ทะเลสาบตะวันตก
ทะเลสาบตะวันตก หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ ทะเลสาบซีหู (จีน: 西湖; พินอิน: Xī Hú; ภาษาอู๋: [si ɦu]) ทะเลสาบน้ำจืดขนาดใหญ่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตก ของเมืองหางโจว มณฑลเจ้อเจียง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ที่มีทัศนียภาพสวยงามเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี ทะเลสาบมีความยาวจากทิศใต้ถึงทิศเหนือ 3.3 กิโลเมตร ความกว้างจากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก 2.8 กิโลเมตร รอบด้านประกอบด้วยภูเขา 3 ลูก น้ำมีความใสราวกับกระจก และมีสิ่งก่อสร้างทางวัฒธรรมที่สวยงามอยู่รายรอบทั้งเจดีย์, เก๋งจีน, วัด, สวนแบบจีน, สวนเซ็นญี่ปุ่น, ศาลเจ้า จนถูกขนานนามว่าเป็น "สวรรค์บนดิน"[1][2]
| ทะเลสาบตะวันตก | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) ถะกลางทะเลสาบ | |||||||||||||||||||||||||
| ที่ตั้ง | เขตช่างเฉิง/เขตเซียะเฉิง/เขตซีหู หางโจว มณฑลเจ้อเจียง | ||||||||||||||||||||||||
| พิกัด | 30°14′49″N 120°08′39″E / 30.24694°N 120.14417°E | ||||||||||||||||||||||||
| ชนิด | ทะเลสาบน้ำจืดธรรมชาติ | ||||||||||||||||||||||||
| ชื่อในภาษาแม่ | 西湖 (จีน) | ||||||||||||||||||||||||
| ส่วนหนึ่งของ | ลุ่มน้ำช่างเฉิง | ||||||||||||||||||||||||
| แหล่งน้ำไหลออก | คลองใหญ่ | ||||||||||||||||||||||||
| ประเทศในลุ่มน้ำ | ประเทศจีน | ||||||||||||||||||||||||
| ช่วงยาวที่สุด | 3.2 กิโลเมตร (2.0 ไมล์) | ||||||||||||||||||||||||
| ช่วงกว้างที่สุด | 2.8 กิโลเมตร (1.7 ไมล์) | ||||||||||||||||||||||||
| พื้นที่พื้นน้ำ | 1,580 เอเคอร์ (4,000 ไร่) | ||||||||||||||||||||||||
| ความลึกโดยเฉลี่ย | 2.27 เมตร (7.4 ฟุต) | ||||||||||||||||||||||||
| ความยาวชายฝั่ง1 | 15 กิโลเมตร (9.3 ไมล์) | ||||||||||||||||||||||||
| ความสูงของพื้นที่ | 10 เมตร (33 ฟุต) | ||||||||||||||||||||||||
| เมือง | หางโจว | ||||||||||||||||||||||||
| ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | ภูมิทัศน์วัฒนธรรมทะเลสาบตะวันตกในหางโจว | ||||||||||||||||||||||||
| ประเภท | วัฒนธรรม | ||||||||||||||||||||||||
| เกณฑ์ | i, iii, vi | ||||||||||||||||||||||||
| ขึ้นเมื่อ | 2554 (คณะกรรมการสมัยที่ 35) | ||||||||||||||||||||||||
| เลขอ้างอิง | 1334 | ||||||||||||||||||||||||
| พื้นที่ | 3,322.88 เฮกตาร์ (20,768.0 ไร่) | ||||||||||||||||||||||||
| เขตกันชน | 7,270.31 เฮกตาร์ (45,439.4 ไร่) | ||||||||||||||||||||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||||||||||||||
| ภาษาจีน | 西湖 | ||||||||||||||||||||||||
| ความหมายตามตัวอักษร | "ทะเลสาบตะวันตก" | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| 1 ความยาวแนวชายฝั่งไม่ได้ถูกวัดอย่างละเอียด | |||||||||||||||||||||||||
ทะเลสาบตะวันตก จึงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อ และได้รับความนิยมมาตั้งแต่ยุคโบราณ กวีชาวจีนหลายคนได้ชื่นชมและรจนาความงามของทะเลสาบแห่งนี้ มาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 14 และเป็นแหล่งกำเนิดของนิทานพื้นบ้านเรื่องนางพญางูขาว อันเป็นที่รู้จักกันดี [1]
มรดกโลก แก้
ทะเลสาบตะวันตกตลอดจนทิวทัศน์ทางวัฒนธรรมทั้งหลายได้รับการลงทะเบียนขึ้นเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 35 เมื่อปี พ.ศ. 2554 ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ในชื่อ "ภูมิทัศน์วัฒนธรรมทะเลสาบตะวันตกในหางโจว" ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังต่อไปนี้
- (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใด ๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
- (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
- (vi) - มีความคิดหรือความเชื่อที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเหตุการณ์ หรือมีความโดดเด่นยิ่งในประวัติศาสตร์[2]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 "ตามรอย "นางพญางูขาว"... สัมผัสความงามแห่ง..ทะเลสาบซีหู". ไทยรัฐ. 2014-07-12. สืบค้นเมื่อ 2016-10-25.
- ↑ 2.0 2.1 "West Lake Cultural Landscape of Hangzhou". องค์การยูเนสโก.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- เว็บไซต์ท่องเที่ยวมณฑลเจ้อเจียง (อังกฤษ)
- TRAVELWESTLAKE เก็บถาวร 2016-10-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - เว็บไซต์แหล่งท่องเที่ยวเมืองหางโจว (อังกฤษ)
 | บทความอาคาร หรือ สถานที่สำคัญนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |