น้อยหน่าออสเตรเลีย
| น้อยหน่าออสเตรเลีย | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Magnoliids |
| อันดับ: | Magnoliales |
| วงศ์: | Annonaceae |
| สกุล: | Annona |
| สปีชีส์: | A. cherimola |
| ชื่อทวินาม | |
| Annona cherimola Mill. | |
| |
| การกระจายพันธุ์ | |
| ชื่อพ้อง | |
|
Annona pubescens Salisb. | |
น้อยหน่าออสเตรเลีย หรือ เชอรีโมยา ชื่อวิทยาศาสตร์: Annona cherimola เป็นพืชในวงศ์ Annonaceae ใบรูปไข่หรือไข่แกมหอก มีผงรังแคสีน้ำตาลแกมม่วงแดงที่ใต้ใบ ดอกมีกลิ่นหอม ก้านดอกสั้นมีลักษณะเป็นปม กลีบดอกชั้นนอก 3 กลีบ สีเหลืองอ่อน โคนกลีบด้านในมีจุดสีม่วง กลีบชั้นในขนาดเล็กมาก สีออกแดงหรือม่วง ผลเป็นผลกลุ่ม ติดกันเป็นรูปหัวใจหรือทรงกลม ผิวเป็นปุ่มปม ผิวผลมีแอ่งเล็กๆรูปตัวยู เนื้อผลสีขาว รับประทานได้ เนื้อแยกจากเม็ดได้ง่าย เปลือกชั้นนอกของเมล็ดเป็นเยื่อสีน้ำตาลเหี่ยวย่น
เชอรีโมยาเป็นพืชพื้นเมืองในเอกวาดอร์และเปรู ปลูกเป็นการค้าในชิลี โบลิเวีย สเปน สหรัฐ และนิวซีแลนด์ ผลรับประทานสด เนื้อผลใช้แต่งรสไอศกรีม ผลดิบและเมล็ดเป็นยาถ่ายพยาธิและกำจัดแมลง
การกระจายพันธุ์ แก้
เชื่อว่าต้นกำเนิดของน้อยหน่าออสเตรเลียอยู่ที่เทือกเขาแอนดีสที่ระดับความสูง 700 – 2,400 เมตร[2] ในขณะที่มีอีกสมมติฐานหนึ่งเชื่อว่าแหล่งกำเนิดอยู่ที่อเมริกากลางเพราะพบพันธุ์ป่าในบริเวณนี้มาก และที่ต่างจากพืชชนิดอื่นในสกุลAnnona คือพืชชนิดนี้ไม่พบตามธรรมชาติในแอฟริกาตะวันตกและออสเตรเลีย Annona glabra มันถูกเข้าใจผิดว่าเป็นพืชชนิดนี้
สายพันธุ์ แก้
เชอริโมยาแห่งชายฝั่งกรานาดา-มาลากา แก้
เชอริโมยาแห่งชายฝั่งกรานาดา-มาลากาเป็นผลไม้พันธุ์ฟิโนเดเฆเต ที่เจริญตามแนวชายฝั่งกรานาดา-มาลากาทางใต้ของสเปน เป็นพืชอนุรักษ์ของสหภาพยุโรปโดยพิจารณาจากต้นกำเนิด[3] พืชชนิดนี้มีพื้นผิวที่ไว เกิดเป็นสีน้ำตาลเมื่อใช้เครื่องมือจัดการ จึงต้องจัดการด้วยความระมัดระวังสูงมาก เก็บจากต้นด้วยมือ ห่อด้วยมือภายใน 24 ชั่วโมง การห่อใหม่หรือช้ากว่านั้นเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ[4]
อ้างอิง แก้
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN) (1997-07-11). "Taxon: Annona cherimola L." Taxonomy for Plants. USDA, ARS, National Genetic Resources Program, National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. สืบค้นเมื่อ 2008-04-17.
- ↑ van Zonneveld M, Scheldeman X, Escribano P, Viruel MA, Van Damme P, et al. 2012 Mapping Genetic Diversity of Cherimoya (Annona cherimola Mill.): Application of Spatial Analysis for Conservation and Use of Plant Genetic Resources. PLoS ONE 7(1): e29845.
- ↑ "COUNCIL REGULATION (EC) No 510/2006 'CHIRIMOYA DE LA COSTA TROPICAL DE GRANADA-MÁLAGA'". EU DOOR. สืบค้นเมื่อ 24 March 2014.
- ↑ "COUNCIL REGULATION (EC) No 510/2006 'CHIRIMOYA DE LA COSTA TROPICAL DE GRANADA-MÁLAGA'". EU DOOR. สืบค้นเมื่อ 24 March 2014.
- พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ และคณะ. ทรัพยากรพืชในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 2: ไม้ผลและไม้ผลเคี้ยวมัน. กทม. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. 2544.หน้า 87 – 88