ปลด ปลดปรปักษ์ พิบูลภานุวัธน์
พลโท ปลด ปลดปรปักษ์ พิบูลภานุวัธน์ หรือ ขุนปลด ปรปักษ์ เป็นอดีต รัฐมนตรีที่ไม่ได้ประจำกระทรวง อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ในรัฐบาลจอมพลแปลก พิบูลสงคราม อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดพระนคร
ปลด ปลดปรปักษ์ พิบูลภานุวัธน์ | |
|---|---|
 | |
| รัฐมนตรีที่ไม่ได้ประจำกระทรวง | |
| ดำรงตำแหน่ง 28 มิถุนายน พ.ศ. 2492 – 16 มกราคม พ.ศ. 2493 | |
| นายกรัฐมนตรี | จอมพล แปลก พิบูลสงคราม |
| รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม | |
| ดำรงตำแหน่ง 16 มกราคม พ.ศ. 2493 – 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2494 | |
| นายกรัฐมนตรี | จอมพล แปลก พิบูลสงคราม |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 13 มิถุนายน พ.ศ. 2445 อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี |
| เสียชีวิต | 22 ธันวาคม พ.ศ. 2496 |
ประวัติ แก้
ปลด ปลดปรปักษ์ พิบูลภานุวัธน์ เป็นบุตรของนายฟื้น กับนางปุ่น ภาณุสะวะ เกิดเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2445 ที่อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี เขาสมรสกับนางแอร่ม (สกุลเดิม ฉายอุไรกร) มีบุตรธิดา 6 คน
พล.ท.ปลด เข้ารับการศึกษาในโรงเรียนนายร้อยทหารบก เมื่อปี พ.ศ. 2461 ได้รับยศเป็นนายสิบตรีในกรมยุทธศึกษาทหารบก เมื่อปี พ.ศ. 2465 จนจบชั้นสูงสุดของโรงเรียนนายร้อยทหารบก ในปี พ.ศ. 2466 จึงเข้าประจำกรมทหารปืนใหญ่ที่ 1 รักษาพระองค์ จนได้เลื่อนยศและดำรงตำแหน่งสำคัญ อาทิ เจ้ากรมป้องกันต่อสู้อากาศยาน ผู้บังคับการมณฑลทหารบกที่ 1 ตำแหน่งสุดท้ายคือ ประจำกรมเสนาธิการทหาร อัตราพลตรี
ในปี พ.ศ. 2477 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ประเภทที่ 2 ในสภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 1[1] และเป็นราชองครักษ์เวร ในปี พ.ศ. 2480 และได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ประเภทที่ 2 อีกสมัย ในปี พ.ศ. 2483 ในสภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 3 และเป็นสมาชิกในพฤฒสภา พ.ศ. 2489[2]
ในปี พ.ศ. 2492 ได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีที่ไม่ประจำกระทรวง[3] และในปีต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม[4] และในปี พ.ศ. 2492 พล.ท.ปลด ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดพระนคร ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2492 และเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรประเภทที่ 2 ในปี พ.ศ. 2494[5] รวมทั้งได้รับเลือกตั้งอีกครั้งในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2495 จนกระทั่งถึงแก่อนิจกรรมในตำแหน่งดังกล่าว
พล.ท.ปลด เคยปฏิบัติราชการในการสงครามถึง 2 ครั้ง คือ สงครามอินโดจีน พ.ศ. 2483 และสงครามมหาเอเชียบูรพา พ.ศ. 2488[6]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้
- พ.ศ. 2492 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.)[7] - พ.ศ. 2485 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์ช้างเผือก (ท.ช.)[8] - พ.ศ. 2484 –
เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามอินโดจีน (ช.ส.)[9] - พ.ศ. 2477 –
เหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ (พ.ร.ธ.)[10] - พ.ศ. 2486 –
เหรียญช่วยราชการเขตภายใน การรบสงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ร.)[11] - พ.ศ. 2482 –
เหรียญจักรมาลา (ร.จ.ม.)[12]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง แก้
- ↑ แต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ประเภทที่ 2 ในสภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 1
- ↑ วุฒิสภา ชุดที่ ๑ (สมาชิกพฤฒสภา พ.ศ. ๒๔๘๙)[ลิงก์เสีย]
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๖ ราย)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวง (จำนวน ๗ ราย)
- ↑ ประกาศ แต่งตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรประเภทที่ ๒
- ↑ วิวัฒนาการแห่งวัฒนธรรม เก็บถาวร 2021-10-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนหนังสือในงานพระราชทานเพลิงศพ พลโท 'ปลด ปลดปรปักษ์ พิบูลภานุวัธน์
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๖๖ ตอนที่ ๖๘ ง หน้า ๕๕๓๓, ๒๐ ธันวาคม ๒๔๙๒
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๕๙ ตอนที่ ๖๑ ง หน้า ๒๑๐๙, ๑๘ กันยายน ๒๔๘๕
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๕๘ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๙๑๔, ๒๙ เมษายน ๒๔๘๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, บัญชีรายนามผู้ได้รับพระราชทานเหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ, เล่ม ๕๑ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๒๕๒, ๗ ตุลาคม ๒๔๗๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๖๐ ตอนที่ ๔๕ ง หน้า ๒๗๘๗, ๓๑ สิงหาคม ๒๔๘๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๕๖ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๐๓๖, ๕ ตุลาคม ๒๔๘๒