พระจุฬาราชมนตรี (สอน อหะหมัดจุฬา)
พระจุฬาราชมนตรี นามเดิม สอน อหะหมัดจุฬา เป็นบุตรพระยาจุฬาราชมนตรี (สัน อหะหมัดจุฬา) กับคุณหญิงถนอม เกิดเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2437 ต่อมาได้เข้ารับราชการในกรมท่าขวา เป็นหลวงราชเศรษฐีเมื่อ พ.ศ. 2456 ได้รับการแต่งตั้งเป็นจุฬาราชมนตรีเมื่อ พ.ศ. 2473 ถือเป็นจุฬาราชมนตรีคนสุดท้ายในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ เป็นจุฬาราชมนตรีลำดับที่ 9 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์และเป็นคนที่ 13 แห่งราชอาณาจักรไทยกระทั่งลาออกจากบรรดาศักดิ์ในปี พ.ศ. 2482[1] ถึงแก่กรรมเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2493 รวมอายุได้ 56 ปี ศพของท่านฝังอยู่ที่มัสยิดต้นสน
พระจุฬาราชมนตรี (สอน อหะหมัดจุฬา) | |
---|---|
จุฬาราชมนตรี คนที่ 13 | |
ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2473 – 8 เมษายน พ.ศ. 2482 | |
กษัตริย์ | พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร |
ก่อนหน้า | พระจุฬาราชมนตรี (เกษม อหะหมัดจุฬา) |
ถัดไป | แช่ม พรหมยงค์ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2437 |
เสียชีวิต | 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2493 (56 ปี) |
ที่ไว้ศพ | มัสยิดต้นสน |
ศาสนา | อิสลามชีอะฮ์ |
บุพการี |
|
อ้างอิง
แก้- ภัทระ คาน. สุสานประวัติศาสตร์ 3 สมัย ใน มุสลิมมัสยิดต้นสนกับบรรพชนสามสมัย. กทม. จิรรัชการพิมพ์. 2544
ก่อนหน้า | พระจุฬาราชมนตรี (สอน อหะหมัดจุฬา) | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระจุฬาราชมนตรี (เกษม อหะหมัดจุฬา) | พระจุฬาราชมนตรี คนที่ 13 (พ.ศ. 2473 — 8 เมษายน พ.ศ. 2482) |
บรรดาศักดิ์ยุบเลิก ถัดไป: แช่ม พรหมยงค์ ในฐานะจุฬาราชมนตรี |