บูชิโด

(เปลี่ยนทางจาก บุชิโด)

บูชิโด (ญี่ปุ่น: 武士道โรมาจิBushidō, หมายถึง "วิถีนักรบ") เป็นคำภาษาญี่ปุ่นใช้อธิบายจรรยาบรรณแบบญี่ปุ่นและวิถีชีวิตซามูไร ซึ่งมีส่วนคล้ายคลึงกับมโนทัศน์วีรคติของยุโรปอยู่บ้าง บูชิโดถือกำเนิดขึ้นจากประมวลศีลธรรมซามูไร และเน้นความมัธยัสถ์ ความภักดี ความชำนาญในศิลปะป้องกันตัว และรักษาไว้ซึ่งเกียรติกระทั่งตาย (honor unto death) บูชิโดเกิดจากลัทธิขงจื๊อใหม่ระหว่างช่วงสันติภาพแห่งรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ และตามตำราลัทธิขงจื๊อ บูชิโดยังได้รับอิทธิพลจากศาสนาชินโตและศาสนาพุทธ ซึ่งเปิดให้การดำรงอยู่ของซามูไรให้เติมด้วยปัญญาและความสงบเยือกเย็น บูชิโดพัฒนาขึ้นระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 9 ถึง 12 และเอกสารแปลหลายฉบับในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 12 ถึง 16 แสดงอิทธิพลของบูชิโดที่มีอย่างกว้างขวางทั่วญี่ปุ่น[1] แม้นักวิชาการบางคนได้แสดงความเห็นว่า "คำว่า บูชิโด ด้วยตัวมันเองนั้นมีอยู่น้อยมากในวรรณกรรมก่อนสมัยใหม่"[2]

ภายใต้รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ แง่มุมของบูชิโดได้ถูกจัดให้เป็นระเบียบแบบแผนเป็นกฎหมายศักดินาญี่ปุ่น[3]

อ้างอิง แก้

  1. Wilson, 1982
  2. "The Zen of Japanese Nationalism," by Robert H. Sharf, in Curators of the Buddha, edited by Donald Lopez, pg 111
  3. "Japanese Feudal Laws John Carey Hall, The Tokugawa Legislation, (Yokohama, 1910), pp. 286-319". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-21. สืบค้นเมื่อ 2012-01-13.