ ในปี ค.ศ. 222 พระองค์ประกาศเอกราชโดยเปลี่ยนนามศักราช

วัฒนธรรมสมัยนิยมแก้ไข

ภาพยนตร์แก้ไข

เรื่อง สามก๊ก โจโฉแตกทัพเรือ(Red Cliff) ทั้งสองภาค ซึ่งเล่าถึงศึกเซ็กเพ็กหรือศึกผาแดง ผู้ที่รับบทแสดงเป็นซุนกวนคือ ฉางเฉิน

ละครโทรทัศน์แก้ไข

ละครเรื่องสามก๊กในปี 1994 นักแสดงผู้รับบทเป็นซุนกวนคือ อู๋ เสี่ยวตง

ละครเรื่องสามก๊กในปี 2010 นักแสดงผู้รับบทเป็นซุนกวนคือ จาง ป๋อ เปิน

หมายเหตุแก้ไข

  1. 1.0 1.1 1.2 Jiankang Shilu บันทึกว่า พระเจ้าซุนกวนสวรรคตในวัน yiwei เดือนที่ 4 ปีที่ 2 ในศักราชไท่หยวนของพระองค์ ซึ่งตรงกับวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 252 ตามปฏิทินจูเลียน และ Shilu ยังบันทึกว่าพระองค์ถูกฝังในเดือนที่ 7 ของปีเดียวกัน พระองค์กลายเป็น King of Wu เมื่แพระชนมพรรษา 40 พรรษา และครองราชย์ 7 ปี กลายเป็นจักรพรรดิง่อก๊กตอนพระชนมพรรษา 47 พรรษาและครองราชย์ 24 ปี และสวรรคตตอนพระชนมพรรษา 70 พรรษา (ตามการนับแบบตะวันออก)[1] ปีสวรรคตของพระองค์ตรงกับ ค.ศ. 252 ในขณะที่เดือน 7 ปีที่ 2 ในศักราชไท่หยวนตรงกับ 22 สิงหาคมถึง 20 กันยายน ค.ศ. 252 ตามปฏิทินกริกอเรียน เนื่องพระองค์มีพระชนมพรรษา 69 พรรษตอนสวรรคตใน ค.ศ. 252 ทำให้คำนวณปีพระราชสมภพที่ ค.ศ. 183

อ้างอิงแก้ไข

  1. ([太元二年]夏四月乙未,帝崩於內殿, ... 秋七月,葬蔣陵, ... 案,帝四十即吳王位,七年;四十七即帝位,二十四年,年七十崩。) Jiankang Shilu vol. 2.
  2. de Crespigny (2007), p. 772.
  • Chen Shou (3rd century). Records of the Three Kingdoms (Sanguozhi).
  • de Crespigny, Rafe (2004) [1990]. Generals of the South (internet ed.). Rafe de Crespigny Publications, Australian National University Faculty of Asian Studies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-07.
  • de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
  • Luo Guanzhong (14th century). Romance of the Three Kingdoms (Sanguo Yanyi).
  • Pei Songzhi (5th century). Annotations to Records of the Three Kingdoms (Sanguozhi zhu).
  • Sima Guang (1084). Zizhi Tongjian.
  • Xu Song (ป. 8th century). Jiankang Shilu (建康實錄).

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

ก่อนหน้า ซุนกวน ถัดไป
จักรพรรดิฮั่นเซี่ยนตี้
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
  จักรพรรดิจีน
ง่อก๊ก

(พ.ศ. 772-795)
  ซุนเหลียง
(พระเจ้าซุนเหลียง)