ท้าวบุญเรือง
ท้าวบุญเรือง เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าติโลกราช และเป็นพระราชบิดาในพญายอดเชียงราย พระมหากษัตริย์ล้านนาพระองค์ที่ 10 แห่งราชวงศ์มังราย
ท้าวบุญเรือง | |
---|---|
พระชายา | ไม่ปรากฏพระนาม[1] |
พระราชบุตร | พญายอดเชียงราย |
ราชวงศ์ | มังราย |
พระราชบิดา | พระเจ้าติโลกราช |
พระประวัติ
แก้ท้าวบุญเรืองเป็นพระราชโอรสในพระเจ้าติโลกราช ดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าราชบุตร มีพระโอรสเพียงพระองค์เดียวคือท้าวยอดเมือง ที่ต่อมาครองราชย์เป็นพญายอดเชียงราย
ท้าวบุญเรืองได้ครองเมืองเชียงรายในฐานะเจ้าราชบุตรซึ่งเป็นอุปราช ท้าวบุญเรืองมีบทบาทในการทำศึกสงครามร่วมกับท้าวยอดเมืองพระโอรสหลายครั้ง[2] ในปลายรัชสมัยของพระเจ้าติโลกราชได้การประหารชีวิตบุคคลสำคัญหลายคนที่เคยร่วมศึกกันมา ซึ่งหนึ่งในนั้นคือท้าวบุญเรือง ซึ่งถูกคุมขังที่เมืองน้อย (ปัจจุบันอยู่ในอำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน)[3] ก่อนถูกประหารชีวิตโดยมีความผิดโทษฐานคิดการก่อกบฏกับพระบิดา จากเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้ท้าวยอดเมืองเสียพระทัยมากจึงได้สร้างวัดบริเวณตำแหน่งกาลกิณีเมือง ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเชียงใหม่[4]
อ้างอิง
แก้- ↑ "จารึกวัดพวกชอด". ฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์มหาชน). สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2559.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ สรัสวดี อ๋องสกุล. พื้นเมืองเชียงแสน, หน้า 157
- ↑ "พบหม้อใส่แหวนรัตนชาติใน "เมืองน้อย" ที่คุมขังโอรสพระเจ้าติโลกราชผู้ถูกใส่ร้ายจนโดนประหาร". มติชนออนไลน์. 29 มกราคม 2560. สืบค้นเมื่อ 30 มกราคม 2560.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ สมโชติ อ๋องสกุล และสรัสวดี อ๋องสกุล. วัดในทักษาเมือง, หน้า 42