พระนางอเลนันดอ
พระนางอเลนันดอ มีพระนามจริงว่า สิ่งผยูมะฉิ่ง (พม่า: ဆင်ဖြူမရှင်, Hsinbyumashin ซึ่งมีความหมายว่า นางพญาช้างเผือก; มีพระนามแรกประสูติว่า ศุภยากะเล) พระราชธิดาในพระเจ้าบาจีดอแห่งพม่า ที่ประสูติแด่พระนางนันมาดอ แมนุ พระมเหสีเอก
พระนางอเลนันดอ | |
---|---|
![]() พระบรมฉายาลักษณ์พระนางซีนบยูมะชีน จัดแสดงที่พระราชวังมัณฑะเลย์ ถ่ายด้วยกระบวนการดาแกโรไทป์ | |
พระมเหสีตำหนักกลางในพระเจ้ามินดง | |
พระราชสวามี | พระเจ้ามินดง |
พระราชบุตร | พระนางศุภยาจี พระนางศุภยาลัต พระนางศุภยาเล |
ราชวงศ์ | โก้นบอง |
พระราชบิดา | พระเจ้าจักกายแมง |
พระราชมารดา | พระนางแมนุ |
ประสูติ | 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2364![]() |
สวรรคต | 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2443![]() (สิริพระชนมายุ 79 พรรษา) |
ต่อพระนางเป็นพระมเหสีตำหนักกลางในพระเจ้ามินดง ตำแหน่งพระมเหสีตำหนักกลางมีคำเรียกเป็นภาษาพม่าว่า อเลนันดอ ด้วยพระนามนี้เองจึงกลายเป็นพระนามที่ชาวไทยรู้จักกันทั่วไป พระองค์เป็นมเหสีที่พระเจ้ามินดงโปรดที่สุดพระองค์หนึ่ง และเป็นที่เกรงอกเกรงใจของพระองค์ พระนางอเลนันดอมีพระราชธิดากับพระเจ้ามินดง 3 พระองค์ ได้แก่ พระนางศุภยาจี, พระนางศุภยาลัต และพระนางศุภยาเล โดยพระธิดาองค์ที่สองของพระองค์คือ พระนางศุภยาลัตซึ่งมีนิสัยทะเยอทะยานเช่นเดียวกับพระองค์ ด้วยความที่พระเจ้ามินดงเกรงในพระนางอเลนันดอ พระเจ้ามินดงจึงมิได้ตั้งองค์รัชทายาทไว้ พระนางศุภยาลัตพระธิดาของพระองค์จึงเลือกเจ้าชายสีป้อซึ่งเป็นคนหัวอ่อน โดยพระนางอเลนันดอได้ให้การสนับสนุน เมื่อพระนางศุภยาลัตพระธิดาได้เสกสมรสกับพระเจ้าธีบอ แม้พระนางอเลนันดอได้ให้การช่วยเหลือแก่พระนางศุภยาลัตในเบื้องต้น แต่ภายหลังพระนางอเลนันดอถูกให้ไปประทับที่วังอื่นรวมทั้งพระธิดาคือพระนางศุภยาจีซึ่งเป็นพระเชษฐภคินี
ต่อมาเมื่อพม่าตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ พระเจ้าธีบอ พระนางนางศุภยาลัต รวมถึงพระองค์ ได้ถูกเชิญออกนอกประเทศโดยให้ประทับในเมืองรัตนคีรี ทางใต้ของเมืองบอมเบย์ในบริติชราช ภายหลังพระนางอเลนันดอได้มีเรื่องวิวาทกับพระนางศุภยาลัตซึ่งเป็นพระธิดา ทางอังกฤษสงสาร จึงได้ส่งพระนางอเลนันดอมายังพม่า และใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองมะละแหม่งจนสิ้นพระชนม์[2]
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Christopher Buyers. "The Konbaung Dynasty Genealogy". royalark.net. สืบค้นเมื่อ 2009-09-26.
- ↑ สุภยาลัต ราชินีโหดองค์สุดท้ายแห่งพม่า