พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก หรือ คริสตอฟแห่งบาวาเรีย[1] (26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1416 - 5/6 มกราคม ค.ศ. 1448) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์เดนมาร์ก (ค.ศ. 1440-48 ในฐานะ กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 3) พระมหากษัตริย์สวีเดน (ค.ศ. 1441-48) และพระมหากษัตริย์นอร์เวย์ (ค.ศ. 1442-48) ในช่วงสมัยสหภาพคาลมาร์[2]
| คริสตอฟแห่งบาวาเรีย | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก, สวีเดนและนอร์เวย์ | |||||
 ตราพระราชลัญจกรของคริสตอฟแห่งบาวาเรีย กษัตริย์แห่งเดนมาร์ก, สวีเดนและนอร์เวย์ | |||||
| พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก | |||||
| ครองราชย์ | 9 เมษายน ค.ศ. 1440 - 5 มกราคม ค.ศ. 1448 (7 ปี 271 วัน) | ||||
| ราชาภิเษก 1 มกราคม ค.ศ. 1443 มหาวิหารรีเบ | |||||
| ก่อนหน้า | อีริคที่ 7 | ||||
| ถัดไป | คริสเตียนที่ 1 | ||||
| พระมหากษัตริย์แห่งนอร์เวย์ | |||||
| ครองราชย์ | มิถุนายน ค.ศ. 1442 - 5 มกราคม ค.ศ. 1448 (5 ปี 218 วัน) | ||||
| ราชาภิเษก 2 กรกฎาคม ค.ศ. 1442 ออสโล | |||||
| ก่อนหน้า | อีริคที่ 3 | ||||
| ถัดไป | คาร์ลที่ 1 | ||||
| พระมหากษัตริย์แห่งสวีเดน | |||||
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1441 - 5 มกราคม ค.ศ. 1448 (7 ปี 4 วัน) | ||||
| ราชาภิเษก 13 กันยายน ค.ศ. 1441 อุปซอลา | |||||
| ก่อนหน้า | อีริคที่ 13 | ||||
| ถัดไป | คาร์ลที่ 8 | ||||
| เคานท์พาลาทีนแห่งน็อยมาคท์ | |||||
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1443 - ค.ศ. 1448 | ||||
| ก่อนหน้า | โยฮัน | ||||
| ถัดไป | อ็อทโทที่ 1 | ||||
| พระราชสมภพ | 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1416 น็อยมาคท์อินแดร์โอเบิร์พฟัลทซ์ | ||||
| สวรรคต | 5/6 มกราคม ค.ศ. 1448 (31 ปี) เฮลซิงบอรย์ | ||||
| ฝังพระศพ | มหาวิหารรอสกิลด์ รอสกิลด์ | ||||
| ชายา | โดโรเธียแห่งบรันเดินบวร์ค | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | พาราทิเนต-น็อยมาคท์ | ||||
| พระราชบิดา | โยฮัน เคานท์พาลาทีนแห่งน็อยมาคท์ | ||||
| พระราชมารดา | คาทารีนาแห่งพอเมอเรเนีย | ||||
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก | ||||
พระราชประวัติ แก้
ก้าวขึ้นสู่อำนาจ แก้
พระองค์เป็นพระโอรสในโยฮัน เคานท์พาลาทีนแห่งน็อยมาคท์ (ค.ศ. 1383-1443) และคาทารีนาแห่งพอเมอเรเนีย (ราวค.ศ. 1390-1426) คาทารีนาเป็นธิดาในวาร์ทิสเลาว์ที่ 7 ดยุกแห่งพอเมอเรเนีย และเป็นพระขนิษฐาในพระเจ้าอีริคที่ 7 แห่งเดนมาร์ก เคานท์พาลาทีนโยฮันนั้นเป็นพระราชโอรสในรุพเพิร์ต กษัตริย์แห่งโรมัน (ค.ศ. 1352-1410) บ้างก็ว่าคริสตอฟเฟอร์เสด็จพระราชสมภพที่น็อยมาคท์อินแดร์โอเบิร์พฟัลทซ์ในแคว้นโอเบิร์พฟัลทซ์ บาวาเรีย เยอรมนี ในค.ศ. 1445 กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ได้อภิเษกสมรสกับโดโรเธียแห่งบรันเดินบวร์ค (ค.ศ. 1430-1495) ในโคเปนเฮเกน[3] [4]
พระเจ้าอีริคที่ 7 แห่งเดนมาร์กถูกปลดออกจากราชบัลลังก์เดนมาร์กและสวีเดนในค.ศ. 1439 พระนัดดาของกษัตริย์อีริค คือ คริสตอฟแห่งบาวาเรีย ซึ่งไม่ทรงคุ้นเคยต่อสภาพการปกครองสแกนดิเนเวียได้รับเลือกจากสภาริคสรัดของเดนมาร์ก ให้เป็นผู้สืบบัลลังก์ต่อจากพระมาตุลา ในช่วงแรกทรงได้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ในค.ศ. 1439 และต่อมาทรงได้รับการสถาปนาเป็นพระมหากษัตริย์โดยสภาวีบอร์กในวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 1440 พระองค์ถูกกำหนดให้เป็นกษัตริย์หุ่นเชิด ตามหลักฐานคำกล่าวที่ว่า "หากสภาต้องการดวงดาวแห่งสรวงสวรรค์จากกษัตริย์ พระองค์จะต้องสั่งมาแก่สภาให้ได้"[5] อย่างไรก็ตามพระองค์มีความสามรถในการรักษาพระราชอำนาจส่วนพระองค์ โดยรวมแล้วการปกครองของพระองค์ได้พึ่งพาการเมืองของพวกขุนนางและการสืบราชสันตติวงศ์ จึงอาจเรียกได้ว่ารัชสมัยนี้เป็นจุดเริ่มต้นสมดุลทางอำนาจระหว่างพระมหากษัตริย์และขุนนางที่มั่นคงจนถึงค.ศ. 1660 พระองค์ได้รับเลือกเป็นพระมหากษัตริย์สวีเดนในภายหลัง คือ ค.ศ. 1441 และพระมหากษัตริย์แห่งนอร์เวย์ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1442[6]
กบฏชาวนา แก้
ช่วงเริ่มต้นรัชกาลของพระองค์เกิดกบฏชาวนาในเกาะฟึนและคาบสมุทรจัตแลนด์ เมื่อทรงปราบกบฏในเกาะฟึนได้แล้ว พระองค์ก็หันเหความสนใจไปยังการจลาจลในจัตแลนด์ โดยเฉพาะเขตเวนด์ซิสเซิลในจัตแลนด์เหนือควบคุมการจลาจลได้ค่อยข้างลำบาก เนื่องจากมีกองทัพชาวนา 25,000 คน นำโดยเฮนริก เรฟเอินโทว์ (ถูกประหารในปี 1441) เป็นภัยคุกคามอย่างต่อเนื่องของราชบัลลังก์กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 3 แต่ก่อนกษัตริย์จะทรงมีพระบัญชา ตระกูลขุนนางในจัตแลนด์ได้ระดมพลของตนเดินทัพไปทางตะวันตกของออลบอร์ เพื่อเผชิญหน้ากับกองทัพของเรฟเอินโทว์[7]
ชาวนาได้สร้างป้อมเกวียนขนาดมหึมาที่มีความหนาลึกถึงสามชั้นเพื่อป้องกันตนเองจากกองทัพม้าอัศวิน ที่รู้ว่าจะเข้ามาสู้กับพวกเขาแน่ พวกเขายังกองกิ่งไม้ไว้เหนือบึงด้านหน้าค่ายและใช้ดินกลบด้านบนเพื่อให้ดูเหมือนว่าเป็นพื้นดินแข็ง กองทัพขุนนางที่ทระนงตนนำโดยเอสเกอ เยนเซน บร็อค ได้ปรากฎตัวเหนือเนินเขานักบุญยอร์นส์ (St. Jørgensbjerg;เฮลเลียนยอร์นส์เบียร์) ในวันที่ 3 พฤษภาคม ค.ศ. 1441 เหล่าอัศวินบุกค่ายแต่กลับตกติดหล่มอยู่ในบึงอย่างรวดเร็ว ชาวนาจึงเดินทัพออกมาเพื่อสังหาร บร็อคถูกสังหารในยุทธการเนินเขานักบุญยอร์นส์ ศพถูกแยกชิ้นส่วนและชาวนาส่งไปยังเมืองต่างๆ ในพื้นที่เพื่อเป็นการย้ำเตือน จากนั้นชาวนาในแมเนอออลบอร์ฮุส (พื้นที่แมเนอที่สำคัญ) ได้ลุกฮือต่อต้านกษัตริย์เช่นกันทำให้นีลส์ กืลเดินสตีร์อาเน ซึ่งเป็นขุนนางต้องหลบหนี[5][8][9][10]
การที่ชาวนาปฏิบัติต่อเชลยศึกหลังสู้รบ ทำให้กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 3 ทรงตั้งพระทัยอย่างแน่วแน่ที่จะปราบกบฏชาวนา พระองค์นำกองกำลังกษัตริย์ขึ้นเหนือไปยังค่ายกบฏที่ฮุสบีโฮลใกล้เนินเขานักบุญยอร์นส์ ในจัตแลนด์เหนือ แต่เนื่องจากกลุ่มกบฏมีจำนวนกองกำลังมากกว่าพระองค์ กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ทรงใช้อุบายในการส่งสาส์นระบุว่า ชาวนาทุกคนที่ยอมออกมาจากค่ายและกลับบ้าน พวกเขาเหล่านั้นจะไม่ถูกลงโทษฐานกบฏ ชาวนาจากเกาะมอร์สและเมืองทิสเติดยอมออกจากค่ายและกลับบ้าน ทำให้พวกเขาถูกเรียกในภายหลังว่าเป็นพวกทรยศและขี้ขลาดตาขาว กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 3 จึงทรงสั่งให้โจมตีค่ายในวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 1441 และถึงแม้จะต่อสู้อย่างดุเดือดแต่ชาวนาก็ไม่สามารถเอาชนะอัศวินเกราะหนักได้ ฝ่ายกบฏถูกสังหารหลายพันคน ผู้รอดชีวิตถูกปรับโทษอย่างหนัก ผลที่ตามมาร้ายแรงกว่านั้นคือ พวกกบฏสูญเสียสถานะอิสระและกลายเป็นทาสติดที่ดินในผืนนาที่พวกเขาอาศัยอยู่[5] กษัตริย์ทรงกำหนดให้การพกอาวุธที่ยาวกว่ามีดสั้นเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงสำหรับชาวนา การปราบปรามชาวนาที่ครั้งหนึ่งเป็นอิสระในเดนมาร์กจึงสิ้นสุดลง[11]
พระราชพิธีราชาภิเษกและความสัมพันธ์กับชาวสวีเดน แก้
ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1442 กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 3 เสด็จไปยังเมืองเลอเดิสเซเพื่อพบปะกับขุนนางของทั้งสามราชอาณาจักร พระองค์ได้รับเลือกให้เป็นพระมหากษัตริย์นอร์เวย์ที่นั่นและจากนั้นเสด็จไปยังออสโล ซึ่งทรงประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกในวันที่ 2 กรกฎาคม ค.ศ. 1442 หนึ่งปีถัดมาทรงได้รับการประกาศเป็นพระมหากษัตริย์เดนมาร์กที่สภาอุร์นโฮฟใกล้เมืองรีเบ เมื่อพระตำหนักของพระองค์ในเมืองรอสกิลด์ถูกเพลิงไหม้ กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ทรงย้ายไปประทับที่โคเปนเฮเกนและทรงสถาปนาให้เป็นราชธานีเดนมาร์ก ตามกฎบัตรเมือง ค.ศ. 1443[12]
ขุนนางสวีเดนไม่ชอบที่จะต้องสละอำนาจใดๆ และไม่ชอบพระองค์ด้วย โดยอ้างว่าพระองค์มีความเป็นเยอรมันเกินไป และทรงอนุญาตให้พระมาตุลาของพระองค์ (อดีตกษัตริย์อีริค) ปล้นเส้นทางการขนส่งสินค้าจากปราสาทของพระองค์ในเกาะเกิตลันด์ โดยพระองค์ไม่พยายามหยุดยั้งอะไรในฐานะกษัตริย์ พวกเขาอ้างว่าการเพาะปลูกที่ไม่ดีก็เพราะกษัตริย์ ประชาชนหิวโหยจนต้องผสมเปลือกไม้กับแป้งสาลีเล็กน้อยเท่าที่หาได้กินเพื่อประทังชีวิต กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 3 จึงทรงได้รับสมัญญาอย่างดูถูกจากชาวสวีเดนว่า "กษัตริย์เปลือกไม้" (Bark King) แต่ในทางกลับกัน พระองค์พยายามสนับสนุนเมืองและพ่อค้าให้มีมากเท่าที่ชนชั้นสูงจะมีได้ และเมืองสันนิบาตฮันซาก็อนุญาตให้ทำการค้าได้
พระองค์ทรงดำเนินนโยบายสงครามที่ไร้ประสิทธิภาพและทรงเจรจากับอดีตกษัตริย์อีริค สมเด็จลุงของพระองค์ที่ประทับในเกิตลันด์ สิ่งนี้ช่วยบรรเทากระแสความไม่พอใจของสวีเดนและสันนิบาตฮันซาได้บ้าง สนธิสัญญาสหภาพคาลมาร์มีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ชนชั้นขุนนางมีอำนาจในการกำหนดนโยบายเสียส่วนใหญ่ และพระมหากษัตริย์ก็สูญเสียพระราชอำนาจมากมายที่กษัตริย์ได้รับเสมอมาตั้งแต่สมัยไวกิง ผลของความสมดุลทางอำนาจนโยบายนี้ยังไม่เป็นผลเมื่อพระองค์เสด็จสวรรคตกะทันหัน ด้วยทรงเป็นทายาทพระองค์สุดท้ายในสายพระราชสันตติวงศ์พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 4 แห่งเดนมาร์ก
สวรรคต แก้
ใน ค.ศ. 1448 กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 3 เสด็จสวรรคตกะทันหันที่เมืองเฮลซิงบอรย์ ขณะทรงมีพระชนมายุ 31 พรรษา พระบรมศพได้รับการฝังที่มหาวิหารรอสกิลด์ เมืองรอสกิลด์ พระมเหสีม่ายของพระองค์คือ สมเด็จพระพันปีหลวงโดโรเธียได้อภิเษกสมรสกับกษัตริย์องค์ถัดไปคือ พระเจ้าคริสเตียนที่ 1 แห่งเดนมาร์ก
พระอิสริยยศ แก้
| ธรรมเนียมพระยศของ สมเด็จพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 3 | |
|---|---|
.svg) ตราประจำพระอิสริยยศ | |
| การทูล | Hans Majestæt (ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท) |
| การแทนตน | ข้าพระพุทธเจ้า |
| การขานรับ | Deres Majestæt (พระพุทธเจ้าข้า/เพคะ) |
พระอิสริยยศเต็มของกษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ คือ ด้วยพระคุณของพระเจ้า พระมหากษัตริย์เดนมาร์ก, สวีเดนและนอร์เวย์, ชาวเวนด์และชาวกอธ, เคานท์พาลาทีนแห่งไรน์, ดยุกแห่งบาวาเรีย
พงศาวลี แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ เดนมาร์กและนอร์เวย์: Christoffer af/av Bayern; สวีเดน Kristofer av Bayern
- ↑ "Christoffer 3 af Bayern 1416-48". Aarhus University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 8, 2010. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑ "Katharina von Pommern". mittelalterfreunde. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑
. สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 23 (11 ed.). 1911.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Huitfeldt, Arild. Danmarks Riges Krønike
- ↑ Erik Opsahl (2018-03-20). "Erik Av Pommern". Store norske leksikon. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑ "Henrik Tagesen Reventlow". Den Store Danske. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑ Jon Gunnar Arntzen. "Gyldenstierne". Store norske leksikon. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑ "Eske Brock, d. 1441". Den Store Danske. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑ "Brock, Eske Jensen". Den Store Danske. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑ "Husby Hole". Den Store Danske. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
- ↑ "Urnehoved". Den Store Danske. สืบค้นเมื่อ June 1, 2018.
แหล่งข้อมูล แก้
- Dansk Biografisk Leksikon, vol. 7, Copenhagen 1980.
- Politikens Danmarkshistorie, vol. 4 by Erik Kjersgaard, Copenhagen 1962.
- Politikens bog om Danske Monarker by Benito Scocozza, Copenhagen 1998.
| ก่อนหน้า | พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ว่าง ลำดับก่อนหน้า อีริคที่ 7 |
|
 พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก (ค.ศ. 1440 - ค.ศ. 1448) |
|
ว่าง ลำดับถัดไป คริสเตียนที่ 1 |
| ว่าง ลำดับก่อนหน้า อีริคที่ 7 |
|
 พระมหากษัตริย์แห่งนอร์เวย์ (ค.ศ. 1441 - ค.ศ. 1448) |
|
ว่าง ลำดับถัดไป คาร์ลที่ 8 และที่ 1 |
| ว่าง ลำดับก่อนหน้า อีริคที่ 7 |
|
 พระมหากษัตริย์แห่งสวีเดน (ค.ศ. 1441 - ค.ศ. 1448) |
|
ว่าง ลำดับถัดไป คาร์ลที่ 8 และที่ 1 |
| โยฮัน |
|
เคานท์พาลาทีนแห่งน็อยมาคท์ (ค.ศ. 1443 - ค.ศ. 1448) |
|
อ็อทโทที่ 1 |