ฉบับร่าง:ปฏิทินชวา

หน้านี้มีอักษรพิเศษ หากอุปกรณ์ของคุณไม่สามารถเรนเดอร์อักษรนี้ได้ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม, อักษรพิเศษ, กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ

ปฏิทินชวา (ชวา: ꦥꦤꦁꦒꦭ꧀ꦭꦤ꧀ꦗꦮ, อักษรโรมัน: Pananggalan Jawa) เป็นปฏิทินของชาวชวา โดยใช้ร่วมกับปฏิทินอีกสองรูปแบบ คือ ปฏิทินเกรกอรี และ ปฏิทินอิสลาม^[1] โดยปฏิทินเกรกอรีเป็นปฏิทินทางการในประเทศอินโดนีเซียและสังคมพลเมือง^[2] ในขณะที่ชาวมุสลิมและรัฐบาลอินโดนีเซียใช้ปฏิทินอิสลามในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนาและกำหนดวันหยุดของศาสนาอิสลาม ที่เกี่ยวข้อง

ผู้ที่ใช้ปฏิทินชวาคือกลุ่มชาติพันธุ์หลักของเกาะชวา นั่นคือ ชาวชวา ชาวมาดูเร และ ชาวซุนดา โดยหลักแล้วใช้เป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม สัญลักษณ์ประจำตัว และเป็นประเพณีโบราณที่คงอยู่ เพื่อวัตถุประสงค์ทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณ

ระบบปฏิทินชวาปัจจุบันริเริ่มโดยสุลต่านอากุงแห่งมาตารัมในปีเกรกอรี ค.ศ. 1633 ก่อนหน้านั้น ชาวชวาใช้ปฏิทินซากะ ซึ่งมียุคในปี ค.ศ. 78 และใช้ วัฏจักรลูนิสุริยคติ ในการคำนวณเวลา^[3] ปฏิทินของสุลต่านอากุงยังคงใช้ระบบการนับปีตามปฏิทินซากา แต่มีความแตกต่างตรงที่ใช้ระบบการวัด ปีจันทรคติ เหมือนกับ ปฏิทินอิสลาม แทนที่จะใช้ ปีสุริยคติ ในบางครั้งปฏิทินชวาจะเรียกตาม ภาษาละติน ว่า Anno Javanico' หรือ AJ (ปีชวา)

ประวัติศาสตร์

การแบ่งเวลา

วันในปฏิทินชวาเช่นเดียวกับปฏิทินอิสลามเริ่มต้นเมื่อพระอาทิตย์ตกตามธรรมเนียมแล้วชาวชวาจะไม่แบ่งวันและคืนเป็นชั่วโมงแต่จะแบ่งเป็นช่วงๆ^[2]การแบ่งวันและคืนมีดังนี้:

การแบ่งเวลา
เริ่มต้น	สิ้นสุด	ชื่อในภาษาชวา	ความหมาย
6 am	8 am	ésuk ꦲꦺꦱꦸꦏ꧀	morning
8 am	12 pm	tengangi ꦠꦼꦁꦲꦔꦶ	midday
12 pm	1 pm	bedug ꦧꦼꦢꦸꦒ꧀	time for bedug prayer
1 pm	3 pm	lingsir kulon ꦭꦶꦁꦱꦶꦂꦏꦸꦭꦺꦴꦤ꧀	(sun) moving west
3 pm	6 pm	asar ꦲꦱꦂ	time for asar prayer
6 pm	8 pm	soré ꦱꦺꦴꦫꦺ	evening
8 pm	11 pm	sirap ꦱꦶꦫꦥ꧀	sleepy time
11 pm	1 am	tengah wengi ꦠꦼꦔꦃꦮꦼꦔꦶ	midnight
1 am	3 am	lingsir wengi ꦭꦶꦁꦱꦶꦂꦮꦼꦔꦶ	late night
3 am	6 am	bangun ꦧꦔꦸꦤ꧀	awakening

วัน/เดือน/ปี

ระบบสัปดาห์

ปฏิทินชวาใช้ระบบสัปดาห์ที่มีทั้งการนับแบบ 5 วัน (Pancawara) และ 7 วัน (Saptawara) พร้อมกัน

Pancawara – สัปดาห์โบราณ 5 วัน:

รายชื่อเดือนในปฏิทินชวา
ลำดับ	ชื่อ(อังกฤษ) (ชวา)	ชื่อ(ชวา)
1	Legi	(ꦭꦼꦒꦶ)
2	Paing	(ꦥꦻꦁ)
3	Pon	(ꦥꦺꦴꦤ꧀)
4	Wage	(ꦮꦒꦺ)
5	Kliwon	(ꦏ꧀ꦭꦶꦮꦺꦴꦤ꧀)

Saptawara – สัปดาห์สากล 7 วัน:

 - อาทิตย์, จันทร์, อังคาร, พุธ, พฤหัสบดี, ศุกร์, เสาร์

ดังนั้นในปฏิทินชวา หนึ่งวันจะมีชื่อสองชื่อ คือทั้ง Pancawara และ Saptawara คู่กัน^[4]

ระบบเดือน

ปฏิทินชวามี 12 เดือน คล้ายกับปฏิทินอิสลาม แต่ชื่อเดือนแตกต่างกัน^[5]

รายชื่อเดือนในปฏิทินชวา
เดือน	ชื่อเดือน (ชวา)	เทียบเคียง (อิสลาม/เกรกอเรียนโดยประมาณ)
1	Sura (ꦱꦸꦫ)	เดือนมุฮัรรอม
2	Sapar (ꦱꦥꦂ)	เดือนซอฟาร์
3	Mulud (ꦩꦸꦭꦸꦢ꧀)	เดือนรอบเดือนเมาลิด (เกิดศาสดา)
4	Bakda Mulud (ꦧꦏ꧀ꦝꦩꦸꦭꦸꦢ꧀)	หลังเมาลิด
5	Jumadilawal (ꦗꦸꦩꦢꦶꦭꦮꦭ꧀)	ญุมาอัลเอาวัล
6	Jumadilakir (ꦗꦸꦩꦢꦶꦭꦏꦶꦂ)	ญุมาอัลอาคิร
7	Rejeb (ꦫꦺꦗꦺꦧ꧀)	เราะญับ
8	Ruwah (ꦫꦸꦮꦃ)	ชะอ์บาน
9	Pasa (ꦥꦱ)	รอมฎอน
10	Sawal (ꦱꦮꦭ꧀)	เซาวาล
11	Dulkangidah (ꦢꦸꦭ꧀ꦏꦁꦢꦃ)	ซุลเกาะดะฮ์
12	Besar (ꦧꦺꦱꦂ)	ซุลฮิจญะฮ์

เทศกาล

เทศกาลในปฏิทินชวาสะท้อนถึงทั้งวัฒนธรรมท้องถิ่นและอิทธิพลจากศาสนาอิสลาม เช่น:

Sura(ซูรา) เทศกาลปีใหม่ชวา (Tahun Baru Jawa)

เป็นช่วงเวลาแห่งการสวดมนต์ สมาธิ และพิธีกรรมทางจิตวิญญาณ โดยเฉพาะในเมืองยอกยาการ์ตาและสุราการ์ตา^[6]

Muludan(มะลุดัน) เทศกาลเฉลิมฉลองวันเกิดของศาสดามูฮัมหมัด

(Mulud และ Bakda Mulud เป็นเดือนเฉลิมฉลองต่อเนื่อง)

Sekaten(เซเคเทน) เทศกาลเฉพาะในยอกยาการ์ตาและสุราการ์ตา

มีการตีฆ้องใหญ่ (Gamelan) และจัดพิธีศักดิ์สิทธิ์เพื่อรำลึกถึงการเผยแผ่อิสลาม^[7]

Grebeg Besar(กรีเบก เบซาร์) พิธีถวาย ของเซ่น (Gunungan) ต่อสุลต่านและประชาชนในเดือน Besar

เทศกาลเหล่านี้มักเชื่อมโยงกับปฏิทินชวาและปฏิทินอิสลามควบคู่กัน^[8]

อ่านเพิ่ม

อ้างอิง

↑ Ricklefs, M.C. (1993). A History of Modern Indonesia Since c. 1300. Stanford University Press. p. 46. ISBN 0-8047-2195-5.
↑ ^2.0 ^2.1 Raffles, Thomas Stamford (1817). The History of Java. Black, Parbury, and Allen : and John Murray.
↑ Ricklefs, M.C. (1993). A History of Modern Indonesia Since c. 1300. Stanford University Press. p. 46. ISBN 0-8047-2195-5.
↑ Geertz, C. (1976). The Religion of Java. University of Chicago Press. pp. 38–40. ISBN 978-0226285108.
↑ Ricklefs, M.C. (2008). A History of Modern Indonesia Since c. 1200. Palgrave Macmillan. pp. 89–92. ISBN 978-0230208353.
↑ Beatty, A. (1999). Varieties of Javanese Religion: An Anthropological Account. Cambridge University Press. pp. 178–180. ISBN 978-0521624558.
↑ Woodward, M. R. (1989). Islam in Java: Normative Piety and Mysticism in the Sultanate of Yogyakarta. University of Arizona Press. pp. 155–162. ISBN 978-0816511457.
↑ Pemberton, J. (1994). On the Subject of 'Java'. Cornell University Press. pp. 240–245. ISBN 978-0801427725.

หมวดหมู่:ปฏิทิน หมวดหมู่:เวลา

บทความเวลานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มสถานีย่อย:เวลา

[1] Ricklefs, M.C. (1993). A History of Modern Indonesia Since c. 1300. Stanford University Press. p. 46. ISBN 0-8047-2195-5.

[raffles-2] 2.0 ^2.1 Raffles, Thomas Stamford (1817). The History of Java. Black, Parbury, and Allen : and John Murray.

[3] Ricklefs, M.C. (1993). A History of Modern Indonesia Since c. 1300. Stanford University Press. p. 46. ISBN 0-8047-2195-5.

[4] Geertz, C. (1976). The Religion of Java. University of Chicago Press. pp. 38–40. ISBN 978-0226285108.

[5] Ricklefs, M.C. (2008). A History of Modern Indonesia Since c. 1200. Palgrave Macmillan. pp. 89–92. ISBN 978-0230208353.

[6] Beatty, A. (1999). Varieties of Javanese Religion: An Anthropological Account. Cambridge University Press. pp. 178–180. ISBN 978-0521624558.

[7] Woodward, M. R. (1989). Islam in Java: Normative Piety and Mysticism in the Sultanate of Yogyakarta. University of Arizona Press. pp. 155–162. ISBN 978-0816511457.

[8] Pemberton, J. (1994). On the Subject of 'Java'. Cornell University Press. pp. 240–245. ISBN 978-0801427725.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]