พระมหากษัตริย์ฮันโนเฟอร์

พระมหากษัตริย์แห่งฮันโนเฟอร์ (เยอรมัน: König von Hannover) เป็นพระอิสสริยยศอย่างเป็นทางการของประมุขแห่งรัฐผู้ปกครองโดยสืบสายโลหิตแห่งราชอาณาจักรฮันโนเฟอร์, เริ่มจากการประกาศตนเป็นกษัตริย์ฮันโนเฟอร์ของพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร ระหว่างการประชุมที่เวียนนาในวันที่ 12 ตุลาคม 1814 ณ เวียนนา จนกระทั่งการสิ้นสภาพความเป็นราชอาณาจักรเนื่องจากการผนวกโดยปรัสเซียในวันที่ 20 กันยายน 1866

พระมหากษัตริย์
แห่งราชอาณาจักรฮันโนเฟอร์
ราชาธิปไตยในอดีต
ตราอาร์ม
พระเจ้าเกออร์คที่ 5
พระมหากษัตริย์องค์สุดท้าย

ปฐมกษัตริย์ พระเจ้าเกออร์คที่ 3
องค์สุดท้าย พระเจ้าเกออร์คที่ 5
เริ่มระบอบ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1814
สิ้นสุดระบอบ 20 กันยายน ค.ศ. 1866
ผู้อ้างสิทธิ์ เจ้าชายแอ็นสท์ เอากุสท์

ภูมิหลัง แก้

พระเจ้าจอร์จที่ 3 ปกครองรัฐผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์, ในสถานะเจ้าชายผู้คัดเลือกกระทั่งฮันโนเฟอร์ถูกพิชิตโดยนโปเลียนในค.ศ. 1807 ในค.ศ. 1813 พระเจ้าจอร์จกลับมาที่ฮันโนเฟอร์อีกครั้ง และในเดือนตุลาคม 1814 จึงมีการสถาปนาราชอาณาจักรฮันโนเฟอร์ในการประชุมที่เวียนนา

ความเป็นรัฐร่วมประมุขกับสหราชอาณาจักรสิ้นสุดใน 1837 เมื่อ สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียเสวยราชสมบัติสหราชอาณาจักร เพราะกฎการสืบราชสันตติวงศ์ฮันโนเฟอร์อยู่บนฐานของกฎหมายแซลิก, ที่ต้องห้ามมิให้สตรีสืบราชสมบัติ (ขณะที่สหราชอาณาจักรเปิดให้สตรีขึ้นสืบราชสมบัติได้)

รายพระนามเจ้านครรัฐผู้คัดเลือก แก้

เออร์เนสต์ เอากุสตุส ได้รับเลือกเป็นเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์ใน 1692, แต่กลับสิ้นพระชนม์ใน 1698 ก่อ่นจะมีการรับรองสถานะของรัฐผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์ใน 1708. พระชายาม่าย, โซเฟียแห่งฮันโนเฟอร์ยังคงเป็นรู้จักในนามพระชายาในเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์ พระราชโอรสของทั้งคู่คือจอร์จที่ 1

เจ้าผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์
พระรูป พระนาม รัชกาล พระราชสันตติวงศ์ หมายเหตุ
  จอร์จที่ 1 หลุยส์ 1708–1727 พระราชโอรสในเออร์เนสต์ เอากุสตุส เสวยราชย์เป็นกษัตริย์บริเตนใหญ่ใน 1714. ได้ดินแดนเบรเมน-เวอร์เดนใน 1719
  จอร์จที่ 2 เอากุสตุส 1727–1760 พระราชโอรส ได้ดินแดนแลนด์ ฮาเดลน์ใน 1731
  จอร์จที่ 3 วิลเลียม เฟรเดอริก 1760–1806 พระราชนัดดา เป็นกษัตริย์สหราชอาณาจักร (ตามพระราชบัญญัติสหภาพร่วมกับไอร์แลนด์) ค.ศ. 1801. ได้ราชรัฐออสนาบรุกใน1803 ทรงสูญเสีย (ต้น 1801), ได้กลับมา (เมษายน 1801), เสียอีกรอบ (พฤษภาคม 1803), ได้กลับมา (ฤดูใบไม้ร่วง 1805), เสีย 3 ครั้ง (ต้น 1806), และได้คืน 3 ครั้ง (ตุลาคม 1813) มีพระราชอำนาจโดยพฤตินัยในฮันโนเวอร์โดยการยึดครองต่างๆและการผนวกดินแดนรัหว่างมหาสงครามฝรั่งเศส (1801–1813). หลังจากที่ตำแหน่งgเจ้าผู้คัดเลือกสิ้นสุดลง ประกอบกับการสลายตัวของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ใน 1806,กระนั้นก็ดีระหว่าง 1806 ถึง 1814, การล่มสลายดังกล่าวมิได้รับการยอมรับ พระเจ้าจอร์จที่ 3 ยังใช้พระยศเดิมถึงต้นปี 1814 เมื่อทรงประกาศตนเป็นกษัตริย์จึงได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการในการประชุมที่เวียนนา (1814–15)

รายพระนามพระมหากษัตริย์ แก้

พระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชกาล ราชวงศ์
# พระรูป พระนาม พระรูป พระนาม เริ่มรัชกาล สิ้นรัชกาล
1   จอร์จที่ 3
(1738–1820)
เยอรมัน: König Georg III
  ชาร์ล็อต
(1744–1818)
เยอรมัน: Königin Charlotte
12 ตุลาคม 1814
29 มกราคม 1820 ฮันโนเฟอร์
2   จอร์จที่ 4
(1762–1830)
เยอรมัน: König Georg IV
  แคโรไลน์
(1768–1821)
เยอรมัน: Königin Caroline
29 มกราคม 1820 26 มิถุนายน 1830 ฮันโนเฟอร์
3   วิลเลียมที่ 4
(1765–1837)
เยอรมัน: König Wilhelm IV
  อเดเลด
(1792–1845)
เยอรมัน: Königin Adelaide
26 มิถุนายน 1830 20 มิถุนายน 1837 ฮันโนเฟอร์
4   เออร์เนส์ เอากุสตุสที่ 1
(1771–1851)
เยอรมัน: König Ernst August
  เฟรเดริกา
(1778–1841)
20 มิถุนายน 1837 18 พฤศจิกายน 1851 ฮันโนเฟอร์
5   จอร์จที่ 5
(1819–1878)
เยอรมัน: König Georg V
  มารี
(1818–1907)
18 พฤศจิกายน 1851 20 กันยายน 1866 ฮันโนเฟอร์

ธงและตราประจำพระองค์ แก้

หลังรัฐร่วมประมุขกับบริเตนใหญ่สิ้นสุดลงในค.ศ. 1837, กษัตริย์ฮันโนเฟอร์ยังคงรักษา ตราอาร์มบริเตนและธง, เพียงแต่เปลี่ยนแปลงในส่วนมงกุฎใหม่

ดูเพิ่ม แก้