ประเทศซานมารีโนในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020
ประเทศซานมารีโน เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ที่โตเกียว เดิมกำหนดให้จัดการแข่งขันระหว่างวันที่ 24 กรกฎาคม ถึง 9 สิงหาคม 2020 แต่ถูกเลื่อนออกไปเป็นวันที่ 23 กรกฎาคม ถึง 8 สิงหาคม 2021 เนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19[1] นับเป็นครั้งที่ 15 ของประเทศที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน
| ประเทศซานมารีโน ในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 | |
|---|---|
 | |
| รหัสไอโอซี | SMR |
| เอ็นโอซี | คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติซานมารีโน |
| เว็บไซต์ | www |
| ณ โตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น 23 กรกฎาคม ค.ศ. 2021 – 8 สิงหาคม ค.ศ. 2021 | |
| นักกีฬา | 5 คน ใน 4 ชนิดกีฬา |
| ผู้เชิญธงชาติ (พิธีเปิด) | อาเรียนนา วาลโลนี่ ไมลส์ เอมีน |
| ผู้เชิญธงชาติ (พิธีปิด) | ไมลส์ เอมีน |
| เหรียญ อันดับ 72 |
|
| การเข้าร่วมแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน | |
เหรียญทองแดงซึ่งเป็นเหรียญโอลิมปิกเหรียญแรกของประเทศเป็นของ อเลสซานดร้า เปริลลี่ นักยิงปืนหญิง จากเหรียญนี้ทำให้ซานมารีโนกลายเป็นประเทศที่มีขนาดเล็กที่สุดที่เคยได้รับเหรียญโอลิมปิกมา[2] เพียงสองวันต่อมา ในวันที่ 31 กรกฎาคม เปริลลี่ และ เกียน มาร์โก เบอร์ติ คว้าเหรียญรางวัลที่สองของประเทศได้สำเร็จ โดยได้เหรียญเงินจากการแข่งขันยิงปืนแทรป ทีมผสม จากนั้นในวันที่ 5 สิงหาคม ซานมารีโนก็คว้าเหรียญรางวัลที่สามกลับบ้าน โดย ไมลส์ เอมีน คว้าเหรียญทองแดงจากการแข่งขันมวยปล้ำฟรีสไตล์ รุ่นน้ำหนักไม่เกิน 86 กิโลกรัม ซานมารีโนคว้าเหรียญรางวัลโดยรวมมากที่สุดเมื่อเทียบตามจำนวนประชากร โดยมีผู้แข่งขัน 5 คนใน 4 ชนิดกีฬา[3]
ผู้ที่ได้รับเหรียญรางวัล
แก้เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม อเลสซานดร้า เปริลลี่ คว้าเหรียญทองแดงจากการแข่งขันยิงปืนแทรป หญิง ซึ่งถือเป็นเหรียญรางวัลโอลิมปิกครั้งแรกของซานมารีโน[4]
| เหรียญ | ชื่อ | กีฬา | รายการ | วันที่ |
|---|---|---|---|---|
 เงิน |
เกียน มาร์โก เบอร์ติ อเลสซานดร้า ปีเรลลี่ |
ยิงปืน | แทรป ทีมผสม | 31 ก.ค. |
 ทองแดง |
อเลสซานดร้า ปีเรลลี่ | ยิงปืน | แทรป หญิง | 29 ก.ค. |
| ทองแดง |
ไมลส์ เอมีน | มวยปล้ำ | 86 กก. ชาย | 5 ส.ค. |
จำนวนนักกีฬา
แก้| กีฬา | ชาย | หญิง | รวม |
|---|---|---|---|
| ยูโด | 1 | 0 | 1 |
| ยิงปืน | 1 | 1 | 2 |
| ว่ายน้ำ | 0 | 1 | 1 |
| มวยปล้ำ | 1 | 0 | 1 |
| รวม | 3 | 2 | 5 |
ยูโด
แก้ซานมารีโนได้รับคำเชิญจากคณะกรรมาธิการไตรภาคีและสหพันธ์ยูโดนานาชาติให้ส่ง เปาโล เปซอกเลีย ในรุ่นมิดเดิลเวทชาย (90 กก.) ไปแข่งขันโอลิมปิก ซึ่งถือเป็นการกลับมาสู่กีฬาชนิดนี้ของประเทศเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่แอตแลนตา 1996[5][6]
| นักกีฬา | รายการ/รุ่น | 64 คน | 32 คน | 16 คน | ก่อนรองฯ | รอบรองฯ | แก้ตัว | ชิงชนะเลิศ/ทองแดง | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
อันดับ | ||
| เปาโล เปซอกเลีย | 90 กก. ชาย | Bye |  ฟันท์ เอนด์ (NED)แพ้ 00–10 |
ไม่ได้ผ่านเข้ารอบ | |||||
ยิงปืน
แก้นักยิงปืนชาวซานมารีโนได้รับสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขันต่อไปนี้ด้วยผลงานที่ดีที่สุดจากการแข่งขันยิงปืนชิงแชมป์โลก 2018, ISSF เวิลด์คัพ 2019, การแข่งขันชิงแชมป์ยุโรปหรือยูโรเปียนเกมส์ และการแข่งขันรอบคัดเลือกระดับยุโรป ตราบใดที่พวกเขาได้รับคะแนนขั้นต่ำที่ผ่านการคัดเลือก (MQS) ภายในวันที่ 31 พฤษภาคม 2020[7] เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม อเลสซานดร้า ปีเรลลี่ คว้าเหรียญทองแดงในกีฬายิงปืนแทรป หญิง ซึ่งถือเป็นเหรียญรางวัลโอลิมปิกครั้งแรกของซานมารีโน ก่อนหน้านี้ ปีเรลลี่ เคยได้อันดับ 2 ร่วม แต่พลาดคว้าเหรียญรางวัลจากการแข่งขันยิงปืนในโอลิมปิกฤดูร้อน 2012[4]
| นักกีฬา | รายการ | คัดเลือก | ชิงชนะเลิศ | ||
|---|---|---|---|---|---|
| แต้ม | อันดับ | แต้ม | อันดับ | ||
| เกียน มาร์โก เบอร์ติ | แทรป ชาย | 121 | 18 | ไม่ได้ผ่านเข้ารอบ | |
| อเลสซานดร้า ปีเรลลี่ | แทรป หญิง | 122 | 2 Q | 29 | 
|
| เกียน มาร์โก เบอร์ติ อเลสซานดร้า ปีเรลลี่ |
แทรป ทีมผสม | 148 | 2 Q | 40 | 
|
ว่ายน้ำ
แก้ซานมารีได้รับคำเชิญจาก FINA ให้ส่งนักว่ายน้ำอันดับต้นๆ สองคน (เพศละคน) ในรายการประเภทบุคคลของตนไปแข่งขันโอลิมปิก โดยยึดตามระบบคะแนนของ FINA เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 2021[6]
| นักกีฬา | รายการ | ฮีท | ชิงชนะเลิศ | ||
|---|---|---|---|---|---|
| เวลา | อันดับ | เวลา | อันดับ | ||
| อาเรียนนา วาลโลนี่ | ฟรีสไตล์ 800 เมตร หญิง | 8:54.78 | 29 | ไม่ได้ผ่านเข้ารอบ | |
| ฟรีสไตล์ 1,500 เมตร หญิง | 16:54.64 | 32 | ไม่ได้ผ่านเข้ารอบ | ||
มวยปล้ำ
แก้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่โรม 1960 ที่นักมวยปล้ำซานมารีโนสามารถผ่านการคัดเลือกนักมวยปล้ำชาย 1 คนในประเภทฟรีสไตล์ รุ่นน้ำหนักไม่เกิน 86 กิโลกรัม ให้เข้าร่วมแข่งขันในโอลิมปิกได้ เนื่องจากเขาจบด้วย 6 อันดับแรกในการแข่งขันชิงแชมป์โลก 2019[8]
ตัวย่อ:
- VT (คะแนนอันดับ: 5–0 หรือ 0–5) – ชนะด้วยการล้ม.
- VB (คะแนนอันดับ: 5–0 หรือ 0–5) – ชนะด้วยอาการบาดเจ็บ (VF สำหรบการถูกปรับ, VA สำหรับการถอนตัวหรือการตัดสิทธิ์)
- PP (คะแนนอันดับ: 3–1 หรือ 1–3) – ตัดสินด้วยคะแนน – ผู้แพ้โดยมีคะแนนทางเทคนิค
- PO (คะแนนอันดับ: 3–0 หรือ 0–3) – ตัดสินด้วยคะแนน – ผู้แพ้โดยไม่มีคะแนนทางเทคนิค
- ST (คะแนนอันดับ: 4–0 หรือ 0–4) – ความเหนือกว่าอันยิ่งใหญ่ – ผู้แพ้จะไม่มีคะแนนทางเทคนิคและมีคะแนนนำห่างอย่างน้อย 8 คะแนน (กรีก-โรมัน) หรือ 10 คะแนน (ฟรีสไตล์)
- SP (คะแนนอันดับ: 4–1 หรือ 1–4) – ความเหนือกว่าทางเทคนิค – ผู้แพ้จะมีคะแนนทางเทคนิคและมีคะแนนนำห่างอย่างน้อย 8 คะแนน (กรีก-โรมัน) หรือ 10 คะแนน (ฟรีสไตล์)
- ฟรีสไตล์
| นักกีฬา | รายการ/รุ่น | 16 คน | ก่อนรองฯ | รอบรองฯ | แก้ตัว | ชิงชนะเลิศ/ทองแดง | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
คู่แข่ง ผล |
อันดับ | ||
| ไมลส์ เอมีน | 86 กก. ชาย |  อิซเกียร์โด (COL)ชนะ 4–1 SP |
 เทย์เลอร์ (USA)แพ้ 1–4 SP |
— |  ชาบาเนา (BLR)ชนะ 3–0 PO |
 ดีปัค ปูเนีย (IND)ชนะ 3–1 PP |
|
อ้างอิง
แก้- ↑ "Joint Statement from the International Olympic Committee and the Tokyo 2020 Organising Committee". Olympics. 24 March 2020. สืบค้นเมื่อ 28 March 2020.
- ↑ Mackenzie, Alasdair (29 July 2021). "Shooting-Tears of joy as San Marino becomes smallest Olympic medal-winning nation". Reuters. สืบค้นเมื่อ 29 July 2021.
- ↑ Kong, Dimsumdaily Hong (8 August 2021). "San Marino and Bermuda won the most overall medals per population in Tokyo Olympics". Dimsum Daily (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 13 August 2021.
- ↑ 4.0 4.1 Baer, Jack (29 July 2021). "San Marino's Alessandra Perilli wins first Olympic medal in microstate's history". Yahoo Sports. สืบค้นเมื่อ 29 July 2021.
- ↑ Messner, Nicolas (22 June 2021). "Tokyo 2020: Official Olympic Qualification List". International Judo Federation. สืบค้นเมื่อ 2 July 2021.
- ↑ 6.0 6.1 "A Tokio anche la nuotatrice Arianna Valloni e il judoka Paolo Persoglia" [Swimmer Arianna Valloni and judoka Paolo Persoglia will go to Tokyo] (ภาษาอิตาลี). Newsrimini.it. 6 July 2021. สืบค้นเมื่อ 7 July 2021.
- ↑ "Quota Places by Nation and Number". www.issf-sports.org/. ISSF. 1 January 2018. สืบค้นเมื่อ 2 September 2018.
- ↑ Marantz, Ken (21 September 2019). "Amine Makes History by Qualifying San Marino for Tokyo 2020 by Making 86kg Semis". United World Wrestling. สืบค้นเมื่อ 21 September 2019.