ปิยบุตร แสงกนกกุล
รองศาสตราจารย์ ปิยบุตร แสงกนกกุล (เกิด 23 ตุลาคม พ.ศ. 2522) ชื่อเล่น ป๊อก เป็นอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรคอนาคตใหม่ ประธานคณะกรรมาธิการการกฎหมาย การยุติธรรม และสิทธิมนุษยชน สภาผู้แทนราษฎร และอดีตเลขาธิการพรรคพรรคอนาคตใหม่ อดีตอาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ อดีตสมาชิกคณะนิติราษฎร์ เป็นผู้เชี่ยวชาญในกฎหมายรัฐธรรมนูญของไทยและฝรั่งเศส
| รองศาสตราจารย์ ปิยบุตร แสงกนกกุล ต.ม., จ.ช. | |
|---|---|
| |
| ปิยบุตร ในปี พ.ศ. 2563 | |
| สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แบบบัญชีรายชื่อ | |
| ดำรงตำแหน่ง 24 มีนาคม พ.ศ. 2562 – 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 | |
| เลขาธิการพรรคอนาคตใหม่ | |
| ดำรงตำแหน่ง 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 – 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 23 ตุลาคม พ.ศ. 2522 กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย |
| พรรค | อนาคตใหม่ (2561–2563) ก้าวไกล |
| การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น |
คณะนิติราษฎร์ |
| คู่สมรส | เออเชนี เมรีโอ |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยตูลูส (ปร.ด.) |
| อาชีพ | อาจารย์, นักการเมือง |
| ทรัพย์สินสุทธิ | 7.7 ล้านบาท (พ.ศ. 2562) |
ประวัติแก้ไข
ปิยบุตร เกิดเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2522 ที่กรุงเทพมหานคร เป็นบุตรคนที่ 3 ในจำนวนพี่น้องทั้งหมด 4 คน ชื่อของเขามีที่มาจากวันเกิดของเขาซึ่งตรงกับวันปิยมหาราช เขาเกิดในครอบครัวชนชั้นกลางเชื้อสายจีน แต่พ่อแม่ให้ความสำคัญกับเรื่องการศึกษาของลูก ๆ เป็นอย่างมาก ซึ่งต้องแลกกับการใช้ชีวิตอย่างเหน็ดเหนื่อย ทำงานหนักและอดออม แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังลงท้ายด้วยภาระหนี้สินจากความต้องการสร้างอนาคตให้ลูก
ปิยะบุตร จบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาจากโรงเรียนอัสสัมชัญ[1] แล้วเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จนจบได้รับเกียรตินิยมอันดับ 2 เขาได้รับทุนการศึกษาจากรัฐบาลฝรั่งเศสให้ไปศึกษาต่อระดับปริญญาโทและเอก ปิยบุตรจบปริญญาโท DEA (Master 2) สาขากฎหมายมหาชนและกฎหมายสิ่งแวดล้อม คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยน็องต์ ประเทศฝรั่งเศส วิทยานิพนธ์เรื่อง “ข้อความคิดเรื่องผู้มีส่วนได้เสียในคดีปกครองสิ่งแวดล้อม” (2546 - 2547) และ ปริญญาเอก เกียรตินิยมดีมาก โดยมติเอกฉันท์ (Mention Très Honorable avec Félicitations) มหาวิทยาลัยตูลูส (Toulouse) ประเทศฝรั่งเศส (2553) วิทยานิพนธ์เรื่อง “ศาลปกครอง: การกำเนิดของสถาบัน”[2]
ปิยบุตรให้ความสนใจประเด็นต่าง ๆ ทางสังคมมาโดยตลอด แม้ในระหว่างที่เขาได้รับทุนจากรัฐบาลฝรั่งเศสให้ไปเรียนปริญญาโทและเอกอยู่ที่นั่น ก็ไม่ได้ศึกษาเฉพาะวิชากฎหมายที่ตัวเองเรียนอยู่เท่านั้น แต่ยังใช้เวลาค้นคว้าประวัติศาสตร์การเมือง ปรัชญา วัฒนธรรม รวมทั้งขบวนการทางสังคมที่เคลื่อนไหวผลักดันประเด็นต่าง ๆ ทั้งในฝรั่งเศสและประเทศยุโรปอื่น ๆ ในขณะที่ยังคงติดตามการเมืองไทยและแสดงความคิดเห็นอยู่โดยตลอด
เมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2561 ปิยบุตร ได้ลาออกจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ด้วยตำแหน่งสุดท้ายคือ รองศาสตราจารย์ประจำภาควิชากฎหมายมหาชน หลังรับราชการมาแล้วมากกว่า 16 ปี[?] เพื่อจับมือกับ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และผู้ที่มีความเห็นทางการเมืองคล้ายกันอีกจำนวนหนึ่ง ยื่นจดจัดตั้งพรรคการเมืองในนามพรรคอนาคตใหม่ ด้วยความตั้งมั่นจะสร้างการเมืองใหม่แห่งความหวัง การกลับคืนสู่หนทางที่การปกครองจะยึดโยงอยู่กับประชาชน และสร้างสรรค์ประเทศไทยที่อนาคตอยู่ในมือประชาชนอย่างแท้จริง[3]
บทบาททางการเมืองแก้ไข
วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2561 ปิยบุตร และธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ อดีตนักธุรกิจในเครือไทยซัมมิท และผู้สนับสนุนจำนวน 24 คน ได้ยื่นขอจดทะเบียนพรรคการเมืองภายใต้ชื่อพรรคอนาคตใหม่[4] ต่อคณะกรรมการการเลือกตั้ง ต่อมานายธนาธรได้รับมติเห็นชอบ 473 เสียงจากที่ประชุมใหญ่ผู้จดจัดตั้งพรรค เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 ให้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรคคนแรก โดยตำแหน่งหัวหน้าพรรคดังกล่าวจะมีวาระตามข้อกำหนดของพรรค 4 ปี ในขณะที่ ปิยบุตร แสงกนกกุล ได้รับเลือกเป็นเลขาธิการพรรคคนแรก
ในช่วงปลายปี พ.ศ. 2562 เขาได้รับการโหวตจากสื่อมวลชนประจำรัฐสภาให้ได้รับฉายาว่า "ดาวเด่น" จากการเปิดประเด็นเรื่องการถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์ไม่ครบถ้อยคำตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด[5] หลังศาลรัฐธรรมนูญสั่งยุบพรรคอนาคตใหม่ในเดือนกุมภาพันธ์ 2563 เขาแยกออกมาตั้งกลุ่มชื่อ คณะก้าวหน้า
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2563 เขาได้เข้าร่วมชุมนุมกับกลุ่มคณะประชาชนปลดแอก ร่วมกับ วิญญู วงศ์สุรวัฒน์ บริเวณทำเนียบรัฐบาลไทย เขาเรียกร้องให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี[6]
ชีวิตส่วนตัวแก้ไข
ด้านชีวิตส่วนตัวสมรสกับ เออเชนี เมรีโอ (Eugenie Merieau)[7] อดีตอาจารย์ชาวฝรั่งเศส ประจำคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โดยปัจจุบันสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเกิททิงเงิน ประเทศเยอรมนี
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แก้ไข
- พ.ศ. 2555 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 3 ตริตาภรณ์มงกุฎไทย (ต.ม.)[8] - พ.ศ. 2550 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 4 จัตุรถาภรณ์ช้างเผือก (จ.ช.)[9]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "ปิยบุตร ยันเอง อยู่ห้องเดียวกับ 'สุกรี' ผู้มาก่อนกาล ตั้งแต่ ป.1/3". มติชนออนไลน์. 2020-12-04. สืบค้นเมื่อ 2022-09-15.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "ปิยบุตร แสงกนกกุล – สำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน". sameskybooks.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-09-15. สืบค้นเมื่อ 2022-09-15.
- ↑ ปิยบุตร แสงกนกกุล: ชัยชนะของอนาคตใหม่คือการเปลี่ยนความคิด
- ↑ ธนาธรและเพื่อน เปิดตัวทีมงาน พร้อมจดชื่อ ‘พรรคอนาคตใหม่’
- ↑ ฉายารัฐสภา “ดงงูเห่า” ตีตราวุฒิ สภาทหารเกณฑ์
- ↑ “ปิยบุตร” ร่วมม็อบ 14 ตุลา ปัดอยู่เบื้องหลัง เรียกร้อง “บิ๊กตู่” ลาออก
- ↑ Dr. Eugénie Mérieau - Georg-August-Universität Göttingen
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นต่ำกว่าสายสะพาย ประจำปี ๒๕๕๕, เล่ม ๑๓๐ ตอนที่ ๑๖ ข หน้า ๓๒, ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นต่ำกว่าสายสะพาย, เล่ม ๑๒๕ ตอนที่ ๑๓ ข หน้า ๒๐๙, ๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๑