บัญญัติว่าด้วยสิทธิพื้นฐานของพลเมือง

บัญญัติสิทธิ (อังกฤษ: Bill of rights คือรายชื่อสิทธิที่ถือโดยรัฐว่าเป็นสิทธิสำคัญและจำเป็นที่จะต้องมี วัตถุประสงค์ของการออกบัญญัติดังว่าก็เพื่อเป็นการพิทักษ์สิทธิที่ระบุจากการล่วงละเมิดโดยรัฐบาล คำว่า “บัญญัติสิทธิ” มีต้นรากมาจากบริเตนใหญ่ที่หมายถึงร่างพระราชบัญญัติฉบับที่ได้รับการอนุมัติจากรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรในปี ค.ศ. 1689

เอเลเนอร์ รูสเวลท์ และ ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน (ค.ศ. 1949)

บัญญัติสิทธิที่เป็นส่วนหนึ่งของบทบัญญัติอื่นจะเป็นอุปกรณ์ที่แยกจากการควบคุมของฝ่ายนิติบัญญัติ บัญญัติสิทธิอย่างเป็นทางการของหลายประเทศถือว่าเป็นบทบัญญัติที่มีอำนาจเหนือองค์กรนิติบัญญัติ แต่ก็เป็นไปได้ที่บทบัญญัติสิทธิเหล่านี้อาจจะมาอ่อนตัวลงเมื่อรัฐบาลออกบทบัญญัติอื่นที่อนุมัติโดยรัฐบาลต่อมา และไม่จำเป็นต้องได้รับการอนุมัติในการที่จะเปลี่ยนแปลงได้

บัญญัติสิทธิที่เป็นอิสระจากบทบัญญัติอื่น ฉะนั้นจึงสามารถเปลี่ยนแปลงหรือเพิกถอนโดยองค์กรผู้เสนอได้ ซึ่งไม่ใช่บัญญัติสิทธิตามรัฐธรรมนูญ

บัญญัติสิทธิฉบับสำคัญ แก้

แหล่งข้อมูลอื่น แก้