พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2517

พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2517 พระราชบัญญัติพรรคการเมืองฉบับที่ 3 ของประเทศไทยซึ่งได้ประกาศใช้เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2517 โดยประกาศใช้แทน พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2511 ที่ถูกยกเลิกโดยประกาศของคณะปฏิวัติที่ 9 ลงวันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514

พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2517
ผู้ลงนาม	พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
วันลงนาม	6 ตุลาคม พ.ศ. 2517
ผู้ลงนามรับรอง	ศ. สัญญา ธรรมศักดิ์
วันลงนามรับรอง	6 ตุลาคม พ.ศ. 2517
วันประกาศ	15 ตุลาคม พ.ศ. 2517
วันเริ่มใช้	16 ตุลาคม พ.ศ. 2517
ท้องที่ใช้	ประเทศไทย
การร่าง
การยกร่างในชั้นสภาล่าง
การยกร่างในชั้นสภาสูง
การพิจารณาในสภานิติบัญญัติ
วาระที่สอง	3 ตุลาคม พ.ศ. 2517
วาระที่สาม	3 ตุลาคม พ.ศ. 2517
การแก้ไขเพิ่มเติม
การยกเลิก
ถูกยกเลิกโดยประกาศของ คณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 6
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
สถานะ: ถูกยกเลิก

ซึ่งรายละเอียดของพระราชบัญญัติพรรคการเมืองฉบับนี้ไม่แตกต่างจากฉบับก่อนมากนักแต่แตกต่างกันในรายละเอียดปลีกย่อยโดยสาระสำคัญของพระราชบัญญัติฉบับนี้คือให้ยกเลิกประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 9 รวมถึงกำหนดให้ผู้ร่วมก่อตั้งพรรคต้องมีจำนวน 1,000 คนซึ่งมากกว่าฉบับก่อนที่ได้กำหนดไว้เพียง 500 คนและเป็นพระราชบัญญัติฉบับแรกที่ได้กำหนดให้ผู้ลงสมัครรับเลือกตั้งต้องสังกัดพรรคการเมืองเนื่องจากพระราชบัญญัติทั้งสองฉบับก่อนหน้าสามารถให้ผู้ลงสมัครรับเลือกตั้งลงสมัครแบบอิสระได้ซึ่งมักจะทำให้เกิดปัญหาในการบริหารราชการแผ่นดินและได้กำหนดให้พรรคการเมืองมิต้องยุบพรรคในกรณีที่พรรคการเมืองไม่ได้ ส.ส. แม้แต่คนเดียว

พระราชบัญญัติฉบับนี้ถูกยกเลิกโดยประกาศของ คณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 6 ลงวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519