บักรียะฮ์
บักรียะฮ์ หรือ ลัทธิบักรี (อาหรับ: البكرية, อักษรโรมัน: al-bakriyya, คำคุณศัพท์จาก บักรี) เป็นศัพท์ภาษาอาหรับที่ครูสอนศาสนานิกายชีอะฮ์บางคนในอดีตเคยใช้เรียกผู้ติดตามของอะบูบักร์ และชาวชีอะฮ์บางคนยังคงใช้คำเรียกผู้นับถือนิกายซุนนี
ในบรรดาผู้ที่ใช้คำนี้ได้แก่ อิบน์ บาบะวัยฮ์,[1] อัชชัยค์ อัลมุฟีด,[2] แชย์ฆทูซี[3] และคนอื่น ๆ
อ้างอิง
แก้- ↑ Ibn Babawayh (1405 AH), Kamālud-Dīn wa Tamāmun-Ni’ma, p. 104 (ในภาษาอาหรับ)
- ↑ Al-Shaykh Al-Mufid (1412 AH), Al Ifṣāȟ fī Imāmat-i Amīr-il-Mu’mineen, p. 35 (ในภาษาอาหรับ)
- ↑ Shaykh Tusi (1400 AH), Al Iqtisād-ul Hādi ilar-Rashādi, p. 207 (ในภาษาอาหรับ)
 | บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์) |