นาฏศิลป์ในประเทศกัมพูชา

นาฏศิลป์ในประเทศกัมพูชา หรือ โรบัม ({{lang-km|របាំ} }) แบ่งได้เป็นสามประเภท คือ นาฏศิลป์ชั้นสูงของราชสำนัก ระบำพื้นบ้าน และระบำในงานสังคมต่าง ๆ

รูปหล่อแสดงการร่ายรำพบที่นครวัด

นาฏศิลป์ชั้นสูง แก้

 
สมเด็จพระเรียมนโรดม บุปผาเทวี (พ.ศ. 2508).

เป็นการแสดงที่เกิดขึ้นในราชสำนัก ใช้วงพิณพาทย์บรรเลงประกอบ ภายหลังได้แพร่หลายและกลายเป็นเอกลักษณ์ของกัมพูชา เช่น ระบำเทพอัปสร ระบำเปรียะห์เรียชโทรป

ระบำพื้นบ้าน แก้

 
ระบำพื้นบ้านในกัมพูชา
 
ระบำพื้นบ้านกัมพูชาที่เกี่ยวข้องกับสุ่มจับปลา เป็นส่วนหนึ่งของการแสดงศิลปะพื้นบ้านที่วอชิงตัน สหรัฐอเมริกา

เป็นนาฏศิลป์ที่ใช้แสดงในกลุ่มประชาชนทั่วไป และชนเผ่าต่างๆของกัมพูชา เช่น ชาวจาม เขมรบน และการแสดงของชาวนาและกรรมกร ส่วนใหญ่ใช้วงมโหรีบรรเลงประกอบ บางส่วนเกี่ยวข้องกับความรักและนิทานพื้นบ้าน เช่น

  • ระบำเกนียกไพลิน เป็นการแสดงของชาวกุลาในเมืองไพลิน
  • เสนียกโตเซีย เป็นระบำที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ชนิดต่างๆ มีต้นกำเนิดมาจากชาวเปียร์ในจังหวัดโพธิสัตว์
  • ระบำก็อมบาเรียน คล้ายกับรำลาวกระทบไม้ของไทย เป็นการแสดงระบำที่มีไม้ไผ่กระทบกันเป็นจังหวะ บ้างว่ามาจากการแสดงของชาวกุย บ้างว่าได้รับอิทธิพลจากประเทศฟิลิปปินส์
  • ระบำโทรต เป็นระบำที่กล่าวถึงพรานกับกวาง
  • ชยัม เป็นการแสดงแบบเขมรแท้ มีการแสดงตลกและใช้เด็กหญิงที่สวยงาม นิยมแสดงในวันหยุด

การแสดงทางสังคม แก้

เป็นการแสดงในโอกาสที่พบปะทางสังคม เช่น รำวง รำบัจ รำสาละวัน ช็อกกระเปียส และลำเลียบ

แหล่งข้อมูลอื่น แก้