พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2511

พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2511 พระราชบัญญัติพรรคการเมืองฉบับที่ 2 ของประเทศไทยซึ่งได้ประกาศใช้แทน พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2498 ที่ถูกยกเลิกไปตามคำสั่งของ คณะปฏิวัติ ฉบับที่ 8 เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2501 โดยพระราชบัญญัติฉบับนี้ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ได้ลงพระปรมาภิไธยให้ไว้เมื่อวันพุธที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2511 โดยมี จอมพลถนอม กิตติขจร นายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม และ ผู้บัญชาการทหารสูงสุด เป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการและได้ประกาศใช้เมื่อวันอังคารที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2511 [1]

พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2511
ข้อมูลทั่วไป
ผู้ลงนามพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
วันลงนาม9 ตุลาคม พ.ศ. 2511
ผู้ลงนามรับรองจอมพลถนอม กิตติขจร
วันลงนามรับรอง9 ตุลาคม พ.ศ. 2511
วันประกาศ15 ตุลาคม พ.ศ. 2511
วันเริ่มใช้15 ตุลาคม พ.ศ. 2511
ท้องที่ใช้ไทย ประเทศไทย
การยกเลิก
ถูกยกเลิกโดยประกาศของ คณะปฏิวัติ ฉบับที่ 9 ลงวันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514

สาระสำคัญของพระราชบัญญัติฉบับนี้คือการกำหนดให้ผู้ที่จะจดทะเบียนจัดตั้งพรรคการเมืองต้องจดทะเบียนในรูปแบบเดียวกับการจดทะเบียนจัดตั้งบริษัทและในมาตรา 14 ได้กำหนดให้พรรคการเมืองมีสถานะเป็นนิติบุคคลซึ่งแตกต่างจากพระราชบัญญัติฉบับก่อนที่มิได้กำหนดให้พรรคการเมืองมีสถานะเป็นนิติบุคคล

นอกจากนี้ในพระราชบัญญัติฉบับนี้ยังได้กำหนดเรื่องหลักเกณฑ์ในการจัดตั้งสาขาของพรรคการเมืองขึ้นเป็นครั้งแรกและยังได้กำหนดให้ยุบพรรคการเมืองในกรณีที่สมาชิกของพรรคลดลงต่ำกว่า 500 คนและพรรคการเมืองไม่ได้รับเลือกตั้ง 2 ครั้งโดยพรรคการเมืองพรรคแรกที่ได้จดทะเบียนตามพระราชบัญญัติฉบับนี้คือ พรรคสหประชาไทย ที่ได้จดทะเบียนก่อตั้งเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2511 โดยมี จอมพลถนอม กิตติขจร เป็นหัวหน้าพรรค

พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2511 ถูกยกเลิกตามประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 9 ลงวันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 [2]

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2511 ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 75 ตอน 94 ก หน้า 731 15 ตุลาคม พ.ศ. 2511
  2. ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 9 ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 88 ตอน 126 ก พิเศษ หน้า 3 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514

แหล่งข้อมูลอื่น แก้