วิกิพีเดีย

นักวิทยุสมัครเล่น

"นักวิทยุสมัครเล่น" ภาษาอังกฤษเรียกว่า "amateur radio operator" หมายถึงบุคคลที่ได้รับใบอนุญาตการเป็นนักวิทยุสมัครเล่นจากรัฐบาลหรือจากผู้ที่มีอำนาจของแต่ละประเทศ นักวิทยุสมัครเล่นจะใช้อุปกรณ์ต่างๆ ในสถานีของนักวิทยุสมัครเล่นสำหรับติดต่อสื่อสารระหว่างนักวิทยุสมัครเล่นที่ได้รับอนุญาตเช่นเดียวกัน รวมทั้งใช้ความถี่ที่กำหนดให้เฉพาะกิจการวิทยุสมัครเล่นเท่านั้น ซึ่งการใช้งานจะต้องเป็นตามเงื่อนไขที่ได้รับอนุญาต นักวิทยุสมัครเล่นจะได้รับการกำหนดสัญญาณเรียกขาน เพื่อระบุตัวตนในการติดต่อสื่อสาร ปัจจุบันมีนักวิทยุสมัครเล่นทั่วโลกประมาณ 3 ล้านคน

นักวิทยุสมัครเล่นมักเรียกตัวเองว่า "ham" สำหรับที่มาของคำว่า "ham" นั้นยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าเริ่มใช้ตั้งแต่เมื่อใด และนักวิทยุสมัครเล่นมักจะเรียกหรือกล่าวถึงนักวิทยุสมัครเล่นที่เสียชีวิตว่า "silent key"

ข้อมูลสถิตินักวิทยุสมัครเล่น

แก้
ประเทศ จำนวนนักวิทยุสมัครเล่น จำนวนต่อเปอร์เซ็นประชากร ปีที่รายงาน (ค.ศ.) อ้างอิง
  สหรัฐ 779,545 0.233 2021 [1]
  ญี่ปุ่น 381,899 0.304 2021 [2]
  จีน 150,000 0.010 2019 [3]
  สหราชอาณาจักร 75,660 0.114 2018 [4]
  แคนาดา 70,198 0.187 2018 [5]
  สาธารณรัฐจีน 68,692 0.296 1999 [6]
  ไทย 65,606 0.100 2022 [6]
  เยอรมนี 63,070 0.073 2019 [7]
  สเปน 58,700 0.127 1999 [6]
  เกาหลีใต้ 42,632 0.082 2012 [8]
  รัสเซีย 38,000 0.026 1993 [6]
  บราซิล 32,053 0.016 1997 [6]
  อิตาลี 30,000 0.049 1993 [6]
  อินโดนีเซีย 27,815 0.011 1997 [6]
  ฝรั่งเศส 13,500 0.019 2022 [9]
  ยูเครน 17,265 0.037 2000 [6]
  อาร์เจนตินา 16,889 0.042 1999 [6]
  โปแลนด์ 13,600 0.035 2020 [10]
  ออสเตรเลีย 15,068 0.059 2020 [11]
  อินเดีย 15,679 0.001 2000 [6]
  สวีเดน 12,859 0.114 2021 [12]
  เนเธอร์แลนด์ 12,582 0.07 2018 [13]
  มาเลเซีย 10,509 0.04 2016 [6]
  เดนมาร์ก 9,079 0.152 2022 [14]
  สโลวีเนีย 6,500 0.317 2000 [6]
  ออสเตรีย 6,930 0.077 2022 [15]
  นิวซีแลนด์ 6,000 0.12 1994 [6]
  แอฟริกาใต้ 6,000 0.012 1994 [6]
  นอร์เวย์ 6,818 0.125 2022 [16]
  เช็กเกีย 5,327 0.05 2022 [17]
  ฟินแลนด์ 5,000 0.090 2016 [18]
  เซอร์เบีย 3,962 0.056 2020 [19]
  โรมาเนีย 3,527 0.018 2017 [20]
  ไอร์แลนด์ 1,945 0.039 2020 [21][22]
  เอสโตเนีย 700 0.052 2020

คุณลักษณะทั่วไปของนักวิทยุสมัครเล่น

แก้

มีไม่กี่ประเทศที่ได้บันทึกเกี่ยวกับคุณลักษณะของนักวิทยุสมัครเล่นไว้ นอกจากจำนวนของนักวิทยุสมัครเล่นเท่านั้น นักวิทยุสมัครเล่นส่วนใหญ่จะอยู่ในประเทศเหล่านี้ ได้แก่ ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา ไทย เกาหลีใต้ และสหภาพยุโรป มีเพียง 2 ประเทศเท่านั้นที่ไม่อนุญาตให้ประชาชนทั่วไปเป็นนักวิทยุสมัครเล่น คือ เยเมน และ เกาหลีเหนือ ในบางประเทศก็เป็นการยากที่ประชาชนทั่วไปจะได้รับอนุญาตเนื่องจากค่าใบอนุญาตที่สูงมาก ในบางประเทศก็อนุญาตให้ชาวต่างชาติด้วย ซึ่งมีจำนวนน้อยที่นักวิทยุสมัครเล่นจะได้รับอนุญาตในหลายๆ ประเทศพร้อมกัน

ธรรมเนียม

แก้

ผู้เสียชีวิต

แก้

สำหรับนักวิทยุสมัครเล่นที่เสียชีวิตนั้น ในภาษาของนักวิทยุสมัครเล่นจะใช้คำว่า Silent Key ใช้ตัวย่อคือ SK ในการกล่าวถึงโดยให้ความเคารพ[23]

สำหรับที่มานั้นมาจากในอดีตจะมีการส่งรหัส "SK" (หรือ "VA") ในการส่งสัญญาณเป็นรหัสสุดท้ายก่อนจะสิ้นสุดการส่งสัญญาณจากสถานีและปิดเครื่องส่งสัญญาณ[24] จึงมีการนำมาใช้ต่อท้าสัญญาณเรียกขานของนักวิทยุสมัครเล่นที่ได้เสียชีวิตไปแล้ว เสมือนกับการได้ส่งสัญญาณครั้งสุดท้ายก่อนจากไป

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ "FCC License Counts". arrl.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-24. สืบค้นเมื่อ 2019-11-30.
  2. ↑ "Hamlife.jp Database Ministry of Communication". สืบค้นเมื่อ 2021-10-13.
  3. ↑ "业余电台操作证书核发信息公告（ABC类及香港B类）" [Amateur Radio Operation Certificate Issue Information Announcement (ABC Class and Hong Kong Class B)]. Chinese Radio Amateurs Club. June 2019. สืบค้นเมื่อ 2019-03-28.
  4. ↑ "How many UK radio amateurs are there?". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-03-15. สืบค้นเมื่อ 2023-03-15.
  5. ↑ "Southgate Amateur Radio News". southgatearc.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-03-15. สืบค้นเมื่อ 20 November 2020.
  6. ↑ 6.00 6.01 6.02 6.03 6.04 6.05 6.06 6.07 6.08 6.09 6.10 6.11 6.12 6.13 "Thailand Reported to Have the Third Largest Ham Radio Population". American Radio Relay League (ARRL.org). สืบค้นเมื่อ 2020-11-20.
  7. ↑ "Amateurfunk". Bundesnetzagentur. 2019.
  8. ↑ "Triennial Report from KARL". iaru-r3.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-02-02. สืบค้นเมื่อ 2012-11-04.
  9. ↑ REF preliminary callsign statistics
  10. ↑ "UKE Radioamator". amator.uke.gov.pl. สืบค้นเมื่อ 2020-01-21.
  11. ↑ "ACMA Radiocomms license data". acma.gov.au. สืบค้นเมื่อ 2020-12-29.
  12. ↑ SSA callsign statistics published in QTC 12/2021
  13. ↑ Agentschap Telecom - Ministerie van Economische Zaken en Klimaat "Staat van de Ether 2018". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-23. สืบค้นเมื่อ 2019-10-23.
  14. ↑ Energistyrelsen Frekvensregister {{cite web |url=https://frekvensregister.ens.dk/Search/Search.aspx?title=Result&scrolling=auto&url=http://frekvensregister.itst.dk:80/Search/Result.aspx เก็บถาวร 2023-03-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน?
  15. ↑ "Rufzeichenliste österreichischer Amateurfunkstellen" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-08-10. สืบค้นเมื่อ 2022-02-15.
  16. ↑ Nkom callsign statistics
  17. ↑ "Individual licenses and call signs of Radio Amateur Service stations". ctu.cz. สืบค้นเมื่อ 2022-12-15.
  18. ↑ "Mitä radioamatööritoiminta on?". SRAL.fi. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2004-06-01. สืบค้นเมื่อ 2016-03-06.
  19. ↑ "YU Amateur Radio Call Book". yu1srs.org.rs. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-17. สืบค้นเมื่อ 2020-03-30.
  20. ↑ "ANCOM Callbook Radioamatori". ancom.org.ro. สืบค้นเมื่อ 11 January 2018.
  21. ↑ "COMREG Licensing Database". www.comreg.ie. 7 March 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 October 2017. สืบค้นเมื่อ 2021-04-18.
  22. ↑ "Population and Migration Estimates April 2020 - CSO - Central Statistics Office". www.cso.ie (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-04-18.
  23. ↑ "Silent Key Submission Guidelines". www.arrl.org (ภาษาอังกฤษ).
  24. ↑ "Morse Code Operating Aids". web.archive.org. 2017-02-28. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-28. สืบค้นเมื่อ 2023-03-15.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=นักวิทยุสมัครเล่น&oldid=11584363"