พระราชวังฤดูร้อน
พระราชวังฤดูร้อน (อังกฤษ: Summer Palace) หรือ อี๋เหอ-ยฺเหวียน (จีนตัวย่อ: 颐和园; จีนตัวเต็ม: 頤和園; พินอิน: Yíhé Yuán; Gardens of Nurtured Harmony) เป็นพระราชวัง อยู่ในกรุงปักกิ่ง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกับพระราชวังหยวนหมิงหยวน ห่างจากพระราชวังต้องห้ามไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ประมาณ 8 กิโลเมตร
| พระราชวังฤดูร้อน สวนหลวงในปักกิ่ง * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
 | |
| ประเทศ |  จีน |
| ประเภท | มรดกโลกทางวัฒนธรรม |
| เกณฑ์พิจารณา | (i) (ii) (iii) |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2541 (คณะกรรมการสมัยที่ 22) |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
อี๋เหอ-ยฺเหวียนมีพื้นที่ประมาณ 2.9 ตารางกิโลเมตร หรือ 1,812.5 ไร่ ประกอบด้วยเนินเขาสูง 60 เมตร มีพระตำหนักอยู่บนเนิน และทะเลสาบคุนหมิง มีเนื้อที่ประมาณ 2.2 ตารางกิโลเมตร หรือ (1,375 ไร่) คิดเป็น 3 ใน 4 ของพื้นที่ทั้งหมด[1] โดยทะเลสาบนี้เกิดจากการใช้แรงงานคน ขุดดินขึ้นไปถมเป็นเนินเขา สำหรับสร้างพระตำหนัก
อี๋เหอ-ยฺเหวียนเริ่มก่อสร้างในสมัยราชวงศ์จิน (ค.ศ. 1115 – 1234) โดยจักรพรรดิไหหลิงหวัง เมื่อย้ายเมืองหลวงมาอยู่ที่ปักกิ่ง และเป็นที่ประทับของจักรพรรดิราชวงศ์หยวน จนกระทั่งถึงรัชกาลของจักรพรรดิเฉียนหลง แห่งราชวงศ์ชิง ทรงบูรณะและสร้างพระตำหนักแห่งใหม่บนเนินเขา ในปี ค.ศ. 1749
มรดกโลกแก้ไข
พระราชวังฤดูร้อนพร้อมด้วยอุทยานอี๋เหอ-ยฺเหวียนได้รับลงทะเบียนเป็นมรดกโลกภายใต้ชื่อ "พระราชวังฤดูร้อนและอุทยานในกรุงปักกิ่ง" ในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 22 เมื่อปี พ.ศ. 2541 ที่เมืองเกียวโตะ ประเทศญี่ปุ่น ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังต่อไปนี้
- (i) - เป็นตัวแทนในการแสดงผลงานชิ้นเอกที่จัดทำขึ้นด้วยการสร้างสรรค์อันชาญฉลาดของมนุษย์
- (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใดๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
- (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยะธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
ประตูและโถงทางเข้า ด้านหลังเป็นเจดีย์แปดเหลี่ยม ซึ่งเป็นอาคารที่สูงที่สุดในพระราชวังฤดูร้อน
รูปหล่อกิเลน สร้างด้วยทองแดง
ระเบียงกตัญญู มีความยาวกว่า 700 เมตร ได้รับการบันทึกว่าเป็นระเบียงที่ยาวที่สุดในโลก
สะพานโค้ง ประกอบด้วยโค้งทั้งสิ้น 17 โค้ง
เรือหินอ่อน สร้างด้วยหินอ่อนทั้งลำ
ภูเขาอวี่เฉวียน และเจดีย์อวี่เฝิง ที่อยู่ใกล้เคียง ภายในภูเขาแห่งนี้เป็นบังเกอร์ใต้ดิน และศูนย์บัญชาการรบในกรณีที่เกิดสงครามนิวเคลียร์
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ พระราชวังฤดูร้อน "อี๋เหอ-ยฺเหวียน" (วังฤดูร้อน) โดย ศูนย์แนะแนวศึกษาต่อประเทศจีน
- Yiheyuan Gong Yuan บันทึกไว้เมื่อไปเที่ยวปักกิ่ง
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: พระราชวังฤดูร้อน |
พิกัดภูมิศาสตร์: 39°59′51.00″N 116°16′8.04″E / 39.9975000°N 116.2689000°E
