ปรือปิยัจ
ปรือปิยัจ (ยูเครน: При́п’ять, อักษรโรมัน: Prypiat, ออกเสียง: [ˈprɪpjɐtʲ]) หรือ ปรีเปียต (รัสเซีย: При́пять, อักษรโรมัน: Pripyat') เป็นเมืองร้างในภาคเหนือของประเทศยูเครน ใกล้กับชายแดนประเทศยูเครน–ประเทศเบลารุส ตั้งชื่อตามแม่น้ำปรือปิยัจที่อยู่ใกล้เคียง ตัวเมืองได้รับการก่อตั้งในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1970 ในฐานะเมืองนิวเคลียร์ที่ 9 ("อะตอมการ์ด" หนึ่งในประเภทของเมืองปิด) ในสหภาพโซเวียต เพื่อทำงานในโรงไฟฟ้านิวเคลียร์เชียร์โนบีลที่อยู่ใกล้เคียง[4] ปรือปิยัจได้รับสถานะนครใน ค.ศ. 1979 และมีประชากรเพิ่มขึ้นถึง 49,360 คน[5] ในเวลาที่ต้องอพยพคนออกไปในตอนบ่ายของวันที่ 27 เมษายน 1986 หลังจากภัยพิบัติเชียร์โนบีลเพียงวันเดียว[6]
ปรือปิยัจ | |
|---|---|
.jpg) | |
 ตราอาร์ม | |
  ปรือปิยัจ ที่ตั้งนครปรือปิยัจ  ปรือปิยัจ ปรือปิยัจ (ประเทศยูเครน) | |
| พิกัด: 51°24′17″N 30°03′25″E / 51.40472°N 30.05694°E | |
| ประเทศ |  ยูเครน |
| แคว้น | แคว้นเคียฟ |
| เขต | เขตเชียร์โนบีล (ค.ศ. 1923–1988)
เขตอีวันกิว (ค.ศ. 1988–2020) เขตหวงห้ามเชียร์โนบีล (ตั้งแต่ ค.ศ. 2020) |
| ก่อตั้ง | 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1970 |
| สิทธิพิเศษของเมือง | 1979 |
| การปกครอง | |
| • เขตการปกครอง | State Agency of Ukraine on the Exclusion Zone Management |
| ความสูง[1] | 111 เมตร (364 ฟุต) |
| ประชากร (2020[2]) | |
| • ทั้งหมด | 0 คน |
| (ประมาณ 49,360 คนใน ค.ศ. 1986) | |
| เขตเวลา | UTC+02:00 (EET) |
| • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+03:00 (EEST) |
| รหัสไปรษณีย์ | ไม่มี (อดีตคือ 01196) |
| รหัสพื้นที่ | +380 4499[3] |
ประวัติ แก้
เบื้องหลัง แก้
ไม่เหมือนกับเมืองปิดอื่น ๆ การเดินทางไปยังปรือปิยัจยังไม่ได้ห้ามก่อนภัยพิบัติ ในตอนที่สหภาพโซเวียตถือว่าโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ปลอดภัยกว่าโรงไฟฟ้าแบบอื่น โรงไฟฟ้านิวเคลียร์จึงเป็นรางวัลของวิศวกรรมโซเวียต ในตอนนั้น คำขวัญ "อะตอมอันสงบสุข" (รัสเซีย: мирный атом, อักษรโรมัน: mirnyy atom) ยังเป็นที่นิยม ตามแผนเดิมที่จะสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ห่างจากเคียฟแค่ 25 กิโลเมตร แต่ทางสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติยูเครนกับองค์กรอื่นกังวลว่า มันอยู่ใกล้เมืองเกินไป จึงต้องสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์กับปรือปิยัจ[7]ให้ห่างจากเคียฟไปประมาณ 100 กิโลเมตร หลังจากภัยพิบัตินั้น ก็มีการอพยพภายในสองวัน[8]
หลังภัยพิบัติเชียร์โนบีล แก้
ใน ค.ศ. 1986 มีการสร้างเมืองสลาวูติชเพื่อทดแทนปรือปิยัจ
หนึ่งในจุดหมายตาสำคัญในพบในภาพของเมืองและมองเห็นจากภาพถ่ายทางอากาศในเว็บไซต์คือชิงช้าสวรรค์ที่ถูกทิ้งร้างมานานในสวนสนุกปรือปิยัจ ซึ่งวางแผนที่จะเปิดหลังจากภัยพิบัติใน 5 วัน เพื่อฉลองวันแรงงาน[9][10] นอกจากนี้ ก็มีสถานที่โด่งดังอีกสองแห่งคือสระว่ายน้ำสีฟ้าและสนามกีฬาอาวันฮาร์ด
ในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020 ผู้ที่เคยอยู่อาศัยที่ปรือปิยัจได้รวมตัวกันในเมืองร้างเพื่อฉลองวันก่อตั้ง 50 ปี ถือเป็นครั้งแรกที่ผู้เคยอยู่อาศัยกลับมายังตัวเมืองตั้งแต่การอพยพออกไปใน ค.ศ. 1986[11]
ภูมิอากาศ แก้
ภูมิอากาศของปรือปิยัจอยู่ในระดับ Dfb (ภูมิอากาศแบบไม่มีฤดูแล้งอบอุ่นชื้นภาคพื้นสมุทร) ตามการแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิพเพิน[12]
| ข้อมูลภูมิอากาศของปรือปิยัจ | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | −3 (27) |
−1.4 (29.5) |
3.7 (38.7) |
13.2 (55.8) |
20.3 (68.5) |
23.5 (74.3) |
24.6 (76.3) |
23.9 (75) |
18.8 (65.8) |
11.8 (53.2) |
4.3 (39.7) |
−0.1 (31.8) |
11.6 (52.9) |
| อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | −6.1 (21) |
−4.7 (23.5) |
0.1 (32.2) |
8.4 (47.1) |
14.8 (58.6) |
18.0 (64.4) |
19.1 (66.4) |
18.4 (65.1) |
13.7 (56.7) |
7.8 (46) |
1.8 (35.2) |
−2.6 (27.3) |
7.39 (45.31) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | −9.1 (15.6) |
−9.0 (16) |
−3.5 (25.7) |
3.7 (38.7) |
9.3 (48.7) |
12.6 (54.7) |
13.7 (56.7) |
12.9 (55.2) |
8.6 (47.5) |
3.8 (38.8) |
−0.7 (30.7) |
−5.1 (22.8) |
3.1 (37.58) |
| แหล่งที่มา: [13] | |||||||||||||
อ้างอิง แก้
- ↑ "Elevation of Pripyat, Ukraine Elevation Map, Topography, Contour". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-16. สืบค้นเมื่อ 2016-07-26.
- ↑ "What does Chernobyl look like now, is it safe and does anyone live there?". 2019-05-07.
- ↑ "City Phone Codes". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-08-15. สืบค้นเมื่อ 2 December 2014.
- ↑ Pripyat: Short Introduction เก็บถาวร 2012-07-11 ที่ archive.today
- ↑ "Chernobyl and Eastern Europe: My Journey to Chernobyl 6". Chernobylee.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-15. สืบค้นเมื่อ 2013-10-15.
- ↑ "Pripyat – City of Ghosts". chernobylwel.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-02-17. สืบค้นเมื่อ 2016-02-13.
- ↑ "History of the Pripyat city creation". chornobyl.in.ua. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-22. สืบค้นเมื่อ 2 December 2014.
- ↑ Anastasia. "dirjournal.com". Info Blog. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-17. สืบค้นเมื่อ 2 December 2014.
- ↑ Hjelmgaard, Kim (2016-04-17). "Pillaged and peeling, radiation-ravaged Pripyat welcomes 'extreme' tourists". USA Today. สืบค้นเมื่อ 2019-03-27.
- ↑ Gais, Hannah; Steinberg, Eugene (2016-04-26). "Chernobyl in Spring". Pacific Standard. สืบค้นเมื่อ 2019-03-27.
- ↑ LEE, PHOTOS BY ASSOCIATED PRESS, EDITED BY AMANDA. "AP Gallery: Chernobyl town Pripyat celebrates 50th anniversary". Columbia Missourian (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-08-24.
- ↑ Mindat.org https://www.mindat.org/loc-271143.html
- ↑ "Prypiat climate". สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Pripyat.com - Site created by former residents
- 25 years of satellite imagery over Chernobyl Pripyat map
- pripyatpanorama.com เก็บถาวร 2019-08-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - Pripyat in Panoramas Project
- exploringthezone.com เก็บถาวร 2020-12-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - 5-year project documenting the Pripyat and Chernobyl Zone
- Pripyat-city.ru เก็บถาวร 2020-12-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - Blog related to Pripyat
- ChernobylGallery.com - Photographs of Pripyat and Chernobyl
- Chernobyl Exclusion Zone, Pripyat 2018 ที่ยูทูบ - 2018 Footage of Pripyat and Chernobyl