พระจุฬาราชมนตรี (สอน อหะหมัดจุฬา)

พระจุฬาราชมนตรี นามเดิม สอน อหะหมัดจุฬา เป็นบุตรพระยาจุฬาราชมนตรี (สัน อหะหมัดจุฬา) กับคุณหญิงถนอม เกิดเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2437 ต่อมาได้เข้ารับราชการในกรมท่าขวา เป็นหลวงราชเศรษฐีเมื่อ พ.ศ. 2456 ได้รับการแต่งตั้งเป็นจุฬาราชมนตรีเมื่อ พ.ศ. 2473 ถือเป็นจุฬาราชมนตรีคนสุดท้ายในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ เป็นจุฬาราชมนตรีลำดับที่ 9 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์และเป็นคนที่ 13 แห่งราชอาณาจักรไทยกระทั่งลาออกจากบรรดาศักดิ์ในปี พ.ศ. 2482[1] ถึงแก่กรรมเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2493 รวมอายุได้ 56 ปี ศพของท่านฝังอยู่ที่มัสยิดต้นสน

พระจุฬาราชมนตรี
(สอน อหะหมัดจุฬา)
จุฬาราชมนตรี คนที่ 13
ดำรงตำแหน่ง
พ.ศ. 2473 – 8 เมษายน พ.ศ. 2482
กษัตริย์พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว
พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร
ก่อนหน้าพระจุฬาราชมนตรี (เกษม อหะหมัดจุฬา)
ถัดไปแช่ม พรหมยงค์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด17 กรกฎาคม พ.ศ. 2437
เสียชีวิต12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2493 (56 ปี)
ที่ไว้ศพมัสยิดต้นสน
ศาสนาอิสลามชีอะฮ์
บุพการี

อ้างอิง

แก้
  • ภัทระ คาน. สุสานประวัติศาสตร์ 3 สมัย ใน มุสลิมมัสยิดต้นสนกับบรรพชนสามสมัย. กทม. จิรรัชการพิมพ์. 2544
ก่อนหน้า พระจุฬาราชมนตรี (สอน อหะหมัดจุฬา) ถัดไป
พระจุฬาราชมนตรี (เกษม อหะหมัดจุฬา)   พระจุฬาราชมนตรี คนที่ 13
(พ.ศ. 2473 — 8 เมษายน พ.ศ. 2482)
  บรรดาศักดิ์ยุบเลิก
ถัดไป: แช่ม พรหมยงค์ ในฐานะจุฬาราชมนตรี