ทองอินทร์ ภูริพัฒน์

นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ (9 พฤษภาคม พ.ศ. 2449 - 4 มีนาคม พ.ศ. 2492) เป็นนักการเมือง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จังหวัดอุบลราชธานีอดีตรัฐมนตรี[1] ผู้เป็นที่รู้จักกันดีในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ในกรณี "พระราชบัญญัติปักป้ายข้าวเหนียว" ต่อมาได้ดำรงตำแหน่ง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม ในรัฐบาล นายปรีดี พนมยงค์[2]

ทองอินทร์ ภูริพัฒน์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม
ดำรงตำแหน่ง
11 มิถุนายน พ.ศ. 2489 – 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490
นายกรัฐมนตรีปรีดี พนมยงค์
ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์
ก่อนหน้าสงวน จูฑะเตมีย์
ถัดไปหลวงศุภชลาศัย (บุง ศุภชลาศัย)
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม
ดำรงตำแหน่ง
6 กุมภาพันธ์ – 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2490
นายกรัฐมนตรีถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์
ก่อนหน้าหม่อมหลวงกรี เดชาติวงศ์
ถัดไปพระยาประกิตกลศาสตร์ (รุณชิต กาญจนะวณิชย์)
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
จังหวัดอุบลราชธานี
ดำรงตำแหน่ง
15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2476 – 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490
เขตเลือกตั้งเขต 1 (2476,2480)
เขต 2 (2481)
เขต 3 (2489)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด9 พฤษภาคม พ.ศ. 2449
จังหวัดอุบลราชธานี ประเทศสยาม
เสียชีวิต4 มีนาคม พ.ศ. 2492 (42 ปี)
จังหวัดพระนคร ประเทศไทย
ศาสนาพุทธ
พรรคการเมืองสหชีพ
คู่สมรสเจ้าศิริบังอร ณ จำปาศักดิ์
บุตร9 คน

นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ เป็น 1 ใน 4 อดีตรัฐมนตรีที่ถูกสังหารโหดเมื่อปี พ.ศ. 2492[3] ที่ ทุ่งบางเขน เมื่อปี พ.ศ. 2492 ในสมัยรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม ด้วยสาเหตุทางการเมือง ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็น นักการเมืองผู้ต่อสู้เพื่อชาวอีสานอย่างแท้จริงคนหนึ่ง สิริอายุ 42 ปี

ประวัติ

แก้

นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ เกิดเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2449 ที่บ้านหนองยาง ตำบลหัวเรือ อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี เป็นบุตรคนที่สามของนายชูและนางหอม มีพี่น้องร่วมบิดามารดารวม 4 คน บิดามารดาประกอบอาชีพทำนาและค้าขาย

ทองอินทร์ใช้ชีวิตคู่สมรสกับ เจ้าศิริบังอร ณ จำปาศักดิ์ มีบุตรด้วยกัน 9 คน จึงมีความเกี่ยวดองเป็นเขยของตระกูลเจ้าผู้ครองนครจำปาศักดิ์ ในประเทศลาวด้วย

การศึกษา

แก้
  • ประกาศนียบัตรชุดครูมัธยม
  • เนติบัณฑิตไทย

การรับราชการ

แก้

ตำแหน่งสุดท้ายทางราชการคือเป็นนายอำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม หลังจากนั้นจึงลาออกจากราชการเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 2476 เพื่อมาสมัครเป็นผู้แทนราษฎรของ จังหวัดอุบลราชธานี และได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรคนแรกของจังหวัดอุบลราชธานี เมื่อปี พ.ศ. 2476[5][6][7]

งานการเมือง

แก้
  • ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ทำหน้าที่ หัวหน้าขบวนการเสรีไทย เขตอุบลราชธานี
  • เป็นผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี โดยได้รับคัดเลือกทุกสมัยที่ลงสมัคร สามารถปฏิบัติหน้าที่อย่างกล้าหาญเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนา แม่น้ำโขง แม่น้ำชี และแม่น้ำมูล
  • เป็นรัฐมนตรี 6 สมัย[8][9]
  • ตั้งโรงเรียนศรีทองวิทยาและวิไลวัฒนา ซึ่งเป็นโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา ของเอกชนที่สำคัญใน จังหวัดอุบลราชธานี ในอดีต
  • ผลงานเด่นคือ การพยายามเสนอร่างพระราชบัญญัติคุ้มครองค่าใช้จ่ายประชาชนในภาวะคับขัน หรือที่เรียกกันในเวลานั้นว่า "พระราชบัญญัติปักป้ายข้าวเหนียว" เพื่อคุ้มครองป้องกันไม่ให้พ่อค้าเอารัดเอาเปรียบผู้บริโภค ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แม้ฝ่ายรัฐบาล นายควง อภัยวงศ์ ในเวลานั้นจะไม่เห็นด้วยกับหลักการในร่าง พ.ร.บ. ดังกล่าว เพราะเห็นว่าไม่มีมาตรการที่จะควบคุมราคา แต่ในที่สุดฝ่ายรัฐบาล ก็แพ้โหวตในสภาฯ ที่รับหลักการด้วยคะแนน 65 ต่อ 63 เสียง และทำให้รัฐมนตรีลาออกทั้งคณะ หลังจากนั้น นายปรีดี พนมยงค์ได้ดำรงตำแหน่ง นายกรัฐมนตรี

การเสียชีวิต

แก้
 
นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ (คนขวา) กับนายเตียง ศิริขันธ์

ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ได้สมัครเข้าเป็นสมาชิก พรรคสหชีพ ซึ่งเป็นกลุ่มการเมืองของฝ่ายนายปรีดี พนมยงค์ ภายหลังการ รัฐประหารใน พ.ศ. 2490 และเหตุการณ์ กบฏวังหลวง นักการเมืองฝ่ายนายปรีดี ที่อยู่ในประเทศก็ถูกฝ่ายรัฐบาล ดำเนินการกวาดล้างอย่างหนัก ซึ่งรวมถึงนายทองอินทร์ด้วย

นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ ถูกจับกุมพร้อมกับ อดีตรัฐมนตรีอีสานอีก 2 คน คือ นายถวิล อุดล นายจำลอง ดาวเรือง รวมทั้ง ดร.ทองเปลว ชลภูมิ (หนึ่งในสมาชิกคณะราษฎรสายปรีดีที่ถูกจับมาในอีกคดีหนึ่ง) ก็ถูกนำตัวไปสังหารที่บริเวณทุ่งบางเขน ถนนพหลโยธิน กิโลเมตรที่ 14 ในวันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2492 โดย กรมตำรวจ ในเวลานั้นอ้างเหตุว่า มีโจรคอมมิวนิสต์มลายู มาชิงตัว 4 อดีตรัฐมนตรี และเกิดการต่อสู้ขึ้น จนทำให้ทั้ง 4 คน ถูกลูกหลงเสียชีวิตทั้งหมด แต่ไม่ใคร่จะมีใครเชื่อข้ออ้างดังกล่าวนัก เนื่องจากไม่มีตำรวจเสียชีวิตหรือบาดเจ็บแม้แต่รายเดียว ในเวลาที่นายทองอินทร์เสียชีวิตนั้น สิริอายุ 42 ปี

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (นายโป - ระ สมาหาร, นายประจวบ บุนนาค, พันเอกเรือง เรืองวีระยุทธ, นายทองอิน ภูริพัธน์, พลอากาศตรี กาพย์ เทวฤทธิ์พันลึก ทัตตานนท์)
  2. พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๒ ราย)
  3. สถาบันพระปกเกล้า. นักการเมืองถิ่นจังหวัดแพร่ กรุงเทพ : สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า. 2555
  4. พระราชทานยศ (หน้า 2606)
  5. อาร์วายทีไนน์,สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจากการเลือกตั้งครั้งแรก
  6. ประกาศสภาผู้แทนราษฎร รายนามสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรประเภทที่ 1
  7. แจ้งความกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ข้าราชการลาออกและย้ายบรรจุราชการ
  8. พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๙ ราย)
  9. พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (พลโท จิระ วิชิตสงคราม, นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์, นายถวิล อุดล)
  10. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๕๘ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๙๓๖, ๑๖ กันยายน ๒๔๘๔

ดูเพิ่ม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้