ประตูสู่อินเดีย

ประตูสู่อินเดีย
ประตูสู่อินเดีย;
	ประตูสู่อินเดีย
พิกัดภูมิศาสตร์	18°55′19″N 72°50′05″E / 18.9219°N 72.8346°E
ที่ตั้ง	ทางใต้ของมุมไบ, รัฐมหาราษฏระ
ผู้ออกแบบ	จอร์จ วิทเท็ท
ประเภท	ประตูชัย
วัสดุ	หินบะซอลต์
ความสูง	26 เมตร (85 ฟุต)
เริ่มก่อสร้าง	31 March 1911
สร้างเสร็จ	1924
การเปิด	4 ธันวาคม 1924
อุทิศแด่	การเสด็จเยือนอินเดียของพระเจ้าจอร์จที่ 5 และพระนางมาเรียแห่งเท็ค

ประตูสู่อินเดีย (อังกฤษ: Gateway of India) เป็นอนุสาวรีย์ซุ้มประตูโค้งแบบประตูชัย ที่ตั้งอยู่ในนครมุมไบ ประเทศอินเดีย^[1] ประตูสู่อินเดียสร้างขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการเสด็จฯ เยือนนครมุมไบของพระเจ้าจอร์จที่ 5 และ พระนางมาเรียแห่งเท็ค เมื่อปี 1911 ณ บริเวณอะพอลโลบันเดอร์

สถาปัตยกรรมที่ใช้คือแบบอินเดีย-ซาราเซน (Indo-Saracenic) และอนุสาวรีย์สร้างด้วยหินบะซอลต์ ความสูง 26 เมตร (85 ฟุต) ใช้เวลาสร้างสำเร็จในปี 1924 ปัจจุบันใช้เป็นสัญลักษณ์สำหรับพิธีต้อนรับรัฐมนตรีใหม่ของนครมุมไบ^[2] และเช่นกัน เป็นทางเข้าประเทศอินเดียหากเดินทางมาทางมหาสมุทรอินเดีย^[3]

ประตูสู่อินเดียตั้งอยู่หน้าน้ำที่อะพอลโลบันเดอร์ ในทางทิศใต้ของนครมุมไบ มองออกไปคือทะเลอาหรับ^[4]^[5]^[6] บางครั้งเรียกว่าเป็นทัชมาฮาลแห่งมุมไบ^[7] ปัจจุบันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของเมือง^[8]

อ้างอิงแก้ไข

↑ National Portal Content Management Team. "National Portal of India, Monuments". National Informatics Centre (NIC). Archived from the original on 26 April 2012. สืบค้นเมื่อ 23 April 2012.
↑ Chapman, Kenneth. Peace, War and Friendships. Roxana Chapman. p. 151. ISBN 978-0-9551881-0-7. Archived from the original on 3 January 2014. สืบค้นเมื่อ 16 April 2012.
↑ Simon, Sherry; St-Pierre, Paul (27 November 2000). Changing the Terms: Translating in the Postcolonial Era. University of Ottawa Press. p. 245. ISBN 978-0-7766-0524-1. Archived from the original on 3 January 2014. สืบค้นเมื่อ 22 April 2012.
↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ DuikerSpielvogel2006
↑ DNA (24 April 2012). "Walk amid a wealth of heritage in Mumbai". DNA India. Mumbai. Archived from the original on 25 May 2012. สืบค้นเมื่อ 24 April 2012.
↑ Holloway, James (29 November 1964). "Gateway of India; Colorful, Crowded Bombay Provides An Introduction to Subcontinent". The New York Times. Archived from the original on 8 April 2014. สืบค้นเมื่อ 26 November 2012.(ต้องรับบริการ)
↑ Duncan Forbes (1968). The heart of India. Hale. p. 76. Archived from the original on 3 March 2018. สืบค้นเมื่อ 3 April 2012.
↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ bbc

คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
Gateway of India

[1] National Portal Content Management Team. "National Portal of India, Monuments". National Informatics Centre (NIC). Archived from the original on 26 April 2012. สืบค้นเมื่อ 23 April 2012.

[Chapman-2] Chapman, Kenneth. Peace, War and Friendships. Roxana Chapman. p. 151. ISBN 978-0-9551881-0-7. Archived from the original on 3 January 2014. สืบค้นเมื่อ 16 April 2012.

[SimonSt-Pierre2000-3] Simon, Sherry; St-Pierre, Paul (27 November 2000). Changing the Terms: Translating in the Postcolonial Era. University of Ottawa Press. p. 245. ISBN 978-0-7766-0524-1. Archived from the original on 3 January 2014. สืบค้นเมื่อ 22 April 2012.

[DuikerSpielvogel2006-4] อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ DuikerSpielvogel2006

[5] DNA (24 April 2012). "Walk amid a wealth of heritage in Mumbai". DNA India. Mumbai. Archived from the original on 25 May 2012. สืบค้นเมื่อ 24 April 2012.

[6] Holloway, James (29 November 1964). "Gateway of India; Colorful, Crowded Bombay Provides An Introduction to Subcontinent". The New York Times. Archived from the original on 8 April 2014. สืบค้นเมื่อ 26 November 2012.(ต้องรับบริการ)

[Forbes1968-7] Duncan Forbes (1968). The heart of India. Hale. p. 76. Archived from the original on 3 March 2018. สืบค้นเมื่อ 3 April 2012.

[bbc-8] อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ bbc

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]