พระอุบาลีเถระ หรือ พระอุบาลี เป็นพระเถระรูปหนึ่งในพระอสีติมหาสาวกของพระโคตมพุทธเจ้า

พระอุบาลี
พระอุบาลีที่พุทธคยา, อินเดีย
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อเดิมนายอุบาลีภูษามาลา, ช่างอุบาลี
สถานที่เกิดกบิลพัสดุ์
สถานที่บวชอนุปิยนิคม แคว้นมัลละ
วิธีบวชเอหิภิกขุอุปสัมปทา
สถานที่บรรลุธรรมอนุปิยนิคม แคว้นมัลละ
เอตทัคคะผู้ทรงพระวินัย
ฐานะเดิม
ชาวเมืองกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะ
บิดาผู้เป็นนายช่างกัลบกในเมืองกบิลพัสดุ์
วรรณะเดิมศูทร
สถานที่รำลึก
สถานที่ถ้ำสัตบรรณคูหา เมืองราชคฤห์ สถานที่ท่านแสดงพระวินัยปิฎกในคราวปฐมสังคายนา
icon สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

พระอุบาลีเถระเดิมเป็นนายช่างภูษามาลาหลวงประจำราชสำนัก ออกบวชพร้อมกับเจ้าราชกุมารอีก 6 พระองค์ ณ อนุปิยนิคม เมื่อท่านบรรลุเป็นพระอรหันต์แล้ว เป็นผู้ทรงจำพระวินัยอย่างแม่นยำ ทำให้เมื่อหลังพุทธปรินิพพาน ท่านจึงได้รับตำแหน่งให้เป็นผู้วิสัชนาพระวินัยปิฎกในคราวปฐมสังคายนาเพื่อรวบรวมพระธรรมวินัยของพระพุทธเจ้า และด้วยการที่ท่านเป็นผู้ทรงจำพระวินัยอย่างแม่นยำจึงได้รับยกย่องจากพระพุทธองค์ให้เป็นเอตทัคคะผู้เลิศในทางผู้ทรงพระวินัย

สาเหตุที่ออกบวช

แก้

ท่านได้ออกบวชพร้อมกับเจ้าราชกุมารทั้ง 6 คือ พระเจ้าภัททิยศากยราชา, เจ้าชายอนุรุทธะ, เจ้าชายอานนท์, เจ้าชายภัคคุ , เจ้าชายกิมพิละ และเจ้าชายเทวทัต รวมเป็น 7 ออกบวช ณ อนุปิยอัมพวัน ในอนุปิยนิคม แคว้นมัลละ โดยในวันผนวชนั้น เจ้าชายทั้ง 6 ได้ตกลงกันให้นายอุบาลีผู้เป็นช่างภูษามาลาออกบวชก่อนตน เพื่อจะได้ทำความเคารพเป็นการลดทิฐิและมานะแห่งความเป็นเชื้อสายกษัตริย์ของตนลง โดยทั้งหมดได้อุปสมบทด้วยวิธีเอหิภิกขุอุปสัมปทาโดยตรงจากพระพุทธเจ้า เมื่อบวชได้ไม่นานท่านก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ และพระอุบาลีได้รับการยกย่อง

ความสำคัญในพระพุทธศาสนา

แก้

ท่านเป็นผู้ทรงจำพระวินัยอย่างแม่นยำ และเคยได้รับพุทธานุญาตให้วินิจฉัยอธิกรณ์ 3 คดี คือ ภารตัจฉวัตถุ, อัชชุกวัตถุ และกุมารกัสสปวัตถุ ด้วยเหตุนี้จึงได้รับการยกย่องจากพระพุทธองค์ให้เป็นเอตทัคคะผู้เลิศในทาง ผู้ทรงพระวินัย และหลังพุทธปรินิพพานท่านได้เป็นผู้มีส่วนสำคัญในการรักษาพระวินัย เพราะท่านได้รับหน้าที่เป็น 1 ใน 3 พระมหาเถระผู้วิสัชชนาพระธรรมวินัยในคราวปฐมสังคายนาที่ถ้ำสัตบรรณคูหา เมืองราชคฤห์ โดยท่านได้วิสัชนาพระวินัยปิฎก

บั้นปลายชีวิต

แก้

ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาไม่ระบุว่าท่านดับขันธ์ปรินิพพานที่ใด แต่ท่านคงดำรงขันธ์อยู่พอสมควรแก่กาลจึงปรินิพพาน

อ้างอิง

แก้
  1. สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส. (2525). ธรรมวิภาคปริเฉทที่ 2. พิมพ์ครั้งที่ 23. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการแผนกตำรา มหามกุฏราชวิทยาลัย.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
  1. เว็บไซต์ 84000
  2. เว็บไชต ธรรมะ เกตเวย์ เก็บถาวร 2009-04-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน